Εγώ;! Συγκατοικώ με αυτόν;*

Παραλίγο Άστεγη👥... (κεφ.2)

Κατεβήκαμε στην πιο κοντινή στάση και πήγαμε με τα πόδια να βρούμε το νούμερο του σπιτιού.

Φτάνοντας στο πρώτο σπίτι είχα σιγουρευτεί πλέον οτι άνηκε σε γριά. Χωρίς καν να το σκεφτώ της έκανα νόημα να φύγουμε και εκείνη συμφώνησε πηγαίνοντας με κατευθείαν στο δεύτερο σπίτι, το οποίο και προσπεράσαμε για τον ίδιο λόγο.
        [μετα απο πολυ ψάξιμο]

Άλλο ένα σπίτι είχε μείνει, αφού απέρριψα επιπλέον 2 σπίτια που δεν μου άρεσε το οτι βρίσκονταν στο κεντρικό και η φασαρία που έκαναν τα αυτοκίνητα δεν θα βοηθούσε στη συγκέντρωση και αν ήθελα καλούς βαθμούς θα έπρεπε να μένω ήρεμη για να διαβάζω. Αν και τωρα που το ξανασκέφτομαι μου άρεσαν οι συγκάτοικοι, ήταν πολύ γλυκές και οι δύο. Κρίμα!
Το τελευταίο σπίτι ήταν σε αρκετά απομονωμένο μέρος, με μεγάλη αυλή, και πολλά παράθυρα. Καλό αυτό. Μου άρεσε σαν πρώτη ματιά.
"Τελευταία ευκαιρίαααα" είπα στην Κλεό και αυτή με έπιασε απο το χέρι και με οδήγησε στην είσοδο. Χρειάστηκε να χτυπήσουμε 2 φορές το κουδούνι για να μας ανοίξει αλλά όταν άνοιξε:
"συγγνώμη, μια κοπέλα που ψάχνει για συγκάτοικο, μου έδωσε αυτήν την διεύθυνση, μήπως ξέρεις που είναι;"
"εμμμ...βασικά η κοπέλα ήταν η αδερφή μου, γειά είμαι ο Νίκος ο δεύτερος ένοικος του σπιτιού. Εσύ πρέπει να είσαι η Ειρήνη σωστά?".
Είχα χάσει την γη κάτω από τα πόδια μου. Στην πόρτα στεκόταν ένα πανέμορφο, ψηλό αγόρι 1.87 και χρόνο πιο μεγάλο από εμένα. Είπα οτι ήταν πανέμορφο;. Δεν σκόπευα να συγκατοικήσω με αγόρι. Εγώ από που κι ως πού; Αλλά ήταν η τελευταία και καλύτερη επιλογή μου. Δεν είχα άλλες μέρες να ψάχνω για σπίτια. Έπρεπε να δεχτώ. Ήταν η καλύτερη επιλογή με το χειρότερο πρόβλημα. Πώς θα έλεγα στους δικούς μου οτι συγκατοικώ με αγόρι. Η Κλεοπάτρα πάλι του είχε πιάσει την κουβέντα..σίγουρα της άρεσε. Γιατί να μην της αρέσει έτσι κι αλλιώς; Κλεό μου μαζέψουν ομως, έχεις αγόρι.

Την ώρα που σκεφτόμουν τα παραπάνω η Κλεό με τράβηξε απότομα και μου ψιθύρισε:

"Αν δεν υπογράψεις δεν θα σου ξαναμιλήσω ποτε" και με κοίταξε λες κι έκανα κανένα φόνο.

Τότε ήταν που κατάλαβα οτι το αγόρι περίμενε να υπογράψω τα χαρτιά για το νοίκι και άλλα που δεν καταλάβαινα.

Χωρίς να έχω άλλες επιλογές και χρόνο για αναζήτηση σπιτιών, υπέγραψα τα χαρτιά συγκατοίκησης και έφυγα.

Την επόμενη μέρα το πρωί η Κλεοπάτρα με βοήθησε να μαζέψω τις βαλίτσες μου και να μετακομίσω στο καινούριο μου σπίτι.
Μετά από λίγο έφυγε γιατί έπρεπε να πάει στο αγόρι της. Μονο αυτο σας λεω.

[μετα απο 1 ωρα]

Ο Νίκος ήταν στο δωμάτιο του από την ώρα που μπήκα σπίτι μου με τα καινούρια μου κλειδιά.

"Γειά" του είπα.

"Αα ήρθες;" είπε χωρίς ενθουσιασμό.

"Ναι!...νόμιζα οτι δεν ήσουν εδώ."
του είπα για να δικαιολογηθώ που μπήκα σαν τον κλέφτη στο ίδιο μου το σπίτι.
"Ναι ντάξει, κοίτα εγώ πάω βόλτα όταν τελειώσεις μάζεψε και τις κούτες"... Όπα...τι έγινε μόλις τώρα; συγκρατησού Ειρήνη. Ούτε 7 λεπτα δεν γνωριζόσαστε.
"Εεεε... καλά" ειπα και εκεινος ειχε ήδη φύγει!

"Ωραία αρχίσαμε"σκέφτηκα φωναχτά.  Δεν ασχολήθηκα και πήγα για ένα χαλαρωτικό ντουζ κάπου στα 15 λεπτα.

Γεια σας γατάκια μου. ❤
Ναι σορι...ξερω βαρετό κεφάλαιο αλλα κάπως έπρεπε να μπω στο ψητό.
Η συνέχεια θα ανεβει παρα πολυ γρήγορα. Αυριο δλδ. Μπορει να ανεβουν 2 κεφ. αύριο.
Θα έχουμε δράματα και πρωτους τσακωμούς👥. Σκοπευω να βγει μεγάλη κάπου στις 650+ λεξεις.
Διαβάστε το "a little hoe"💬KEBitch παρακαλω ειναι πολυ καλο. Δεν ειναι δικο μου αλλα ειναι τελειο.

Αυτα ρα λεμε αυριο μάλλον γατάκια με νεο κεφαλαιο και πολλα απρόβλεπτα.😽💕↗