The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 15

Nang mahinuha ko kung sino talaga ang katabi ko. Parang mamamatay ako bigla sa kaba. It's him ahhhhh!!!

"Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh" tili ko.

Naalimpungatan ata ang kumag.

"Hoy! Bakit ka ba sumisigaw." sabi niya habang nakahiga.

"May gana ka pang magtanong? Anong ginawa mo sa akin ha? Nasan ako? Nasan tayo? Nasan si Manong? Anong ginawa mo sa kanya? Pano tayo dumating dito?Bakit kasa---"

Madami pa sana akong itatanong pero bigla niya akong sinunggaban and he stopped when he was almost just an inch away from me Kaya natahimik ako bigla.

"Hinay-hinay lang. Mahina ang kalaban."

Nanlaki ang mga mata ko ng marealize ko kung gaano kami kalapit sa isa't-isa. Napaurong ako ng mabilis.

"Marunong ka din palang tumahimik"

"How dare you!"

"Nasaan si Manong? Uuwi na ako." sabi ko sabay tayo.

"Ah, si manong? Nasa kanila lang. Pinag day-off ko."

"What? At bakit nakiki "manong" ka na rin sa driver namin ha?"

"Why not?"

"Wag mong sinasagot ang mga tanong ko na tanong din, kumag ka!"

"I'll take that as a compliment honey." he said and smiled without even looking at me.

"Stop calling me HONEY! hindi ako BEE! Mas lalong hindi ako MAHILIG SA HONEY!"

Lumingon siya sa direksyon ko and he smiled again but in a very charming way.

Ahhhh kadiri kanina pa sya ngumingiti!

"Honey"

"Stop talking to me! kung ayaw mong sabihin kung nasaan talaga si manong edi uuwi akong mag-isa! I can go home alone and I can stand by myself anyway." sabi ko at nag martsa  pabalik sa kotse at agad akong pumwesto sa driver's seat. Ready'ng ready na sana ako ng bigla 'kong napaisip

"Wait, where's the key?"

Padabog akong bumalik sa kinaroroonan ng damuhong abnoy na yun----pinagtitripan nya talaga ako ha!

"Hoy! Nasan yung susi?"

He raised his right hand at hinayaang makita ko ang susi ng sasakyan then he looked at me with a blank face.

"Nakita mo na? Now, it's ok. I won't mind if you really want to go home." pang-iinis niya sa akin sabay balik ulit ng susi
sa bulsa ng pants niya.

"Malas ka talaga sa buhay ko. Akin yan. Ibalik mo nga sakin yan."

"Get it if you can."

Ayaw ko namang lumapit sa kanya. Baka kung anong gawin nito sa akin. Nakakarami na rin tong hinayupak na to, konting konti na lang talaga pag ako di nakapagpigil ilalaglag kita sa bangin!

"If you don't want to give that key on me them fine! I don't care, magpapasundo nalang ako kay Vaness." dali dali kong kinuha yung cellphone ko sa bulsa at agad na dinial yung number ni vaness.

At sa mabuting palad ilang segundo pa lang nagriring sinagot nya na.

"Yah Ash leyy yann yann what's the problem?"

"Vaness I really need your help. Can you pick me up here. Dito sa may park sa Quezon. I can't use my car eh."

"Ngayon na? T-teka kasi ano ash hmmmm"

"Ano?"

"hindi muna kasi ako makakaalis dito sa bahay."

Magtatanong pa sana ako kung bakit nang biglang may marinig akong boses ng lalake sa kabilang linya.

"Wow! Ganda naman ng collection mo." sabi nung lalake.

"Sino yan Vaness? May lalake ba sa room mo?"

"A-ah, A-ano, wala gaga. Cellphone ko lang yun."

"Uy, Vaness.Sino yang kausap mo. Dali, tour mo muna ako sa kwarto mo." sabat naman nung lalake na narinig ko kanina.

"Vaness. may lalake talaga diyan. Sino yan?"

"Fine. It's Bailey ."

Nakaloudspeak ang phone ko kaya naririnig ni abnoy ang pag-uusap namin

"Bailey? Sino yan?"

"Bailey Yuriko"

"Wait? Yung pamangkin ng may-ari ng school natin?"

"Yup."

"Whaaaaat?"

Upon hearing her response. Napatakbo ako bigla sa kinahihigaan ni kyle at hinila sya patayo. Nagtaka naman siya.

"We need to go to Vaness house! I need to protect Vaness!"

Nagtataka man. Tumango na lang si kyle at mabilis na pinaandar ang sasakyan.

I need to be there ASAP. Hindi ko pwedeng ipagkatiwala ang bestfriend ko sa pinakachickboy na lalake sa buong campus namin.

I need to protect my bestfriend no matter what happened.