Verbonden met jou [BxB] ✔️

Chapter 18 - Kyle

"Ethan?", zeg ik terwijl het mobieltje tussen mijn handen opgooi.

"J-Ja?", klinkt het vanuit de badkamer. Zijn stem trilt.

"Ik ga een spelletje spelen met je lieve vriendje Vince.", ik loop met grote passen terug naar de badkamer. "En daarvoor heb ik jouw mobieltje nodig. Mag dat?", vervolg ik mijn vraag.

Ethan slikt en knikt dan. Zijn ogen zijn groter dan normaal.

"Ik hoop voor jou dat je dit ding ooit nog terug ziet.", ik geef hem een knipoog en verlaat de kamer dan weer.

***

Ik zet Ethan's tengere lichaam neer op de bank. Hij neemt nog een hapje van zijn broodje kaas voor hij zich naar me wendt.

"Oké. Dus over een paar minuutjes zal mijn zus Eva hier zijn.", zeg ik en ik neem ook plaats op het bankstel.

Hij knikt en eet rustig verder.

"Je gaat geen fout woord zeggen want je kan vast al raden hoe dat zal aflopen.", zeg ik met een strenge stem en leg een hand op Ethan's wang.

Hij haalt het broodje bij zijn lippen vandaan en knikt nog een keer. Ik weet heus wel dat Ethan zich zo gedraagt omdat hij bang voor me is, bang voor wat gaat komen. Daarom houdt hij zich stil en doet wat ik van hem vraag. Ergens voelt het wel opwindend om zo dominant te zijn over iemand anders, maar ik weet ook dat dit helemaal geen goede situatie is.

Dan gaat de bel en ik veer recht. Ik check Ethan nog een keer en concludeer dat ik best goed heb verstopt dat hij een slachtoffer is. Het trekken van de zwarte kniekousen over zijn verband was een hele strijd maar na een tijdje is het toch gelukt. Ik knik goedkeurend en open dan de deur.

"Kylie!", zegt een meisje met donkerblond, krullend haar en ze vliegt me in de armen. Dames en heren, mijn zus.

Ze rost even glimlachend door mijn eigen krullenbol en loopt dan het huisje in. "Oh, ik wist niet dat je bezoek had? Het was toch vandaag dat ik moest komen, hé?", ratelt ze aan één stuk door.

Ik sluit de deur en lach. "Ja Eva, je hebt je niet vergist. Dit is Ethan.", zeg ik en knik naar de jongen op de bank. Hij wordt rood en trekt de hoodie die ik hem heb gegeven een beetje meer naar beneden. Hij zit hier tenslotte ook alleen maar in een boxershort en een hoodie. Oh, een kniekousen.

Eva vleit zich naast hem neer. Dan laat ze haar ogen weer naar mij glijden. "Nou wat kan ik voor je doen, broerlief?"

"Het zit zo: Ik heb mijn soulmate ontmoet maar hij de zijne niet...", ik sla mijn ogen neer. Van uit mijn ooghoek zie ik Ethan naar me gluren. Inderdaad, mijn soulmate zit gewoon in ons midden, maar dat hoeft Eva nu nog niet te weten.

Ze wipt weer van de bank af een wrijft met haar hand over mijn rug. "En mijn taak is?", zegt ze nu wat somberder.

"Ik heb zijn mobiel. Hier.", zeg ik en ik vis Ethan's gsm uit mijn broekzak. "Ik wil hem dus weer afgeven maar ik durf het niet."

"Oh."

"Dus het zou wel lief zijn als jij het een beetje onopgemerkt kon afleveren bij zijn appartement. Met de nadruk op onopgemerkt.", zeg ik en ik hou het ding voor haar, in afwachting dat ze het aanpakt.

"Komt in orde!", kirt ze en haar ogen stralen. Ik weet hoe graag mijn zus wilt dat ik nu eindelijk eens met een vriendinnetje of vriendje thuiskom.

"Oké morgen om vier uur lijkt me wel goed.", zeg ik en ik duw haar weer naar de deur. "Alvast bedankt, hé!.", ik geef haar nog een knuffel en dan is ze alweer weg.

Ik klap in mijn handen. "Zo, dat is ook alweer afgerond.

***

Ik voel me zenuwachtig. Ik hoop echt zo hard dat dit gaat lukken en dat Vince nu op een dwaalspoor wordt geleid. Ik houd mijn klamme handen stevig om mijn glas heen. Ik werp een vluchtige blik op mijn polshorloge. 16.04. Vier minuten later dan de afgesproken tijd. En tijd is in dit geval cruciaal.

Kom op Eva, waar ben je nou? 16.10. Ik ben bang dat ze het vergeten is en mijn hele plan in duigen valt. Shit, shit, shit. Eva!!

Dan gaat om 16.18 toch uiteindelijk de bel en ik haal opgelucht adem. Nu nog hopen dat Eva niet betrapt wordt. Ik ga stilletjes een beetje achter Vince staan en zie dat de gang voor de deur leeg is op één voorwerp na.

Yes!!! Ik kan wel een vreugdedansje doen nu! Maar... Nee, oké dat doen we maar euh... Niet. Een beetje raar misschien.

Word count: 790

___

A/N

Hey babes, ik denk dat ik de komende 2 weken (misschien langer) niet ga uploaden. Sorry!!