(Guys sorry po if ngayon lang ako nag Update ahh ? Tinatry ko pa kase yung Maraming Dialogues kaya ayan :3 Natagalan tsaka sorry kung panget update ko ngayon :'( huhuhuh Patawarin niyo na ko :'( HAHA
Tiffany Pascual at the Side Picture ------->
DONT FORGET TO VOTE , Share And LEAVE A COMMENT ^___^ <3 ENJOY <3 <3 )
Denise POV
“Yes …”
[“Asan kana ba ?”]
“Im on my Way na “
[“Really ? “ ]
“No “
[“ARRRG! Yung Totoo ?!? Asan kana ? “]
“ON MY WAY NA NGA ANG KULIT !! “inis na sigaw ko sa habang diretso ang tingin sa Harapan …
[“Haaay Melody hindi ka pa rin nagbabago “]
“And what are you trying to Say Tiffany ? “
[“Your always mainit talaga ang Ulo “]
“Tss So Conyo Tiffany “
[“Psh .. di ka na nasanay “]
“Duhh ! anong hindi , Sanay na sanay na ko jan sa Kakonyohan mong parang tanga “
[“Ayy So Hard mo talaga kung mag Salita Melody “]
“Yah yah yah , O siya malapit na ko “ hindi ko na hinintay pang magsalita si Tiffany at agad kong ibinaba ang Cellphone ko ,
Tiffany is my Friend in Korea , isa rin siyang Model at the same time Singer and Dancer sa Korea, She's really Beautiful at minsan ay palaging naipagkukumpara ang Mukha namin at talento namin nang Karamihan , Pero siyempre … wala lang saamin yun ,
Siya palagi ang Kasama ko tuwing Gumigimik ako , Syempre pati si Jiho , Magkakilala rin naman sila .. Tiffany Hwang ang kanyang Pangalan sa Korea pero Pilipina siya , Ewan ko ba jan parang Bobita hindi marunong magEnglish kaya dinadaan sa ka-Conyohan pero nakakatuwa siya , Hindi siya Plastik at talagang Straight Forward kung magsalita .. Tiffany Pascual ang Ginagamit niyang Name everytime na pumupunta siya dito sa Pilipinas ,
Nang Maaninag ko na ang Kabuuan nang Airport kung saan naruruon ang Bobitang Conyo na si Tiffany ay agad akong Napangiti , Ilang Buwan na rin simula nang Nakita ko ang Bruhilda at namimiss ko na rin ito kahit papaano ,
BINABASA MO ANG
The Ugly Princess Revenge (Book2 Completed)
Ficção GeralKung dati ay tahimik lang ang mundo ni Denise at okay na okay na siya sa pagsulyap sulyap sa taong lihim niyang minamahal,Yung tipong nakatingin lang siya sa malayo kahit na may mga tao sa likuran niyang ginugulo ang buhay niya ay wala siyang pakela...
