İrene

İrene'den kesit.

Yolun başındayım. Belki de yaşamam gerekenlere daha başlamadım. Belki de hiç yaşayamıycağım. Ben İrene, gelmiş geçmiş en güçlü kadın. Yüzyıllardır başka bedenleri ruhumla doldurdum. Tarih kitaplarının yazdıklarından daha fazlasına sahibim. Adım barış anlamına gelir. Böyle tanıldım. Barış istemem ölümüme neden oldu. Bundan sonra ne yapıcağımı bilmiyorum. Duygularım karışmış şekilde. 

 Ateş... 1500 yıl önceki gibi onu kaybetmek istemiyorum. Ama onu tanımıyorum. Zihnime yaydığı anılar her ne kadar çok güzel olsa da emin olamıyorum. Bundan fazlası olduğuna eminim. 

 Su, adı gibi. Su kadar berrak ve temiz. Beyaz saçları, renkli gözleriyle dünyanın en güzel kadınlarından biri. O biraz içine kapanık. Bu şekilde yaşamaktan bıkmış olduğunu anladım. İnsanların sahip olduğu hayatı istiyor. Yüzyıllardır aynı bedende. Hiç ölmemiş. Ona sorarsanız bu çok kötü bişey çünkü gençlik bir zaman sonra sıkıyormuş. 

 Toprak. Yanındayken huzur bulabiliceğiniz biri. Ablam için üzüldüğümde yanına gittim ve konuşmadan başımı omzuna yerleştirdi. Bedenime toprağın huzuru dolarken bana ne kadar yardımcı olduğunu düşünmüştüm. Yüzyıllarca yanımda olucağından adım gibi emindim.

 Rüzgar. Hayatımda gördüğüm en neşeli canlılardan biriydi. Hepimize kıyasla esmerdi ve kömür karası gözleri vardı. Cadılar, vampirler gibi zırvalıkların arasında gerçekten bize çok iyi geliyordu. Onu seviyordum.

 Derin. Adı gibi derinliklere inebilen birisiydi. Her ne kadar başta beni öldürmeye kalksa da sonradan iyi anlaşmıştık. Benim ölümümden sonra bulunmuş. Hayranlık duyduğum güçler arasında.

 Elementler bu dünyaya dengeyi sağlamak için gönderilmişler. Her ne kadar şu an boş boş evimin koltuklarında uzansalar da. Teknoloji gelişmeden önce gerçekten yararları oluyormuş ama şu an akışına bırakmışlar. Dünyanın diğer uçlarında başka elementler var mı bilmiyorum. Arkadaşlarımda bilmiyor. Bir kişinin element olup olmadığı gücünü göstermediği takdirde sadece bir element dokununca anlaşılabilir. 

 Bikaç haftadır öğrenebildiğim şeyler bu kadar. Bedenim genç bir metalciye ait olsada ruhum asırlardır yaşamakta olan İrene'ye ait. Ruhum gerçekten yaşlı. Buna rağmen hala pamuk şeker yemeyi ve eğlenmeyi seviyorum. 

 Elementler geçmişte yaşadıklarımı hatırlamamın zor olduğunu söylediler. Bunu sorun etmiyorum. Gerçi önceden bir imparatorluğu nasıl yönetmiş merakta ediyorum. Ama genç ve yakışıklı vampir kocamın beni öldürüşünü gerçekten hatırlamak istemem. Üzülüp üzülmediğini de bilmiyorum.

 Vampirleri anlamıyorum. Biz onları öldürmeyiz. Evet başlı başımıza bu dünyayı yok edebiliriz ama asıl geldiğimiz yer öteki dünya. Orda yaratıldık. İçimize saf kötülüğün işlenmesine izin vermiyoruz. En azından bikaç haftadır öğrendiğim şeyler bunlar.

 Bu dünyayı seviyorum. Bu dünyaya barış getirmek için bir daha ölmem gerekirse ölürüm. Bir asır boyunca ölmem gerekse bile...