Swear it on my Tiffany's - Completed

Chapter 9 - What have you done Akio?

Minulat ni Tiffany ang kanyang mga mata. She is in an unfamiliar place. She feels cold but something in her hand gives her warmth. Someone is holding her hand. It was a man, natutulog ito sa upuan at nakahilig ang ulo nito sa hospital bed habang hawak-hawak ang kanyang mga kamay. Bigla siyang natakot. Hinawakan niya mula sa natitirang lakas ang kamay niyon. Naramdaman siguro ng lalaki ang ginawa niya kaya nagising ito. Her eyes must be deceiving her, ang nakikita niya ay si Akio. Nginitian siya nito, a smile where you can trace concern. Hinigpitan din nito ang hawak sa kanyang kamay.

“I feel cold.” Sabi niya sa mahinang boses. Tumayo ang binata ngunit ayaw niyang bitawan ang kamay nito. The man just reached for the remote control of the air-conditioning unit and set it to a higher temperature.

Hindi namamalayan ni Tiffany na tumutulo ang kanyang mga luha. Maybe she is just hallucinating. Is she near to death tuluyan na bang bumigay ang mahina niyang puso? She has always lived her life the way she wanted it. Ayaw niyang may pagsisihan siya pagmawawala na siya sa mundo. She clearly knows she has a limited time on earth because of her heart disease. Hindi siya pwede sa nakakapagod na gawain kaya she just indulged herself from shopping. Lagi siyang gumigising sa umaga na puno ng takot na baka iyon na ang huli niyang pagsilay sa araw.

Dahan-dahan siyang niyakap ni Akio. That embrace gave her warmth and relieve. It was as if telling her, do not be afraid. For the first time in her life, all her worries were set aside. She felt secured and had the courage to fell the blessing of the night because someone is beside her, someone will never leave her and it is Akio. From that thought, she fell asleep again hoping that she will still wake-up.

“Good morning sunshine!” Masiglang bati sa kanya ng kanyang kuya. “Hindi pa ba masakit ang katawan mo sa kakahiga? Halos dalawang araw ka ng tulog. What do you want to eat?”

Luminga-linga si Tiffany sa kaniyang paligid. Mukhang napansin iyon ng kanyang kuya. “Mom and dad are on their way. Kakarating lang ng balita sa kanila na nahospitalize ka kaya wala pa sila.” His brother thought she was looking for their parents. She realized a thing, it was all a dream or maybe it was his brother and not Akio. Bakit nga naman ba siya pupuntahan ng lalaking ang tingin sa kanya ay walang pagpapahalaga sa buhay? For him she is just a pain in the ass.

“You shouldn’t have told them kuya. Sayang naman ang vacation nila sa Italy.”

“They can always go back anytime lil’ sis and you know that.”

“Lalo ko tuloy na feel na mamamatay na ako.”

“Shhhh! Gusto mong mapalo?” biro ng kuya niya he never wanted to hear those words from her.

“Kuya, someone is knocking.” Pinagbuksan naman iyon ng pinto.

“You have a delivery, pretty flowers.”

“Sinong nagpadala? Read the card kuya.”

“Precious Tiffany, get well soon. Your, A…………” basa nito sa card.

“A?” napaisip siya maybe it was…..

“Admirer.” Patuloy ng kuya niya. Again, Tiffany had false hopes. Bakit nga naman siya padadalhal niyon ng supladong iyon. Eh hindi nga ba at nag-away sila. At ito ang dahilan kung bakit siya naroon sa ospital. Wake up Tiffany, wake up!

“Kindly put them in the vase.” Nawalan na siya ng gana sa mga bulaklak.

“But these are still not withered.” Tinutukoy nito ang mga bulaklak na nasa vase na mukhang fresh pa.

Nagtago si Tiffany sa ilalim ng kumot na ang ibig sabihin ay bahala na ang kuya niya sa mga iyon.

Mag-isang pumunta si Akio sa rehearsal studio ng Whiz-bang. Mula pa kahapon ay halos wala siyang tulog sa kakaraket niya upang mapunan ang hindi niya nakukuhang sahod niya. Pagod na pagod na siya at ang tanging lugar na nakakapagpawi niyon ay ang studio nila. Pagpasok niya ay hindi siya nag-abala na isindi pa ang mga ilaw. Tululoy-tuloy siya sa fridge upang kumuha ng maiinom. He saw some canned beers, hindi siya usually umiinom ngunit sabi nila ay nakakalimot daw iyon ng problema kaya susubukan niya ngayon. Naalala nanaman niya ang mga nangyari ng nagdaang araw.

Ang galit ni Akio ay napalitan ng kaba ng makita niyang naninikip ang dib-dib ni Tiffany. Madali niya itong nilapitan. Mabuti na lamang ay naagapan niyang hindi ito bumagsak sa lupa ng mawalan ito ng malay. Halos paliparin na niya ang sasakyan upang makarating ng mabilis sa pinakamalapit na ospital.

“What have you done Akio?” sarili niya ang sinisisi. Sino nga ba naman. Eh, siya ang nagpagalit ng husto sa dalaga. He can never forgive himself if something bad happen to Tiffany. He was not raised to cause such things. His damn head hurts so bad and his heart is about to explode.