The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 16

Wala kaming imikan habang papunta kami sa bahay ni Vaness. Hindi rin naman siya nagtatanong kaya di na ako nag-abalang kausapin pa siya ano sya chixz ako ulit aadjust? Pagtapos nya 'kong awayin tapos bigyan ng sakit sa puso hmp!

dapat lang na 'di ako yung mag adjust noh. Dapat sya syaka ako babae dito.

Pagkapark na pagkapark ng kumag na 'to sa kotse halos patalon akong bumaba. Tumakbo ako papasok papuntang kwarto ni vaness.

Hindi na ako nag-abalang kumatok. Pagbukas ko sa pinto, nadatnan ko si Vaness na nagsusulat.

Napakurap-kurap ako. Where's that chickboy?

"Nasan ang chickboy na 'yun?"

"Sino?" tanong naman ni Vaness

"Yung chickboy na iyon? I mean si Bailey?"

"Ahhhhh, kanina pa nakaalis."

Lumapit ako sa kinauupuan ni Vaness

"Tell me, may relasyon ba kayo ni Bailey Vaness?" seryoso kong tanong.

Nakatingin sa mga mata ko si Vaness. Mukhang tama nga ang kinatatakutan ko. Masasaktan na si bestfriend huhu handa na sana akong magpaka-ina at pangaralan si Vaness ng biglang humagalpak ito ng tawa.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA!" humahagalpak na tawa ni vaness habang nakatingin sakin ng weirdo.

"Bakit ka tumatawa aber?"

" HAHAHAHAHA! Ano kasi ash HAHAHAHA!"

"Sige tapusin mo muna yang tawa mo. Di kita maintindihan baka masakal pa kita ng buhay kawawa ka naman"

Nang matapos na ang pagkahaba habang tawa ng gagang to Hinarap niya ako.

"Wala kaming relasyon nung makulit na 'yun syaka nagkita kami sa mall nung isang araw tapos kaklase ko pala siya sa isang subject. Tapos groupmates kami tapoa may presentation kasi kami bukas kaya nagpractice kami kanina  tapoa nung matapos na kami magpractice kinulit lang niya akong ipakita ko daw sa kanya yung collection ko ng instruments" mahabang pagpapaliwanag ni vaness. Mukhang sincere naman sya kaya sige maniniwala ako.

"Pinakaba mo'ko Vaness, Pero ikaw, mag-iingat ka pa rin. Matinik sa babae yun."

"Yes Mommy!" at sumaludo pa siya sa akin na parang sundalo.

Hinampas ko siya ng unan. Ang kulit ng gagang to.

Napahaba ang pag-uusap namin ni Vaness. Nonstop. Di ko na nga napansin na alas-onse na pala kung di lang dahil sa kumag na iyon, 'di sana ako natagalang makarating kina Van.

--

Speaking of kumag---

Wait Si kumag nga pala! Napatayo ako bigla.

"Teka lang vaness. Babalik ako saglit lang."

Nagtataka man, tumango na lang din si vaness.

Tumakbo  ako papunta sa labas ng bahay. Nakalimutan ko, kasama ko pala si kyle. Pagdating ko dun, para na akong asong humihingal.

"Abnoy" mahina kong tawag sa kanya.

"Buti naalala mo pa ako." mahina niyang sagot. Pero alam kong nagtatampo nato sa akin.

"Sorry. Napahaba lang kasi usapan namin."

"Kaya nakalimutan mong may nag-aantay sayo dito?"

"hmmm sorry na"

Hindi siya sumagot. Lumapit siya sa akin at ibinigay ang susi ng sasakyan. Walang imik itong tumalikod at naglakad palayo.

Gusto ko siyang tawagin pero hindi ko magawa. Sobra akong nagiguilty sa ginawa ko.

Pagtingin ko ulit. Malayo na siya. Napatingin nalang ako sa susi.

Tinawagan ko si Vaness.

"Hello vaness"

"dito ko ba matutulog?" tanong naman ni Vaness.

"Di na. Sa bahay nalang ako. Salamat." matamlay kong sagot.

"May problema ba?"

"Wala. Baka napagod lang ako." pagkakaila ko. Ayoko ng madamay sya sa katangahan ko.

Agad na akong sumakay sa kotse at nagmaneho pauwi.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko. Nahiga na ako agad.

Nakatitig lang ako sa kisame all this time. Pagtingin ko sa wall clock, 3 am na pala ni hindi man lang ako nakatulog huhu mygad!

Bumangon ako at kinuha sa lalagyan ang gitara ko. This is one of my ways para marelieve stress ko.

I started strumming and singing,

Scrolling through my cellphone,

For the 20th time today.

Reading the text you sent me again,

Though I memorize it anyway.

And it's 12:51, and I thought my feelings were gone.

But I'm lying on my bed,

Thinking of you again.

And the moon shines so bright,

But I gotta' dry this tears tonight.

Coz' you're moving on,

And I'm not that strong to hold on.

Any longer,

I stopped singing nagflash nanaman sakin yung kanina huhu. Alam ko, tigasin ako. Pero nakakahiya.

Ang laki ng kasalanan ko sa kumag na yun, nagiguilty ako potcha why ez dat?

Bukas, mag-aapologize ako. Lulunukin ko na lang pride ko kahit ngayon lang.