EN ÖNEMLİSİ! Vote ve yorumları kesinlikle unutmayın!
Sizleri seviyorum...
Bu bölüme şöyle bi 30 civarı oy istesem acaba çok mu olur? Hayır,hayır... siz bunu da yapabilecek bir keSkinsiniz! Sizleri kocaman seviyorum ❤❤❤
Yüzüme yapışan güneş ışıkları ile yorganı başıma çektim. O an kapım hızla açılınca yumduğum gözlerimi, yoganın altında açtım.
"Kız! Ben sana kalk demedim!" Beynim terlik alarmını çalmaya başlayınca hızla yerimden kalkarak yatağın diğer tarafından çıktım. "Yaa anne yaağ!" Yerimden huysuzca tepinince annem tuttuğu gibi terliği bacağıma yapıştırdı.
Küçük bir çığlık ile perdenin arkasında saklandım. "Tamam! Kalkıyorum tamam" annem sinirle ellerini beline koydu ve dik dik bana baktı. O sıra ani bir harekete karşı tetikte bekledim.
"İyice hayırsız evlat olsun başıma! Çınar bile kıçını kaldırıp kendi pisliklerini topluyor, sen! Varsa yoksa annem yapar!"
"Bak ya. Bi kız evladım var diye dua etmiyorda ileniyor"
"Oldun da noldu! Bir işemi yaradığın yok" korkuyla perdenin arkasından çıktım. O sıra bana ilenen anneme şirince baktım.
"Hade hadee! Okula, üzerini giy deli etme beni!" Gözlerimi devirdim. Yerde duran terliği anneme vermek yerine ona doğru fırlattım. Terlik annemi eline haince çarpınca gözlerim ağzımdan anlıma kadar açıldı.
Annem bir eline bir bana bakınca geriledim. "Duruu!!" Annemin bağırışı bütün odaya dolunca kapı sertçe açıldı ve şaşkın halde elinde mısır tabağı ile bize bakan Çınar ortaya çıktı.
"En heyecanlı yerde yakaladım galiba" gözlerini birden ayırmadan sandalyeye oturdu ve elindeki mısırı yemeğe başladı.
Eee son duam... şey... umarım sakladığım sütleri Çınar bulup, midesine indirmez amin.
......
Evden popoma bir oklava yemeden çıkamamıştım. Yüzümü buruşturarak popomu ovalamak istesemde sınıfın içinde bunu becerecek yürek yoktu bende. "Hak etmişsindir canım" gözlerim devirdim ve önümde duran çikolatalı sütümden bir yudum aldım.
"Ettim, şimdi kadın da haklı" ikimizde sırıtarak arkamıza yaslandık.
Sınıfa giren biri ile sertçe yutkundum. Dünkü ağlamam gelmişti aklıma. Saçma salak bir neden yüzünden ağladığım, sanki birseyleri kaybetmiş anlamsız bir duygu yaşadığım gelmişti.
Emindim, sevmiyorum. Melis bizi bulunca gülerek yanımıza geldi. "Selam bebişkom-" diyecekken "Hangi yüzünü kullandın bugün?" Dedi Yağmur.
Kaşlarımı çatarak, kollarını göğüsünde birleştirmiş Yağmuru hafifçe dürtüm "kes şunu!"
Melis anlamamış bakışlarını Yağmurun üzerine batırdı. "Niye geldin Melis?" Sorgulu gözlerimi üzerinde gezdirdim.
Gülümsedi ve önüne düşen saçlarını geriye doğru savurdu. "Şey... Timur için geldim de" Yağmura baktım. Sabır dilerCesine tavana bakıyordu.
"Timur kantinde. Oraya bak isterse" gülerek teşekkür etti ve koşarak sınıftan çıktı.
"Sokucam Duru! Yalan söylemen canımı sıkıyo!" Bağırarak bana konuşan Yağmuru aldırmadım ve önüme baktım. "Timuru neden seveyim Yağmur?"
Salaksın bakışları bana döndü yine "Onu geçte. O duyguları içine gömmek çok zor olacak ve o zaman herşey bitmiş, ve sen anca unutmakla yetinmek zorunda kalacaksın" Yutkunarak gözlerinin içine baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Keskin Koleji (ASKIDA)
Ficção Adolescente"Nefret etmeyi dene, daha mutlu olursun" Seven bir kız, henüz nefret etmeyi öğrenmemişti. Eziyet etti, direndi. Öldürdü, küllerinden yine doğdu. Belki nefret etmeyi denedi, ama daha çok aşık oldu kusurlarına. İhanet mi dediniz? En yakınından aldı...
