Chapter 18

1.4K 32 1
                                    



ASHLEY'S POV


"Maglalakad ako pauwi ngayon. Ayoko magpasundo."


So ayun, binaybay ko na yung kalsada. 6 pm pa lang naman syaka matao pa. Kaya okay lang.



Iniisip ko kung sino yung lalakeng nagbigay sa akin ng panyo. Baka estudyante siya ng Clent Univ. Bukas, hahanapin ko siya para maisauli ko sa kanya tong' panyo.


Pero naaalala ko nanaman si kyle.


galit pa din talaga sya sakin hmp.



Teka, mukhang uulan ah. Nakalimuatan ko pa naman yung payong ko.





Unti-unti ng pumapatak ang ulan. May sipon pa naman ako. Bahala na, binilisan ko na lang ang lakad ko. Gusto ko kasing
maglakad ngayon.




Lumakas na ang ulan. Kaya ang ending nabasa na ako. Since, basa na rin naman ako. Bahala na, tumakbo na ako. Pagdating ko sa bahay, mukha na
akong basang sisiw.



Sa likod ako dumaan para di mapansin ng mga yaya namin. Isumbong pa ako neto kina Mommy syaka Daddy.



Pagkarating ko sa kwarto, panay nqnaman yung pagbahing ko. Wahhhhh yung ilong ko shookt.



Pero Wag naman po sana akong lagnatin.


Napahinto ako sa pag eemote ng biglang may kumatok sa pintuan ko.



"Sino yan?" Tanong ko habang sumisinghot ng rugby pero joke lang may sipon nga kasi ako diba syempre sipon ko sinisinghot ko.



"Ma'am, okay lang po ba kayo. Kanina pa po kasi kayo bahing ng bahing"


"Okay lang ako manan-----Picachuuuuu"


"Sigurado po ba kayo ma'am?"



"Oo, sige na. Balik ka na dun."



"Sige po. Kung may kailangan po kayo. Tawagin niyo lang po kami."



"Sige. Salamat."


"Achuuuuu " sobra nang parusa to, picachu kasalanan mo 'to---de jok kasalanan ko 'to sino ba namang tanga sumugob sa ulan.


Maitext nga si vaness. Para di naman ako maboring dito.


Vaness na maharot

-sent



Oh? Mas maharot ka gaga.



May sipon ako vaness, Parang lalagnatin na nga ako. I can't go to school ata bukas. Pakopya na lang ako notes ha.

-sent





Ayy, deadbatt na ako





Malas talaga tong araw na to sakin.


Kinabukasan, nagkalagnat nga talaga ako. Ang lamig ahhhhh! paano ako makakapag-apologize neto if I can't go to school?



Kailangan ko pumunta. *snif*


Nagpursige akong mag-act na ice lang ako. Para di mapansin ng maids namin na may sakit ako.



Nakapunta nga ako ng school. Pero bahing ako ng bahing.



Yung virus talaga.



Pagkarating ko. Dumeretso ako sa room. Magkaklase kami sa 1st subject.




Pagpasok ko. Andun siya, nakikipag socialize. Napapalibutan ng girls. Nakayuko ako habang naglalakad. Kasi masama din pakiramdam ko, dagdagan pa na hindi niya ako pinapansin.




Umupo ako sa upuan ko, then nagbasa ng libro. Wala naman akong naiintindihan dito sa binabasa ko kasi, nagsisimula ng sumakit ulo ko.


Pagdating ni prof, nagsibalikan sa mga upuan nila ang mga girls.

Nagsimula na sa paglelecture si prof. Pero biglang tumigil sa tapat ko.

"Are you okay Ms. Preydez? You look pale."



"Yes sir, I'm fine." matamlay kong sagot.


Tumingin sa akin ulit si prof then bumalik sa paglelecture.



Tiniis ko ang sakit ng ulo ko sa buong klase. Pagkatapos, tatayo na sana ako pero bigla akong nahilo. Napaupo ako ulit.


Nakita kong lumabas na ng pinto si Kyle. Kailangan ko siyang habulin. Magsosorry ako. Kaya Pinilit kong tumayo.

Hinabol ko siya. Nasa hallway na siya ng maabutan ko.

"Kyle!" tawag ko sa kanya. Konti na lang talaga ang lakas ko.



Hindi siya lumingon. Nagderederetso lang siya sa paglalakad.

"Kyle, teka-----" hindi ko na natapos ang dapat kong sasabihin, nanlambot ang tuhod ko. Ahhh bat umiikot paningin ko----



And everything went black.




KYLE'S POV




Mula kagabi, medyo masama parin loob ko. Nakita kong may kausap siyang lalake, nginitian pa niya. May pabigay-bigay panyo pa ang mokong. Pag nakita ko yung lalakeng yun dito sa campus. Mapapatay ko yun.


Pumasok ako sa school ng bored. Napagbalingan ko ang mga babae dito sa room namin. Kung kaya niyang magbigay atensyon sa Iba. Kaya ko rin aba! Hinayaan ko silang lumapit sa akin at kausapin ako. Halos, iuwi na ako ng iba. pero naiinis parin ako. Di maalis sa isip ko yung nakita ko kagabi. Nakakagago lang.

Bumukas ang pinto. At iniluwa nun si ashley---napansin kong parang matamlay siya, panakaw tingin lang ako. Ayokong makita niya na tumitingin ako sa kanya.


She sat quietly malapit sa bintana. I saw her opening her book pero hindi naman siya bumubuklat ng ibang pahina. Nakakunot ang noo niya. Minsan nga, hinahawakan niya ang sentido niya. Naghihinala na ako.



Nang magsimula na ang klase, nagtanong si prof sa kanya.



"Are you okay Ms. Preydez? You look pale."


"Yes sir, I'm fine." matamlay niyang sagot.



Pagkatapos ng klase, nagpatiuna akong lumabas.


Nakita ko ng tumakbo siya. Mukhang gusto akong kausapin.



"Kyle" narinig kong tawag niya sa akin.



Hindi ako lumingon.


Tinawag niya ako ulit. Pero di niya natapos ang sinabi niya. Hindi ako lumingon. Pero may narinig akong biglang may bumagsak.


Dahan dahan akong napalingon----ah fuck why s-she's laying on there?

It's Ashley! Shit!















The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon