Friendship o Relationship: Trevor (For Edit)

Chapter 6

"Pinagtataguan mo ba ako?"
para akong nanlamig sa sinasabi niya. Ayokong tumingin sa mata niyang nanghihigop at baka bigla ko na lang siyang halikan nang wala sa oras.

"Ahm no. B-akit ko naman gagawin yun? Ano uhm galing akong p-probinsya---"

"Probinsya. Anong ginagawa mo sa probinsya in such an unplanned decision, Cody? When I woke up wala ka na lang bigla sa tabi ko? as if walang nangyari sa atin, Codileen." tunong panunumbat nito. He was hurt??? No. I guess no.

"Trevor, anong pinagsasabi? Please Trevor pag.usapan natin yan. Ayokong masira ang pagkakaibigan natin kaya kalimutan na natin ang nangyari--"

"Oh fucked that friendship, Cody!  Wag na wag mong sasabihin sa mukha ko na kalimutan na lang ang nangyari dahil hindi yan mangyayari.!"

"Oh God, Trevor, wag mo akong pahirapan pa. Please. Ano bang gusto mo? Masira ang pagkakaibigan natin? Dahil sa lecheng pagkakamali na ginawa ko? Pinilit kita kaya wag mong obligahin ang sarili mo." hindi ko mapigilang umiyak sa inaasal niya.

"Ang gusto ko ang wag mo akong iniiwan sa ere, Cody at wag mo ipamukha sa akin na wala lang ang nangyari sa atin because that was the best thing happened in my life tapos sasabihin mong kalimutan na lang yun. That is bullshit. And one thing, hindi mo ako pinilit, you were trying to go out but I hold onto you dahil ayokong mapunta ka sa iba." he is angry. Yun ang suggestion ko sa pagmumukha niya.

"Ayokong sirain kayo ni Kamille. Ano bang mali dun? Nagkamali ako dahil sa gusto kong maghigante kay Andrew pero please naman wag mo ng masyadong iniisip yung nangyari sa ating dalawa."

"It is not your right to make decisions for me. Ganun na lang ba yun sayo? Wala bang halaga sayo ang nangyari sa atin? Dahil hindi mangyayaring hindi ko iisipin yun dahil special ka sa akin. Nagsisisi ka ba sa nangyari sa atin? dahil ako ang tatanungin wala ako ni isang pinagsisihan." malumanay na ang boses and I can feel that he is broken. Napapikit ako sa isiping mas gugustuhin nitong kalimutan ang pagkakaibigan namin kesa kalimutan ang nangyari.

I was astounded when he locked his lips on mine. Ang sarap ng halik nito. Nakakalasing. Nakakamiss. Gustung-gusto ko ang paraan nito sa paghalik. I tried pushing him but he hold me tight. Gusto kong isiping mali ito pero traydor ang katawan kong gumanti rin ng halik at yakap sa binata.

He ravished my lips as if isang taon akong nawala sa paningin niya at bigla nya na lang akong inangat kaya ikinando ko ang mga binti ko sa beywang niya without cutting off our kisses.

Oh forgive me for I have purposely sinned this time. This time na hindi iniisip na maghigante kay Andrew kundi ang pagbigyan ang puso at damdamin ko na sobrang nangungulila kay Trevor.

*******

Kapwa hubad ang katawan namin sa ilalim ng kumot dito sa sofa. Pasado alas dos na ng madaling araw at hindi pa rin ako dinadalaw ng antok pagkatapos naming magniig uli ni Trevor sa ikatlong pagkakataon. Sumasakit na ang katawan ko pero game na game pa rin ang binata. Lahat na lang yatang lugar dito sa pamamahay ko ay hindi pinalampas namin.

I look at his very peaceful sleep. Ang gwapo pa rin nito kahit tulog. Lalong nakadagdag pogi points ang bigote nito na hindi naisipang ahitan man lang. Siniksik ko ang sarili ko sa malapad nitong dibdib at pinakinggan ang normal na tibok ng puso nito. I wished I was the one that his heart beating for.

Bukas ko na lang iisiping nangungulila siya kay Kamille at lalaki siya na naghahanap ng init sa katawan. Napapikit ako sa isiping wala akong pinagkaiba kay Gayle. Masama pa rin akong babae dahil unti-unti kong masisira ang relasyon nila. Gustung-gusto kong isipin ko naman ang sarili ko ngayon. Nagiging selfish na ako.

*********

Nagising ako sa sinag ng araw na  tumatama sa mukha ko. Nilingon ko ang paligid at nasa kwarto ko na pala ako. Wala si Trevor sa tabi kaya kaagad akong napabalikwas ng bangon. It's 10:45 am. Oh shit, malamang nasa trabaho na ito.

Napangiti ako sa nakita ko.

   eat me, drink me.

Isang multivitamins at isang basong tubig ang inihanda nito. Nakaka.touch kaya ginawa ko ang utos nito at kaagad akong bumangon para maligo.

Maganda ang araw ko ngayon. Today, my mission is... general cleaning. Bukas pa ako papasok sa trabaho kaya may kunting pagbabago muna sa bahay ko ngayon.

Kaya linis dito, at linis doon ang ginagawa ko. Masaya kahit nakakapagod. May tatlong bag ng basura akong naipon matapos ang anim na oras ko sa pagme.make over sa bahay ko. Medyo lumuwag na ang bahay ngayon. Ang tagal ko ng hindi nalinis ang bahay sa sobrang busy at walang panahon. Lahat ng binigay ni Andrew na bagay ay itatapon ko na.

beep.

1 message received
Andrew

Oh see. thinking of the devil at nag tx kaagad.

Odi, please let's talk.

I sighed. Maybe this is the time at Kailangan ko ng linawin sa kanya ang lahat. Ayoko na siyang umasa. Masakit pa rin ang ginawa niya pero kagaguhan lang kong magiging kami pa at heto si Trevor na hindi basta-basta pumapayag na iwan na lang sa ganun ang nangyari sa amin. Bakit si Trevor lang ba?? Ikaw ba hindi? kontra ng isip ko.

Tama... Trevor was / is the best thing happened in my life. Pero paano kung magbabalik si Kamille.
Wala sa sarili ay nag.text ako kay Andrew na magkikita kami.

*******

Malayo pa lang ay nakita ko na siya kaya kaagad ko siyang nilapitan.

"Andrew." pukaw ko sa kanya na parang ang lalim ng iniisip niya.

"Odi. I'm glad you're here." ngumiti ito at pinaghila ako ng upuan. This is the place, na nag.propose siya sa akin at dito rin sa table na ito.

"Thanks."

"Odi, please patawarin mo ako."

"Andrew, napapatawad na kita pero hindi na ako makipagbalikan sa iyo."

Nakita ko ang paglungkot ng mga mata niya.

"May iba na ba?"

"wala. Pero naisip ko na hindi na pala kita mahal at wala na rin akong maibibigay pa sayo." ok fine hindi ko dapat yun sinasabi pero gusto kong malaman niya na hindi na ako ang dating babae na nakilala niya.

Nakita ko ang pamumuo ng luha niya sa kanyang mata.

"Odi, sorry. Dahil sa akin---"

"Andrew, no, hindi mo kasalan dahil may nangyari din sa amin sa ikalawang pagkakataon na naging kagustuhan ko na rin."

"Pero hindi mo ako iiwasan di ba?"

ngumiti ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya.

"Yes."

Ngumiti rin siya. "Friends?"

"Friends."

Accidentally ay parang nakita ko ang mukha ng familiar na binata sa loob ng sasakyan or im just hallucinating?

Trevor??