Operation: Make Him Jealous

20.1: Tragic

Now Playing: The Pussycat Dolls - Stickwitu ft. Avant

--

Darcy's POV

"Teka! P-panong patay si Carlie? Maayos naman siya nung huli natin siya nakita ah?" hindi pa rin ako makapaniwala, baka maling balita lang 'to! Marami ng fake news ang kumakalat sa internet.

"Pero magulang niya na mismo ang nagkumpirma, hindi kaya't totoo talagang wala na siya?" bigla namang bumigat ang pakiramdam ko, sa kabila ng mga nagawa niya sa akin, nakaramdam din ako ng awa kay Carlie.

"Tara, kailangan nating ipagdasal si Carlie" dugtong ni Nikka sabay hinatak ako patungo sa sala dala-dala ang rosaryo nito. Natahimik rin ang bahay ng ilang minuto nang magsimula kaming magdasal at magrosaryo.

Naggayak rin kaming dalawa ni Nikka at nagsuot ng itim na long sleeve at skinny jeans saka tumungo sa Funeral na nakasaad sa post ng magulang ni Carlie upang makiramay sa pagkawalay ni Carlie.

Ilang oras lamang ang lumipas at nakarating na rin kami sa Funeral. Habang papasok kami sa loob mayroong humarang sa amin na tatlong lalaki at isang babae na may pamilyar na mukha sa akin.

"Nakikiramay po kami, Miss... Vero-" malumanay naming bati saka yumuko

"Hindi kayo pwede dito, Darcy. Lalo na't isa ka sa dahilan kung bakit nawala ang anak ko."

Tila tumigil ang mundo ko nang sinabi ito sa harap namin ni Miss. Veronica. Ang bigat sa pakiramdam na malaman ko na isa ako sa dahilan kung bakit nawala si Carlie.

"P-paumanhin po, Miss Veronica.." nakayuko kong sabi "I don't need your Sorry, hindi na mabubuhay ang anak ko sa Sorry. Now, leave!" ipinagtabuyan kami ni Miss Veronica, nagsilapitan din ang iba pang family member ni Carlie at nakatingin ito sa amin ng masama
kaya napilitan kaming umalis.

Nakayuko kaming lumakad papalayo dahil na rin sa hiyang dulot ng nangyari kanina. Hindi ko alam kung pano ko i-haharap ang mukha ko kay Steve dahil sa nangyari.

Marahil masama ang loob nito sa akin dahil nga sa isa ako sa dahilan kung bakit nawala si Carlie. Pardon me, Steve.

Nanatili kaming nakaupo ni Nikka sa sidewalk, hindi ko pa kayang umalis dito. Ang bigat pa rin ng pakiramdam ko sa pagkawala ni Carlie.
Malapit lang din kami kung saan nakaburol si Carlie, makikiramay pa rin kami kahit na ipinagtabuyan na kami ni Ms. Veronica.

Ilang oras makalipas nagpasiya kaming umalis na at umuwi kaagad ng bahay. Ginawa rin ang nakagawiang tradisyon na, pagpag.

Agad ding bumungad ang mga message sa akin ni Steve.

From: Steve

"Sorry, hindi kita na-contact kanina. Sobrang devastated ako sa nangyayari ngayon. Pain slowly kills me.. hindi ko pa rin matanggap ang lahat. I miss you, sana nandito ka sa tabi ko"

From: Steve

"Alam ko rin na sinubukan mong pumasok sa Funeral pero hinarang ka ni Mom. Sorry hindi kita napapasok. Don't Worry Alam kong sincere ang pakikiramay mo, I really Thank You for that. Ayoko lang kasi na magkaroon kami ng away ni Mom lalo na't Funeral ito ni Carlie kaya hinayaan ko nalang si Mom.. Pardon me"