10.Bölüm
Yarın Daniel ile evleneceğiz.
---Gelinlik bakmayacak mıyız?
---Gerek yok!Nikah dairesinde evleniriz olur biter.
---Peki sen nasıl istersen.
Artık bir uçurumdayım.Düşmek üzereyim.Daniel ile evlenmek istemiyorum.Eskiden ondan korkuyordum.Ama şimdi sadece ondan tiksiniyorum.Kaldığımız ev bir villa.Çünkü müstakbel eşim bir milyoner!Çok garip değil mi?Artık hiç gücüm kalmadı.
Ertesi Sabah
Arabaya bindik.Ben üzerime beyaz dantelli bir elbise giydim.Daniel ise siyah bir takım.Binadan içeri girdik.Çıktığımızda evlenmiştik.Daniel bir yere kadar gideceğini söyleyerek beni orda bıraktı.Çok kaba!Bende orda ki banklardan birine oturdum.Bir süre etrafıma bakıp gençliğime üzüldüm.Sonra biri yanıma oturdu.Yüzüne dikkatlice baktığımda bu.....bu... PETER'DI!!!!
---Coni beni affet!
---........
---Lütfen dinle bak o kadın benim karım değil,kızda benden değil!O kadın beni seviyordu.Ama ben onu sevmiyordum.Seni görünce de kıskanmış.Bizi de zaten izliyormuş.
---Peter çok geç.
---Hiçbirşey için geç değildir.
---Ama bunun için geç.Bak!Yüzüğümü görüyor musun?Ben evlendim.
---Lütfen bize bir şans daha ver!
---Anlatamadım galiba ben evlendim.
---Coni lütfen....
---Elveda Peter.
Koşarak bir taksiye bindim.Arkama baktığımda Peter arkada duruyordu.Eve geldim.Eve geldim.
---Daniel daha gelmedi mi?
---Hayır efendim.
---Odama beş kutu dondurma getir hemen.
Merdivenlerden hızla yukarı çıktım.Hizmetçi dondurmaları getirdi.Bir oturuşta hepsini bitirdim.Daniel geldi.
---Hayatım ?
---Efendim?
---Ben bir haftalık iş gezisine gideceğim.Evde yalnız kalabilir misin?
---Tabi ki.
Beni alnımdan öptü sonra da bavulunu hazırladı.Kapıdan çıkarken;
---Seni özleyeceğim.
---İyi yolculuklar.
O gittikten sonra Sam'i alıp parka götürdüm.
Bir yıl sonra.......
Sam bir yaşını doldurdu.Bana anne dedi.İnanmıyorum...Daniel'ı trafik kazasında kaybettim.İyi de oldu aslında.Kurtuldum ondan.Ama büyük bir mirasada kondum.Sıkı durun Daniel ünlü biri olduğu için bende ünlü oldun karısı olarak.Bir Holding'i vardı.İçine en zekilerini koyarak bu işi yürütüyorum.Sam'e artık alışmıştım.Çok şeker bir çocuktu.Bir de kendi çocuğum olsaydı.....
Günler böyle geçerken şaka maka 25 yaşımı doldurdum.Evdeki hizmetçilerle kutladık.Onlarla aram iyiydi.Kapı çaldı.Postacıydı gelen.Bana bir koli gelmişti.Çok sıkı bantlanmıştı.Hizmetçilerin yardımıyla açtık.İçinde bir CD vardı.Yukarı çıktım.Bilgisayarıma CD'yi taktım.Bu Peter'dı.
---Coni,unuttuğumu sandın ama unutmadım.Yirmi altı yaşına girdin ve benim elimden gelen bu CD .Son bir buluşma.Sana elveda demek istiyorum.Son kez seni görmek istiyorum.
Bilgisayarı kapattım.Gitsemiydim acaba.Tarih CD 'inin üzerinde yazıyordu.En iyisi gitmemek.Telefonum çaldı.
---Alo?
---Alo Coni?Dur kapatma lütfen!
---Seninle buluşmayacağım Peter.
---Bunu bildiğim için aradım zaten.Tamam seni zorlamayacağım.Ben burdan çok uzaklara gidiyorum.
---İyi git.
---Tamam elveda Coni.
Telefonu yüzüme kapattı.Zil çaldı.
Birkaç dakika sonra Mary(hizmetçi)yanıma geldi.
---Hanımefendi babanız sizi görmek istiyor.
---Ne?!?!?Babam mı!?!?
