BWCW University: He's Dating the Campus Nerd [ON-HOLD]

Chapter 13

Pasukan na </3 Goodluck sa atin. Fighting!!!! XD

Salamat sa mga sumusuporta sa HDTCN. ^_^ I love you guys talaga. HAHAHAHA

Hindi masamang magcomment at vote right? Hahahahaha! charot lang. :D

Btw, binago ko po yung prologue ng BWCW University at HDTCN. Kekeke. Basahin nyo nalang kung gusto nyo. ^o^

--

Chapter 13:

Mr. Chu

< Annika's POV >

"TAKBOOOOOOOOOO!!!" Tumakbo si Nica kasama si JM.

Napailing nalang ako sa mga pinaggagagawa ng kapatid ko. Kailangan na talaga niya ng check up sa utak. Ang lakas na ng tama eh.

Inayos ko yung strap ng backpack. Aalis na dapat ako ng umepal si Luhan.

"Hoy Nerd." Problema nanaman niya?

Nilingon ko siya. Lumapit siya sa akin.

"Mamayang lunch, magkita tayo sa tapat ng library. Pag nalate ka ng second at MILISECOND, papatayin kita. Ayan ha? Kasama na yung milisecond."

"Tss." Tinalikuran ko na siya at nagsimula na maglakad.

Bakit kasi ang tagal ng 2 months? Gusto ko na talaga matapos yang dare na yan. Magulo na nga ako buhay ko, nakigulo pa yang si Luhan at yung dare dare chu chu nila. Aish. Kailan ba ako magkakaroon ng buhay na tahimik? Yung walang epal? Nakakaimbyerna na talaga eh.

Bata pa lang ako, namulat na ako sa magulong takbo ng buhay. Imbis na naglalaro kami ni Nica, sinanay na kami kung paano tumayo sa sarili naming mga paa. Yung walang inaasahan na kahit sino man. Kahit batas o Diyos pa yan.

Dahil sabi ni Dad sa amin, sarili mo lang ang aasahan mo. Sarili mo lang ang tutulong sayo. Dahil pagdumating ang isang problema sayo, yung mga tao sa paligid mo ay mawawala yang mga yan in just a snap. Totoo nga. Dahil sa buong tanang buhay ko, ako lang mag-isa ang nagsosolve ng problema ko. Ako lang. Dahil wala rin naman akong aasahan kundi sarili ko lang.

Ang saya ng buhay ko diba? -_-

Umupo ako sa isa sa mga bench sa garden. Kinuha ko yung libro ko at nagsimula nang magbasa.

Except kay Nica, na kapatid -slash- kaibigan ko, nagmistulang mga kaibigan ko na ang mga libro ko. Ayokong makipagsalamuha sa mga tao. Dahil iiwanan lang rin naman nila ako sa dulo. Mabuti pa ang mga libro, hindi ka nila iiwanan kahit anong mangyari. Marami ka ring matututunan sa kanila na hindi ko matututunan sa mga tao sa paligid ko.

May mga kaibigan rin naman ako kaso sa ibang school nag-aaral. Sila yung mga kababata namin ni Nica.

"Hey." napatigil ako sa pagbabasa.

"Annika, right?" tiningnan ko yung taong nagsalita.

Sino 'to? Parang ngayon ko lang nakita 'tong lalaki 'to.

"Hi. I'm Mark Tuan."

***

< Luhan's POV >

"GOAL!" tinaas ko yung dalawang kamay ko. Yes! Panalo nanaman kami. Wala eh, manly ako.

"E.X.O. wins!" sigaw nung 'kuno' referee namin. Napangisi ako. Talo nanaman sila Xander Panget sa game.

Nilapitan ako ni Minseok at inakbayan. "May libreng lunch for 3 weeks nanaman tayo."

"Yeah man." nagbro fist kami.