İyi okumalar Keskinlerim! Umarım bölüm hoşunuza gider. Sizi kocaman seviyorum ❤❤❤❤❤
EN ÖNEMLİSİ! Vote ve yorumları kesinlikle unutmayın!
Sizleri seviyorum...
Sahneden panikle inip karşımdaki mucizeye bakakaldım. Ağzım bir karşı açık, dolan gözlerimle büyük bir özlemle Melise baktım. Silemediğim tek geçmişim.
"Evet bebişkom ben geldim! Tek seksi aşkın!" Kollarını sırıtarak açtığında bir hıçkırık çıktı dudaklarımdan. Açılı kollarına bakıp sıkıca sarıldım. "Burdasın" diye kollarının arasından mırıldandım.
"Saçmaladın galiba bebişkom. Ben senin kalbinin en güzel yerindeydim zaten" sırıtarak geri çekildim. Akan gözyaşlarımı elimin tersi ile sildim.
O sıra slow bir müzik çalınca herkes kendi eğlencesine başladı. "Ne zaman geldin sen? Niye aramadın?"
Gülerek bir tutam saçından eline doladı ve bana bakarak konuşmaya çalıştı. "Az önce uçaktan indiğim gibi geldim. Çınarı aradım veee sürpriz! İşte artık buradayım"
Gülümsemem yüzüme yayılırken karşıdan gülerek gelen Yağmuru gördüm. "Bak sana birisini tanıştırayım" arkasına dönerek kısa bir bakış atıp bana tekrar döndü. Bir kaşını kaldırıp 'cidden mi?' Dercesine bakınca Yağmura baktım.
Yanımıza gelince bana döndü. "Canım! Çok güzel söyledin ağzına sağlık." Gülümseyerek Yağmura sıkıca sarıldım. "Teşekkür ederim canım"
Birbirimizden ayrılınca Yağmur bu sefer Melise döndü. Tam elini uzatıp ağzını açıyordu ki...
"Aşk olsun bebişkom! Yokluğumda buna mı kaldın?" Dudakları çakma ve abartılı bir şekilde bükünce, burukca bir bana bir Melise bakan Yağmura baktım.
"Saçmalama lütfen Melis!. Buradayken beni en iyi anlayan tek insan Yağmurdu" umursamaz bakışlarla eli havada kalan Yağmurun ucundan hemen sıkıp bıraktı. "Melis tatlım. Durunun en en eniyim"
Yine buruk bir gülümseme ile Melise baktı "Yağmur. -bana kısa bir bakış atıp- Durunun arkadaşıyım" yüzünü anlamsız bir buruşukluk katıp hemen başını sallayıp bana bakan Melise kaşlarımı çatarak baktım.
"Her neyse ben bir kulise kadar gidip geliyorum. O zamana kadar tanışma faslınıza devam edebilirsiniz"
Koşar adımlarla kulise girdim ve koltuğa yayılan Timura baktım. İlerleyerek sandalyenin üstündeki ceketimi aldım.
"Güzel bir konserdi" benden tarafa olmayıp derin bir nefes aldı ve başını salladı.
"En aZından birşey söyleyebilirdin" trip modu devreye girer.
"Kızım git başımdan. Seninle uğrasak halim yok. Daha iyilerini gördüm bu konserden" gözlerimi devirerek yanımda duran küçük yastığı suratına doğru fıslatarak, patlattım.
"Kütük!" Diye cırladım ve kafamdan hissettim ani bir yumuşak, ama aynı zamandan sert şeyle sendeleyerek gözlerimi pörtlettim.
"Napıyorsun lan sen!" Bağırdım an karnıma bir yastık daha yiyince sinirle kaşlarımı çattım. "Yapmasana be!"
"Benimle uğramak ne hala öğrenememen çok kötü" önümde duran iki yastığı da ona doğru fırlattım. Ama refleksleri çok kuvvetliydi hayvanin!
Kapı bu sefer açılınca ilerleyerek kimin geldiğini görmek için baktım. Melis gelmişti. Küçük bir çığlık atınca zıplayarak Timurun yanına gitti.
"Oooğ may gaaaş! Duru, bu.. bu meteor!" Yutkunarak Melisin kolundan tuttum ve çekilemeye çalıştım. "Sus Melis" diye tısladım.
Anlamayan bakışlarla Melise bakan Timur yerinden kalkarak aynaya doğru yürüdü ve kravatını çıkardı. "Yaaaağ! Yakışıklı adam! Acaba numaranı alabilir miyim?" Gözlerimi pörtleterek Melisin kolunu cimdikledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Keskin Koleji (ASKIDA)
Novela Juvenil"Nefret etmeyi dene, daha mutlu olursun" Seven bir kız, henüz nefret etmeyi öğrenmemişti. Eziyet etti, direndi. Öldürdü, küllerinden yine doğdu. Belki nefret etmeyi denedi, ama daha çok aşık oldu kusurlarına. İhanet mi dediniz? En yakınından aldı...
