Chapter 15 - Ethan

119 11 4
                                    

Ik opende mijn ogen en wou ze meteen weer sluiten. Ik zit nog steeds in deze muffe kelder. Ik zou zeggen dat ik pijn voel, of ten minste iets. Maar dat is een leugen. Ik voel niets, mijn borstkas is één zwart gat. Hoelang zou ik hier nu al zitten? Een weekje of twee? Het voelt als een oneindigheid en het wordt steeds moeilijker om niet meteen gek te worden en alle logica te laten verdwijnen.

"Ethan?"

Ik word wakker uit mijn gedachten en kijk recht in Kyle's donkergroene ogen. Ik haal mijn neus op en wacht op antwoord. Op één of andere manier ben ik niet in staat om woorden te vormen, dus ik laat het maar zijn gang gaan.

"Ik wil je boven."

Die woorden. Ik wil dansen en zingen, misschien kom ik toch ooit nog vrij. Ik mis Vince zo. Nooit gedacht dat ik eigenlijk zo veel om hem gaf. Maar misschien is het ook gewoon de situatie. Ik knik zacht.

Kyle tilt me op met één hand onder mijn oksel en de ander onder mijn knieën. Mijn onderbenen bungelen over zijn arm en wanneer mijn hielen elkaar raken gaat er telkens een korte pijnscheut door me heen. Ik bijt op mijn tanden en leg mijn hoofd vermoeid op zijn schouder.

Het doet me een beetje denken aan hoe Vince me naar zijn slaapkamer bracht na ik in half in slaap was gevallen toen ik bij hem thuis een film ging kijken. Voor ik het wist hoorde ik mijn eigen stem schor "Vince..." uitkramen. Ik zag dat Kyle niet zo geamuseerd was dus ik perste mijn lippen op elkaar, hij besliste nog steeds mijn toekomst.

Ik werd neer gezet op stoel en ik opende vaag mijn ogen. We bevonden ons in de badkamer.

"Armen omhoog.", beveelt hij me. Ik doe wat hij zegt en hij trekt de trui die ik al twee weken rond mijn bovenlichaam heb zitten over mijn hoofd. Daarna knoopt hij zijn hemd open en laat de stof van zich afglijden.

"Dit gaat wel even pijn doen. Dus als straf voor mij, mag je in mijn schouder bijten.", stelt hij voor. Slim Kyle, dan kan ik niet roepen. Kan ik je niet verraden.

Ik open mijn mond en plaats mijn tanden rond zijn schouder. Ik adem diep in en uit door mijn neus, voorbereidend voor de pijn die snel zal volgen. Zachtjes begint hij aan de onderkant van mijn broekspijpen te trekken. Oké dit gaat nog goed. Dan bereikt het jeans de rand van mijn verband en ik sis.

"Verder?"

Ik laat een kort geluidje horen dat aangeeft dat hij verder mag doen. Langzaamaan komt de stof over mijn enkels en ik zet mijn tanden stevig in zijn vel. Ik kreun en knijp mijn ogen stijf dicht.

"Het spijt me, het spijt me zo.", snikt hij. Is Kyle aan het huilen? Ik kijk zacht op. Tranen biggelen over zijn wangen en hij staart naar de grond.

Ik plaats mijn hand op zijn wang en veeg met mijn duim een traan weg. Als ik dit slim speel, zal hij me niets meer aandoen en kan ik hier des te sneller weg.

Hij staat op en laat zijn broek tot zijn enkels zakken. Ik slik. Wat is hij van plan? Ik bijt op de binnenkant van mijn wang, maar dan loopt hij naar het bad en draait de kraan open.


Oh. Nevermind.


Ik kan de scheve glimlach op mijn smoel niet inhouden als ik denk aan wat ik wou gaan doen. "Je hebt een mooie lach, weet je dat?", zegt hij zacht en hij veegt zijn laatste tranen weg. Ik laat nu ook mijn tanden zien.

Hij pakt me weer op en zet me deze keer neer in het warme water van het bad. Warme rillingen lopen over mijn hele lichaam. Hij komt achter me zitten en zo zit ik daar tussen zijn benen.

Alleen wij twee in het warme water, gewoon in onze boxershorts. Niets seksueels. Zijn lichaamswarmte tegen mijn rug aan gedrukt. Zijn vinger spelen met de mijne voor mijn buik, net iets onder mijn navel. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en bedenk me dat ik hier zo lig met Vince. Dat maakt het al een stuk draaglijker.

Alleen wij twee in het warme water. Ik en Kyle. Doen alsof hij niet de ontvoerder is en ik zijn slachtoffer.

"Waarom heb je dit gedaan?", vraag ik en ik wring mijn nek zodat ik hem kan aankijken. Hij laat mijn handen los en trekt ze terug. "Ik heb zo'n erge spijt, je begrijpt het niet.", hij haalt zijn neus op.

Ik weet niet wat ik van plan was maar toen ik het goed besefte had ik mijn lippen al op de zijne gedrukt.

Oeps.


Word count: 810

A/N: dit boek schrijven maakt me echt gelukkig op één of andere manier. I love it!!

Verbonden met jou [BxB] ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu