"Ben je zenuwachtig?, vraag ik.
Hij kijkt me vol spanning aan en knikt dan. Ik grinnik. Ik ben na de afgelopen zeven maanden nog steeds smoor op hem. Van zijn volmaakte bruine krulletjes tot de kuiltjes in zijn wangen. Oh, en die buikspieren van hem mogen er ook wel zijn.
"Kan je alsjeblieft even de deur open doen, deze doos begint te wegen.", zegt Ethan en hij werpt me een geïrriteerde blik toe. Zijn hele lichaam is verstopt achter een grote kartonnen doos en op de grond staan er nog een stuk of vijf.
"Oh ja, bijna vergeten.", ik glimlach. Ik haal de sleutel uit mijn achterzak en steek hem in het sleutelgat. De deur gaat met een zwaai open.
Ethan haast zich naar binnen en zet de doos op de grond. Hij snuift en draait een rondje. Ik ruik het ook, de geur van een nieuw appartement. Ik en Ethan hebben afgelopen zomer besloten dat we samen op kamers zouden gaan aangezien we in september aan de universiteit beginnen. Ethan heeft met glans zijn examens doorslagen, ook al is hij pas in januari gestart. Ik heb toch zo'n slim vriendje.
"Weet je zeker dat ik niets hoef te betalen, ik kan extra uren nemen bij het koffiehuisje, of nog een bijbaantje zoeken? Ik voel me gewoon rot omdat jij alles betaalt en ik haast niets.", hij zucht. Ik weet hoe zijn thuissituatie is. Zijn moeder is inmiddels naar een afkickkliniek, en hij is veel vrolijker sinds het beter met haar gaat. Elke vrijdag na school gaat hij op bezoek. Ergens wil zijn moeder heel erg graag ontmoeten, maar ik snap wel dat hij wilt dat ik niet meega. Het is hun wekelijkse momentje. Daar hoef ik niet bij te zijn.
"Nope, geniet ervan!", zeg ik en druk een korte kus op zijn roze lippen.
De ondergaande zon schijnt opgewekt door de ramen terwijl ik en Ethan ons nieuw appartementje verkennen. Het is best groot voor een appartement van twee kersverse studenten, maar dat heb je met rijke ouders. Er zijn twee ruime slaapkamers, een moderne keuken, een woonkamer en een badkamer. Perfect. Ook al hebben we amper iets aan die twee slaapkamers, sinds we waarschijnlijk in één bed zullen slapen.
Met een houten lepel roer in de pan en het mengsel maakt een heleboel spetterende geluidjes. Opeens voel ik twee handjes rond mijn middel slaan. Ethan legt zijn hoofd in mijn nek.
"Waarom draag je geen t-shirt?", vraag ik terwijl ik me probeer te focussen op ons avondeten.
"Had ik geen zin in.", antwoord hij en hij plant een kusje vlak onder mijn kaak.
Ik zet de pan van het vuur en zet de kookplaat af. Ik voel hoe hij nog meer kusjes plaatst en nu ook zijn handen onder mijn trui heeft gestoken. Ik draai me met een ruk om.
Hoe kan ik dit nu weerstaan?
A/N: hIER IS CHAPTER ONE ALWEER! Hope u enjoyeddd. Feel free om fouten aan te duiden in dit hoofdstuk of in één van de volgende, dan kan ik ze verbeteren. ;)
Ik ga iedere woensdag om 14:00 Belgische tijd (lmao) een hoofdstuk plaatsen. Enjoy!
[Word count: 512]
Edit: ik werd gedwongen door OrinVerhoeven (volgende keer wacht gij ma tot maart)
JE LEEST
Verbonden met jou [BxB] ✔️
Novela JuvenilDeel 2 van 'Verslingerd met jou'. Al kan je dit boek ook lezen zonder deel 1 :) hoogste rang: #38 in lgbt - 01/08/2018 - De kamer is muf en vochtig. Het lijkt alsof ademen met de minuut moeilijker wordt. Het voelt alsof het leven uit mijn lichaam wo...