The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 19

Binundol ng sobrang kaba ang dibdib ko. Walang sabi-sabi, napatakbo ako sa kinahihigaan ni Ashley at hinawakan siya sa may noo.

"Sht! Ang taas ng lagnat niya!" taranta kong giit.

Nagsilapitan ang mga tao pero wala namang tumulong.

"fuck! Tumabi kayo!" angil ko sa kanila.

Di ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon. Hindi ko kayang mapahamak si Ashley.

Binuhat ko siya at mabilis na binaybay ang hallway. Dere-deretso ako sa sasakyan ko.

Kung paligsahan pa siguro to, kanina pa ako umabot sa finish line sa bilis ng pagpapatakbo ko. Pagdating ko sa bahay, tinawag ko kaagad ang mga maids namin.

"call our personal doctor!"

"Opo sir." tugon naman nung maid at tumakbo na papasok.

Karga-karga ko si Ashley paakyat. Sa kwarto ko na siya itinuloy, wala naman sigurong masama kung dito sya sa kwarto ko.

"God. Please, don't let anything bad happen to her."

Ilang sandali lang ay dumating na si Doc.

"Sige hijo, ako nang bahala dito. You can stay outside"

"thankyou po dok"

Lumabas na ako, pero di parin ako mapalagay. Kasalanan ko to. Kung di ko lang siya iniwasan. Kung lumingon lang ako nung tinatawag niya ako. Kung hindi lang sana ako nagbingi-bingihan.

Nakita kong lumabas na yung personal doctor namin mula sa kwarto ko kaya agad akong lumapit sa kanya.

"Dok, kamusta na po siya?"

"she's fine. Lagnat lang. Mukhang napabayaan niya and as I can see, she exhausted herself too much. Mukhang hindi siya nakapagpahinga ng maayos. Kaya kanina, she has reached her limits that's why she fainted."

Napayuko ako. Kasalanan ko talaga to.

"Kailangan mo lang ipainom sa kanya yung mga gamot. She'll be fine."

"Sige po dok."

"Mauna na ako hijo." tinapik-tapik niya ako sa balikat.

Nagtungo ako sa mini bar at kumuha ng maiinom.

Napasuntok ako sa dingding ng mini bar.

"Wala kang kwenta Kyle. Wala kang kwenta." bulong ko sa sarili ko.

ASHLEY'S POV:

"Hmmmmmm"

Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko.

ang sakit ng ulo ko. *snif*

Bumangon ako ng konti at hinawi ang kumot ko.

Medyo di ko pa naipoprocess ang mga pangyayari.

Tatayo na sana ako ng bigla kong mapansin na ang luwag ng suot ko ngayon.

"Teka, sa pagkaka-alala ko eh, naka tight jeans ako kanina tapos naka plain shirt na body hugging."

Pagtingin ko sa damit ko. Nagtaka ako lalo.

"Why Im wearing a loose shirt and shorts?"

And suddenly I realize na damit panlalaki to.

Wait.

just wait.

What the fuck?

"Aaaaaaaaahhhhh!" tili ko.

narinig kong may nagbukas ng pinto tapos sumara ulit. Paglingon ko, feeling ko hihimatayin ako ulit.

Come on! Himatayin sana ako ulit..

It's him, half-naked, flashing his bare upper body. Tapos, yung buhok niya tumutulo pa yung ilang butil ng tubig. Mukhang kakaligo lang.

Ahhh ulammmm kanin!

Wait, kung kakalabas lang niya ng banyo at kakaligo lang din at I'm currently wearing a guy's clothes. Meaning sa kanya to.

W-wait---wait? Nasan mga damit ko kanina?

"Aaaaaaaaaaahh!" I screamed as hard as I can.

Napatigil ako bigla ng may tumakip na kamay sa bibig ko.

"Shhhh Ang ingay mo. Pati ba naman sa bahay ko, nambubulabog ka." tapos binitiwan niya ako.

"Bakit ako nandito?"

"Can't you ask without yelling?"

"Answer me!"

"Then, for Pete's sake, lower your voice!"

Natahimik ako. Galit si abnoy. Paglalamayan na ako neto bukas.

"Sorry, paano ako nakarating dito?" kalmado kong tanong sa kanya.

Lumingon siya sa akin at tumingin ng deretso sa mga mata ko.

"I made you drink a potion, kidnapped you, and claimed the thing that you've been protecting ever since."

"What do you mean?"

He smiled.

"What do you think do I mean?"

That's it. Namutla ako bigla.

He took my flowers!

Ahhhh Im not ready!