The Boy who Stoled my Heart (COMPLETED)

Chapter 5

Palakad-lakad lang ako sa kwarto ko ng biglang may kumatok ng sunod sunod---perks hindi ba nila alam ang salitang patients is virtue

"Ayoko pang kumain"

Katok parin ng katok. Bwiset Ang kulit

Binuksan ko ang pinto habang nakataas yung kaliwang kilay ko.

"I said, ayoko munang ku-"

"annoying"

What? anong sabi niya?

"What did you say?"

"Deaf"

"Aba't wala ka talagang modo! Lumayas ka nga sa harap ko!"

"No" Nag-pout pa ang loko. Sarap kitilan ng buhay. Hindi porket gwapo ka madadala mo na ako sa kakapout mo pwee. Sige maharot na ako.

"Baket? Ano ba ginagawa mo dito? Sumama kasi yung hangin pagdating mo "

"Nag-aantay na tumila ang ulan. Kita mo, basang-basa na ako."

On impulse, napatingin ako sa basang shirt niya. Well, pati yung nasa likod ng shirt. Ughhh his biceps--his abs---his jawline---his lips---his ayelashes---his eyes----his nose---so adorable. Omygad kadiri, Behave Ashley mukha ka nang lamang lupa tulad niya.

When I'm starting to looked at his face, I saw in my peripheral vision that his grining---oh fuck. Napakurap-kurap ako, pinagtatawanan ako ng hudyo!

"Hindi mo man lang ba ako patutuluyin?" Nakasimangot na sabi ni Kyle.

"At bakit ko gagawin yon? Ambisyoso ka. Sipain kaya kita diyan."

"Ganon? Tignan ko lang."

Tumalikod si lamang lupa. naglakad siya sa gitna ng ulan. Akala ko aalis na, pero biglang sumigaw.

"Ashley, papasukin mo na ko!"

Tsss ano? May balak ba syang mag eskandalo? Nagigising na ang mga guest namin. Malilintikan ako nito bukas! No choice, malapitan na nga.

"Hoy! Lamang lupa! nakakahiya ka. Dali, pumasok ka nalang."

Parang walang narinig bwiset.

"Oh ano?"

Hindi parin siya nagsalita.

"Hoy! Kung ayaw mo eh di wa--"

When Im going to continue shouting at him. Kinabig niya agad ako and he kissed me without asking my permission----what the fuck! My lips. Mamamatay na ako!

Bigla na lang humagalpak ng tawa ang hudyo, napunta na ata lahat ng dugo ko sa ulo ko mygad. Imgine mo yun Nararamdaman ko pa din yung init ng mukha ko kahit ang lakas ng ulan.

Pakurap kurap kong tiningnan yung lamang lupa na galing sa puno ng balete, pwews aba't nakangisi.

"I'll kill you"

"You stole my first kiss" I screamed.

"What's the problem with that? Ang swerte mo nga ako first kiss mo." He grinned fornthe second time, Oh how I hate this lamang lupa when his grinning.

Papatayin ko na sana siya ng biglang nagsilabasan ang mga guest mula sa mga quarters nila.

My parents are even here. The last thing I knew. They were cheering and hooting.

"Thanks god. Im so happy to both of you"

Teka? Bakit? anong meron?

"I guess, hindi ko na kailangang magpakahirap magustuhan mo lang si kyle " Hirit pa ni Mommy.

HAAAAAAA?

"They're suit to each other. Ang romantic nung kiss. Sa ilalim pa ng ulan." Kinikilig na sabi nung isang guests. Pwee anong nakakakilig dun. Kadiri.

This is crazy! At ang lamang lupa nato, hindi man lang ako tinulungan mag-explain. Mukang enjoy na enjoy pa nga bwiset.

"Alright. Its already late. Both of you need to rest" nakangiting sabi ni Daddy.

Nagsialisan na sila pati si Mommy. Ako pikon na pikon. Nagmartsa ako pabalik sa quarter ko. And I was shocked kasi sumusunod siya. Hinarap ko siya nang nakakunot ang noo.

"Why you're following me?"

"Masama?" kalmado naman niyang tanong sa akin.

Oo masama. Punyeta ka.

"Bwiset ka!" I punched him pero nakailag. Sayang!

"Oh, wag sa mukha. Masisira kagwapuhan ko."

I rolled my eyes.

"Mas gwapo pa nga sayo yung palaka duh umalis ka na nga, Ano bang ginagawa mo dito? Chuuuu" pagtataboy ko sa kanya.

"makikisilong lang ako. Ang layo pa ng quarter ko. Tapos lumalakas na ulit yung ulan. Wag ka ng mag inarte" He pouted.

Awww, sige sabihin niyo. Pano ko to tatanggihan?