Latinleri hisseden diğer kabile üyeleri önceden kararlaştırılan yere gitmeye başladılar. Ormanda yankılanan ayak sesleri büyük savaşın habercisiydi. Kabile üyeleri yerlerine geçerken Liderlerini beklemeye başladılar. Latinlerin kokusu havadaki ağır kan kokusuna karışmıştı.
Kızılderililere yardımcı olmak isteyen bazı Sibiryalılar aralara dağılmıştı. Karşı tarafa sayıca üstünlük sağlarlarken bunun onları korkutmasını umuyorlardı. Kızılderililer barışçıl kabileydi, bu yüzden savaş çıksın istemiyorlardı ama ipin ucunda Prenslerinin hayatı söz konusu olunca vahşi birer yırtıcı hayvana dönüşüyorlardı.
Luhan'nın hazır olmasıyla süvariler ve sürünün diğer üyeleri evden ayrıldı. Koşarak alana giderlerken çiftler el ele tutuşarak savaş öncesi son anlarını paylaşıyordu. Kayaların ve çalıların üzerinden atlayarak birbirlerini bırakmadan koştuktan sonra sonunda alana ulaşmışlardı.
Luhan merkezdeki yerine geçerken Sehun yanında duruyordu. Koruyucuları kararlaştırıldığı gibi dört bir yanını sarmıştı. Eşleri ise bir an olsun yanlarından ayrılmamıştı. Süvariler klanlarının başına geçerken komutan olarak emir vermeye hazırlandılar.
Latinlerin sesleri geldiklerinin habercisi olurken Luhan eşinin elini sıkıca tuttu. Birbirlerinin gözlerine bakarken gözleri ile her şeyi anlattılar. Sehun eşini rahtlamak için yarım yamalak gülümsedikten sonra sağ yanağını tuttu ve belkide son olacak öpücüğü verdi. Kavgaya başlayan dudaklar birbirini rahatlatmaya çalışırken Sehun eşinin alt dudağını emerek geri çekildi. Başını kaldırdığında karşılarına dizilen ve onları bekleyen Latinleri gördü.
Luhan eşinin geri çekilmesi ile gözlerini açarken derin nefes aldı. Dudaklarını yalayarak eşinin tadını daha çok hissetmeye çalıştı. Önüne döndüğünde gördüğü Latinler ile derin nefes aldı. Duruşunu dikleştirerek karşısındaki düşmanları gözden geçirdi. Merkezde duran kişi rakibi olmalıydı. O kişi ile karşılaştığında nefesi kesildi.
Raven?
Aklında canlanan anılar ile eşinin elini sıktı. Eşinden güç almaya çalışırken Sehun endişeyle ona baktı. Luhan gördüğü anılara katlanmaya çalıştı.
"Raven? Nerdesin? Bana dediğin gibi geldim." genç kadın sorarken çevresine bakındı.
"Buradayım." arkadan beline sarılan kollar ile rahatlarken hissettiği duygu ile huzursuzlandı. Onu saran kolların arasından kurtuluktan sonra diğeri ile yüz yüze geldi.
"Kimsin sen? Sen Raven değilsin!"
"Ne demek istiyorsun? Benim işte."
"Hayır, hayır! Ne kadar sesin, görünüşün benzesede sen Raven değilsin!"
Karşısındaki adam sırıtarak ona bakarken onu kucaklayarak kaldıran kişi ile çığlık attı. Hissettiği doğru duygular ile gülerken karşısındaki sahte Raven onları sırıtarak izliyordu.
"İşte benim kadınım." Raven onu indirdikten sonra dudaklarına yapıştı. Aşk dolu tutkulu bir öpüşme sonrası geri çekildi.
"Söyle bana Raven, kim bu?"
"O benim kardeşim. Seni ikizim ile tanıştırınca nasıl bir tepki vereceğini merak ettim."
"Kalbime iniyordu." Genç kadın yalandan eşinin göğsüne vururken söylendi. Arkasına dönerek eşinin kardeşini selamladı.
"Üzgünüm. Senin Raven olmadığını fark edince ne yapacağımı şaşırdım. Ben Katerina."
"Hayır, sorun değil. Bende Valek. Memnun oldum Kraliçe hazretleri." Valek yalandan eğilirken Katherina elini iki yana salladı.
