Melezlerle günler

#12

FRANK
Erkekler buluşmasını Rachel'ın yazlığında yapmaya karar verdik.

Ben etrafı topluyordum. Percy'nin söylediğine göre Rachel'dan çok zor izin almışlardı. Bu nedenle kimse uğraşmasa da ben evi toparlıyordum ki Rachel pişman olmasın.

Bardak kutularını alıp çöpe giderken önüme Leo atladı. "Selam Frank."

Takma isim takmadığına şaşırmıştım.

"Ne oldu Leo?" Tamamen anlayışla sormuştum. "Şey, ben senden bir yardım isteyecektim. Kötü bir şey değil. Gerçekten. Sadece aramızdaki tek fazla aşırısı iyi kalpli sensin. Ben de bu yüzden sana sormak istedim."

Konuşurken biraz zorlanıyor gibiydi. "Elbette sorabilirsin."

"Calypso, otuz çocuk istiyormuş ama bende 10 drahmiden başka para yok. Ayrıca otuz çocuğa nasıl aynanda bakabiliriz ki? Kime ilgi gösterebiliriz?"

Ona yavaşça gülümsedim.

"Calypso sadece seninle oynuyor. O kadar çocuğa kimse bakamaz." "Emin misin? Çok ciddi görünüyordu." "Evet adamım. Kesinlikle. Zaten ilk çocuktan sonra gerisini zor isteyecektir bence."

Bana gülümsedi. "Saol Frank." "Şimdi ateş çocuk, gel de temizlememe yardım et." Gülüşü aniden arkamda bir şey görmüş gibi değişti. Sonra aniden öksürmeye başladı. Yere yığıldı. "Hadi ama Leo! Benim buna kanacağımı mı sandın?" Yavaşça ayağa kalkmaya başladı. Kalkarken de, "Denemeye değerdi." Dedi.

Leo benimle beraber, en azından o kocaman salonu temizledi.

O sırada Percy ve Jason salondaki o kocaman camın önüne oturmuş konuşuyorlardı.

Nico ve Will ise büyük koltukta oturuyorlardı. Nico koltukta oturmuyor da sanki sadece kıyafetleri orda gibi görünüyordu. Will ise heyecanla ona bir şeyler anlatıyordu.

Biz son kalan bir kaç çöpü de atmaya giderken Jason bağırdı, "Hadi ya buraya gelin. Sabahtan beri çöp topluyorsunuz. Biraz konuşmalıyız."

Leo aniden Jason'a döndü.

Ben de dahil herkes onlara bakıyordu. "Jason?" Leo'nun sesi ağlamaklı çıkmıştı. Ne olduğunu anlamıyordum. "Jason, benden ayrılıyor musun?!" Sonra aniden Will bir kahkaha patlattı. Herkes gülmeye başladı. "Evet Leo, seni benle aldatıyordu ve benim onun tipi olduğuma karar verdi. Bu nedenle de senden ayrılıyor." Dedi alayla Percy.

Sonunda yerde daire oluşturup oturduk. "Evet şimdi sevgili canım arkadaşım Leo'nun bana attığı videoyu televizyona bağlıyoruz." Diye konuşmaya başladı Jason. "Nasıl bir video?" Percy sormuştu. "Evet nasıl bir video?" Sorusunu destekledim. Ben de merak etmiştim. "Çok seveceksiniz." Kablolarla uğraşmaya başladı. "Televizyona bağluyoruzzzöhöLeoöhözzzz" Leo aniden ayağa kalkıp yardım etti. Sonra da videoyu başlattı:

Calypso fısıldadı. "Bak flörtleşmeye başladılar."  "Percy, içerdeler." Diye mırıldandı Annabeth. "Ama ben beklemek istemiyorum akıllı kız. Çok güzel görünüyorsun. Parti bitene kadar seni öpmemek bi ceza!" Annabeth Percy'ye sarıldı. "Bi süreliğine idare et." Percy Annabeth'in boynunu öptü. Percy dudaklarını Annabeth'in boynundan çekip dudaklarına götürdü ve öpüşmeye başladılar.

Video bitince anında Percy'ye baktım. Yüzü kızarmıştı. "JASON GRACE! BİRAZ ÖZEL HAYATA SAYGIN OLSUN. SEN DE ÖYLE LEONIDAS VALDEZ." Bir an Leonidas'ın kim olduğunu düşündüm. Yani Leo'nun tam adını şu ana kadar bilmiyordum. "Bana öyle deme!" "Sen de özel hayatıma girme!" Sonunda gülmeye başladık. Tabii çok uzun sürmedi gülüşmemiz. Kapı çaldı. "Birini mi bekliyorduk?" "Yoooo." Leo cevap vermişti. "Ben bakarım." Percy kapıya doğru koşmaya başladı.

PERCY
Kapıyı açtığımda karşımda tanıdık bir silüet gördüm.

Kız çiçekli elbise giymiş ve üzerine de ucuzluk pazarının önlüğü vardı. Yaka kartı yeşildi ve üstünde, "HOŞ GELDİNİZ! BENİM ADIM STHENO!" Yazıyordu. Elinde Ucuzluk Pazarı ikramı olan peynir-sosis tabağı tutuyordu. "Bir tanesinin tadına bakmak ister misin?"

Hemen kılıcımı kavradım. "Sen ve kız kardeşin beni rahat bırakın artık. O sosis ve peynirlerden de yemeyeceğim!"

"Ama seni aç karna öldürmeyi hiç istemiyorum." Kılıcımı çıkardım. "Arkamda bir melez ordusu var. Gitsen iyi edersin."

"Benim de kız kardeşim burada Euryale!" Diğer kız çıktı ve, "Sana onu oyala demiştim!" "Ama Euryale, ben oyalarken arkadan öldürürsen aç karna ölür." "Seni gerizekalı!" Euryale'in üzerinde %50 İNDİRİM çıkartmaları vardı. Yaka kartında ise, MERHABA! BENİM ADIM, GEBER SENİ MELEZ BOZUNTUSU! Yazıyordu. "Bizi amma uğraştırdın Percy Jackson." "Benim de gözlerimi tarzına alıştırdın Euryale."

Gorgonlar peşimi bırakmıyordu.

"Hem siz Tartarus'ta değil miydiniz?"

"Son anda çıktık! Şimdi peynirlerimden al ki seni aç öldürmeyelim."
"Bunu aşmadık mı biz hala? Medusa öldü gitti. Bitmiş bir şey hakkında tartışmayalım."
"Kanının kokusu hala senin üzerinde ve bunu ödeyeceksin!" Aniden üstüme atladı.

Kılıcımla karnına derin bir yara açtım. Bu sırada Stheno bana sosis yedirmeye çalışıyordu. "STHENO!" Euryale tıslar gibi kardeşinin adını söylemişti. " ÖLDÜR ONU. YEMEK VERME!" Sonra tekrar üstüme atlamaya başladı. Kılıcımla kafasını kopardım. Stheno bana hayal kırıklığıyla bakıp, "İki kız kardeşimi de öldürdün!" Diye bağırdı. Benim tişörtümü parçalamaya başladı.

Kılıcımı kafasının tepesinden dik bir şekilde soktum. Evet acı verici. İki lanet gorgon da öldükten sonra kapının yanındaki aynaya baktım. Tişörtüm yırtılmıştı. Yüzüm ve kolumda hafif çizikler vardı. (Y/n: AMA HALA ÇOK SEKSİ GÖRÜNÜYORDU)

Oğlanların yanına gittim. "Kimmiş?" Leo elindeki tellerle uğraşırken sormuştu. "Gorgonlar benden peynir ve sosis denememi istedi de. O yani. Bi şey olmadı başka."

Leo hariç herkes aniden bana baktı.

"Siz sağır mısınız lan? O kadar bağırarak konuşuyoruz siz duymadınız mı?" Jason, "Ben tuvaletteydim!" Will, "Ben Nico'yla mutfaktaydım." Frank, "Ben Rachel'ın odasındaki balıkla oynuyordum."

Bir an sessizlik oldu.

"Ne? Herkesin arkadaşa ihtiyacı vardır!" "Peki siz Leo bey?" Leo soruma cevap vermedi. Beni takmıyordu.

"Leo? LEO!"

Jason'a, 'N'oluyor?' Diye baktım. "Bünün bir açıklaması yok. Leo kulak zarlarını patlatmış." Dedi Nico. "Hem burası koruma altında değil miydi? Nasıl Gorgonlar geldi?"
"Sadece parti için koruma vardı. Parti bitti."

Leo'yu itekledim ve o da elini kulağı götürüp kulağından ten rengi bi şey çıkardı. "Hey çocuklar bakın yeni bir şey keşfettim!"