B.A.R. (Best and Rare) FRIENDS > Book1 Complete

Symphony

Maris' POV

Maaga akong nagising di na ulit ako nakatulog pa. Ewan ko ba, i'm still thinking about what happened last night. I decided to go out to breath a fresh air. Ang ganda talaga dito kina Joshua. If you need a peace of mind perfect talaga ang view sa bakuran. Ang payapa ng alon ng dagat. Pasikat na ang araw pero sariwa at malamig pa din ang hangin.

Di ko namalayan na may naupo sa tabi ko hanggang sa magsalita siya.

"I wish i can read your mind to know how'd you feel now? " malamig na boses ng pamilyar na lalaki.

"magandang umaga" maikling tugon ko na nakangiti nang lingunin ko kung sino ang katabi ko.

"you're too way beautiful than morning. " pambobola pa niya at ngumiti ng walang mata.

"how are you?" tanong niya nang nakangiti pa din.

"hmm i'm good. Ikaw ba? " binalik ko sa kanya ang tanong.

"i feel better now na nakita kita." sumeryoso bigla ang mukha niya at naramdaman kong nag-init ang pisngi ko  napaiwas ako ng tingin sa kanya.

"ahm.. About last night. Sorry ah i just want to know your answer. " seryoso pa din siya habang ako medyo kumakabog ng mabilis ang dibdib sa kaba.

"hmm if ahm... If Diego did not choose Sofia, will you go out with him and not with me?" my jaw dropped after he asked. Nablanko utak ko not knowing na he'll take a courage to asked such thing.

"its okay if you'll choose him, i just wanna know that's all. " ayan na naman siya ngumiti ulit, parang gusto kong magdissappear dahil di ko kayang sagutin yung tanong niya.

"wala naman dapat piliin kasi pareho naman kayong okay sa akin. I enjoy being with you both so it's not a big deal you know?" cool na cool kong sagot sa kanya, tumango lang siya.

"eh what about me i mean i said that i'll court you whenever you're ready. " saad niya habang ako speechless na naman.

"i know that we don't need to rush things but i just want you to know that my feelings for you is still the same." namula ang pisngi ko sa mga sinabi niya  and we stared at each other for a moment.

"Inigz! " boses ni Yves nang tawagin si Inigo na kasalukuyang kaharap ko.

Wooh.. Napahawak ako sa dibdib ko na malakas ang kabog. Parang saved by the bell yung pagtawag ni Yves. Di ako nakahinga kanina. I dont know bakit ang bilis ng tibok ng puso ko.

"We need help pare. " sabi ni Yves at tumayo naman agad si Inigo.

"sige sunod ako." paalam ni Inigo bago pa tuluyang umalis ay lumapit sa akin.

"thank you Maris. " ngumiti siya ng sincere at nakita ko yun sa mga mata niya.

Janella's POV

"Boys lets have a breakfast muna bago niyo yan gawin." busy ang mga boys sa planong ayusin ang balsa na matagal ng di ginagamit.

"oo nga tara gutom na ako eh. " sabi ni Yves, sumunod naman sila at sabay sabay na pumunta sa kusina.

"Ang sweet naman ng baby ko." nagulat ako nang bigla akong hinalikan ni Elmo sa pisngi.

"aba ikaw ah ang daya mo nakaisa ka dun ah. " saad ko at kinurot ang ilong niya sa gigil ko.

"Baby tama na muna yan kumain na kayo oh." pang-aasar ni Loisa at iniabot ang plato sa amin.

"woah Pancit canton my favorite! " tuwang tuwa na saad ni Ronnie at sabay naman na sinubuan ni Loisa ng pandesal. Sweet din nila oh.

"si-si Diego pala asan?" nagtaka ako na parang kulang ang boys.