η Ειρήνη, μια 18 κοπελα που ψαχνει σπιτι στην Θεσσαλονίκη, για τα φοιτητικά την χρόνια, αποφασιζει να συγκατοικήσει. Αν και δεν είχε σκοπό να συγκατοικησει με αγορι, ο Νίκος, ενας άγνωστος σε αυτην 21χρονος, θα ειναι η τελευταία της επιλογή. Τι θα γ...
... Συνεχισα να μην προσέχω στα μαθήματα μέχρι που σχολασα.
Πήγα προς την στάση και περίμενα το επόμενο λεωφορείο.
Μετα απο 10 λεπτα ήρθε και μπήκα μέσα. Καθησα στα πίσω πίσω καθίσματα όπως παντα, γιατί δεν θέλω να έχω σχεσεις με τους οδηγούς μπροστά.
Σε 7λεπτα θα εφτανα στη στάση μου, που ειναι ενα τετράγωνο μακριά απο το σπίτι μου.
Το λεωφορείο σταμάτησε και μέσα μπηκε ο Κώστας απο τοτε στο μπαρ και στο πάρτυ της Κλεοπάτρας.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( ο Κώστας για όσους δεν θυμούνται)
"Κωστααα" φωναξα και του εκανα νόημα να κάτσει μαζί μου.
"Εηηη... Τι κανεις; ποσο καιρό έχω να σε δω εε; γιατι δεν πήρες κανένα τηλέφωνο;" είπε και ήρθε δίπλα μου.
Τον πήρα αγκαλιά και του είπα:
"Συγγνώμη. Εσύ γιατί δεν πήρες;"τον ρώτησα και εγώ το ίδιο.
Δεν μου απάντησε και απλα εκανε μια ερώτηση:
"Σου ελειψα;"
"Την αλήθεια;... Λίγο ναι" απάντησα ειλικρινά.
Με τοσα που ειχαν γίνει απο τοτε ποιον να πρώτο θυμάμαι;.
"Καλό είναι αυτό. Είσαι ακόμα με τον άλλον; πως τον είπαμε;" ρώτησε
"Νίκο... και οχι. Τελειώσαμε!" είπα και η απογοήτευση φαινόταν απο χιλιομετρα. "...εσύ; υπαρχει καμία στην ζωή σου;"συνεχισα.
"(ξερωβήχει)Οχι. Δηλαδή ναι αλλά αυτή θέλει άλλον απ'οτι φαίνεται. Και ουτε καν της λειπω. Ουτε της περνάει απο το μυαλό να με πάρει τηλέφωνο. Γενικά δεν την ενδιαφερω."είπε και καλά εννοώντας εμένα.
Τον σκουντηξα και του ζήτησα συγγνώμη ξανά.
"Εμμ... θέλεις να παμε μια βόλτα αύριο; οπου θες δεν έχω πρόβλημα. Οι δυο μας."με ρώτησε.
Ηθελα να πάω αλλά δεν ειχα πολύ όρεξη. Σκέφτομαι συνέχεια τον Νίκο και θα προτιμούσα να μείνω σπίτι και να κοιτάζω το ταβάνι.
