İMTİHANIM

yeni arkadaş

"herşey çok güzel giderken bir an benim yüzümden hem annemi hem babamı ve de kulaklarımı bu çok kötü bir his. Bir an hiç bir şeyi duymamak seni herkesin dışlaması."

biraz daha iyiyim. Bir an odama teyzem geldi. El hareketleriyle"sana bir arkadaş getirdim. oda senin gibi el hareketlerini biliyor. Umarım iyi anlaşırsınız." teyzem çıkıp kız gelmişti. yanıma oturup" ben sude senin adın ne?" benim adım Nisa tanıştığıma memnun oldum. sudeyle  tanışmıştım. çok iyi bir kız en önemlisi bana çok destek çıktı. sudeyle konuşurken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.

Akşam olduğu için gitmek zorundaydı."görüşürüz kardeşim."sudeyle çok iyi anlaşmıştık ve onunda kardeşi olmadığı için kardeşmişiz gibi davranıyorduk. Ben sudelere gidiyordum sude bize geliyordu onunla çok iyi anlaşıyorduk. sudeyle en çok Barbie bebek oynamayı ve geleceğimiz konusunda hayal kurmayı seviyordum.

yarın okullar açılıyordu. fazla heyecanlıydım. teyzem odama girip"hadi kızım yemeğe gel." tamam anne. dediğimde teyzem çok mutlu olmuştu ama ağızımdan yanlışlıkla çıkmıştı. Anne dediğimi kesinlikle emre duymamalıydı. çok acıkmıştım. hızla ellerimi yıkayıp aşşağı inmiştim. teyzem ve eniştem hazırlanmış"kızım biz babanla bir arkadaşımıza gidiyoruz sende kardeşinle güzelce yemek yiyin."dediğinde gözüm emreye kaymıştı. bana sinirle bakıyordu. ellerimle"tamam teyze" diyebilmiştim.

masaya oturduğumda emre bana sinirle bir kağıt uzalttı.kâğıtta;

"Bugün benim anneme anne dediğini duydum. eğer bir daha BENİM anneme anne dersen seni döverim. şimdi odana çık sana yemek yok aptal kız."

Emreye baktığımda bana gelerek elleriyle merdiveni gösteriyordu. hızla idama çıktığımda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. yatağına geçip uzandığımda karnımın guruldadığını hissetim. keşke büyük olsaydım o zaman kendi ayaklarımın üzerinde durabilirdim. düşünürken uykuya daldım.

….

gözlerimi yavaşca açtığımda karnım ağrıyordu ve ateşim vardı. bir an odama teyzem geldi."okula gitme zamanı"teyzem benim bu halimi görünce "bugün okula gitme dinlen yarın gidersin." alnıma bir öpücük kondurup odadan çıkmıştı. yarın benim doğum günümdü. Annem ve babam olsaydı kesin bana bir sürü hediye alırdı. ama artık yoklar. Bugün annemi ve babamı ziyaret etmeye karar verdim.

1 saat dinlendikten sonra kalkıp aşşağı inip teyzemin ve eniştemin yanına gidip"teyze bugün annem ve babamın mezarına gitmek istiyorum."teyzem"tabikide Nisa ama önce yemek."dediğinde kafamı evet anlamında salladım. hepimiz kahvaltımızı yapmıştık. ben hızla odama çıkıp üzerimi giyip aşşağı indim.

arabaya binip dikkatlice yolları izliyordum. eve fazla uzak olmadığı için mutluydum. arabadan inip annemi ve babamın mezarını bulmuştuk. teyzem ve eniştem beni uzakta bekliyordu.

yavaşca mezara doğru eğilip"anne ve baba sizi çok özledim herşey benim yüzümden oldu keşke siz değilde ben ölseydim. anne ve baba ben artık duyamıyorum. bu çok kötü bir duygu. 1 ay sonra ameliyat olucam umarım iyileşirim. ve yarın benim doğum günüm var fakat kutlayacak kimsem yok. en önemlisi siz yoksunuz." hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

bir an omuzumda bir el hissettim."gitmemiz gerek nisa."tamam teyze. yavaşca arabaya doğru ilerlerken ağlıyordum.eve gelir gelmez annem ve babamın fotoğrafını alıp yatağına geçip uyumaya çalıştım.

Annenizin ve Babanızın kıymetini bilin =) devamı gelecek takipte kalın ;)