Lanetli ortaklar (Get Scared)

Bölüm 8- Bir dönüşüm vakası

Eveet, diğeri içime sindiği için oturdum tekrar yazdım *obsesif yazar* lütfen ay ben bunu okudum deyip okumamazlık yapmayın çünkü çıkartıp eklediğim kısımlar da oldu :D Neyse, sizi de uğraştırdım ama emin olun iki gündür okul kütüphanesinde ben de perişen oldum :O umarım beğenirsiniz, yorum yapmayı unutmayın!!!

 

Bölüm 8- Bir dönüşüm vakası 

(Ön bilgi) Dönüşüm vakası: Her insan evladı şeytani bir eylem olarak nitelendirilen cinsellik sonrası dünyaya geldiğinden ilk yıllarında içlerinde bu şeytani gücü barındırır. İlk insanlar Adem, Havva ve Peygamber İsa'nın kutsal olmasının nedeni de budur, onlar doğurulmamıştır. Bu şeytani güç tetiklenmedikçe ortaya çıkmayıp dünyada geçirilen zamanla zayıflar. Lakin; istismar, dayak, hakaret gibi negatiflikler bu şeytani gücü tetikler ve söz edilen çocuk çok geçmeden bir şeytana dönüşür.  

                                                         -Antretan Üyeleri El Kitabı                                                                                                                                                                                                      

    Öğlen sıcağında yorulmuş ve terlemiş minik kız nefes nefese, metruk evin gölgesine sığınıp soğuk ve yosun kaplı duvara sırtını verdi. Sıcak ve taşıdığı iki ağır beslenme çantası, dolabından kaybolan üç elbise yüzünden yediği dayakla hassaslaşmış vücudunu zorluyordu. Kendine tanıdığı birkaç dakika boyunca evin etrafını saran ağaçların dallarında güneşle oynaşan sincapları izledikten sonra nefes alış-verişleri eski ritmine kavuşmuş halde kapısı olmayan evden içeri girdi. 

Kendini bildi bileli boş olan mobilyasız ev minik hayvanlar ve iki haftadır bağlı tuttuğu arkadaşı Clara'dan başka kimseyi ağırlamıyordu, içinde bulunduğu arazi onu dışarıdan görünmez kılıyordu. Zaten Lucy de bu yüzden bu evi seçmişti, Clara'yı buraya tıkalı iki hafta olmuştu ve polisler çoktan şehri didik didik etmeye başlamıştı.  

Yeri bir halı gibi kaplamış otların arasında dolaşan böceklere basmamaya çalışarak evde yankılanan inlemelerin ve burun çekişlerinin kaynağına, mutfağa gitti. Saçı başı pislenmiş, ağzına bağlanan kumaştan dolayı yanakları kızarmış ve gözleri ağlamaktan şişmiş sevgili arkadaşı Lucy'i gördüğü an deli gibi tepinmeye başladı. Neyse ki kız Lucy'nin tesadüfen bulduğu halatlarla bir iskemleye bağlıydı.  

Arkadaşının yüzündeki korku ve çaresizliğe gülen Lucy, "Çırpınmak beni eğlendirmekten başka bir işe yaramaz," diye mırıldandı."Yine de durma.." Bir gülümsemenin keyfini taşıyan emir ne kadar psikopatça gelirse gelsin  onu kuş yerken basan Clara'yı iki haftadır hayatta tutan tek şeydi, Lucy eline geçen fırsatı sonuna kadar değerlendirip eğlenmek istiyordu. 

Balıklara taş çıkaracak bir performanstan sonra Clara nefes nefese pes etti, iki haftadır tek öğün yemekten bünyesi iyice zayıflamıştı. Lucy dünyaları yıkıp yaratan insanların bir kez daha aslında ne kadar kırılgan olduğunu fark ederken arkadaşının ağzındaki kumaşı indirdi ve yere beslenme çantasını karıştırmaya başladı.  

"Lucy! Bırak beni! Annemi özledim ben!"  

"Onlar da seni özledi. Polis her yerde seni arıyor."  

"O zaman neden beni bırakmıyorsun ki?!"  

"Şey...Aslında iyi fikir."  

Eline aldığı elmayı çantaya geri koyup et bıçağını çıkardı. "Seni bırakmamı istiyor musun?"