The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 2

A S H L E Y ' S POV

"Bwiset na lamang lupa yun!" inis na inis ako habang papunta sa bahay nina vaness.

Pagkarating ko, automatic na nagbukas yong gate nila.

pamilyar na kasi kotse ko sa kanila.

Pumasok na ako at umakyat sa kwarto ng kaibigan ko.

"VANESSA" tawag ko sa kanya.

"Oh, ash-nyan-nyan! Ikaw pala ash. Dali pasok!" Patili-tili pa siya. Eto talagan kinaiinisan ko sa kanya hyper masyado. Di ko kaya makilevel sa energy niya naka enervon ata as always.

"Oh, bakit parang ang dilim-dilim ng mukha mo. May problema ba? oh baka, nasobrahan ka sa make-up? umitim ka bigla. Oh noo!" Eksaherada nitong tili. Napaka OA ha, Tapon kita sa ilog bwiset.

"magtigil-tigil ka nga Vaness kurutin kita sa singit dyan. Dagdag Bad vibes ka naman vaness. Dapat nga, kinocomfort moko. Napakawalang kwenta mo talaga"

"Oh, teka teka. Kalma ka lang, ano ba problema?" seryosong tanong nya. Yayy that's what I like on her.

" pano ba naman kasi, may gwapong-arogante akong nakita kanina. Napakawalang modo! sarap isako, ihulog sa drum at itapon sa ilog pasig!" inis kong sagot.habang nagpapaypay sa sarili ko gamit yung kamay ko.

"Ano yun? Gwapoo?" sagot naman nito habang nanglalaki yung mata.

"Kalandian nanaman Vaness, yun lang ba narinig mo sa lahat ng sinabi ko? Bwiset ka talaga vaness." mas lalo tuloy nagiimit ulo ko.

" yay im just joking ash, so bakit ano ba ginawa sayo?"

At ayun, kinwento ko sa kanya lahat ng nangyare at ang impakta imbis na damayan ako sa galit ko sa mundo lalo na sa kutong lupa na yun kinilig pa ay pinagtawanan ako. Diko talaga alam kung kaibigan ko ba talaga s'ya.

"Im just kidding. Lets have shopping na lang ash" Hinila niya ako sa braso nang mapansin niyang pikon na pikon na ako.  Kaya ayun, nauwi sa pagsashopping ang inis ko. Medyo nakalimutan ko na rin yung kanina, ang daldal ba naman ni vaness di papaawat pero pareho kami actually---no no! Medyo mas madaldal lang talaga sya sakin.

Mamaya, darating na sina Mommy. I miss them so badly. Pero nakakapagtampo lang hindi man lang nila ako sinama. Tapos gumawa pa sila ng baby sister ko ng walang hinihinging pahintulot sakin?

Habang nag-aantay ako kina Mom at Dad.
napagbalingan ko yung gitara ko. Matagal ko na ring hindi to nagagamit.

Tutugtog na sana ako ng biglang tumunog ang buzzer namin sa bahay. Ibig sabihin, narito na sina Mommy at Daddy.

Mabilis akong tumakbo pababa. At ayun, nahulog ako sa hagdan at nagising sa hospital. Kyaaa! Ang panget ng iniisip ko!
Pero syempre nag-iingat naman ako. Plus, sanay na ako magtatakbo dito no.

Pagdating ko sa living room namin nandun na sina Mom at Dad. Niyakap ko sila, isang buwan din silang nawala.

"We missed you so much anak" nakangiting sabi naman ng mga magulang ko.

We talked about so many things but actually. Paulit ulit na lang.

"Anak, may suggestion ako. Tutal matagal din tayong di nagkasama, why don't we go for a vacation?" si Dad.

Ako naman, parang nabuhayan ng red blood cells, isama niyo na ang white at platelets.

Patalon talon pa ako dun kaya
nagmukha akong uhuging elementary kid. Pero ano ba vacation yun as in Galaan, Thats my favourite moment in my life.

"Sure. That was a good idea. Saan naman po?"

"That'll be a secret because its our suprise for you."

"Okay fine." Masaya naman ako, kaya lang mukhang may naaamoy akong masama dito pero mukhang exciting hihihi.

Pero sana naman hindi to about sa blind date or chirvalu tatalon talaga ako sa rooftop--- pano ba naman kasi etong mga magulang ko kung makangisi parang aning-aning. Sama tuloy ng sagap ko.

Oh baka, napaparanoid lang ako.

Grrr. Nakakakilabot.