Operation: Make Him Jealous

39: Undecided

Operation: Make Him Jealous

Steve's POV

"Kailangan mo ng kalimutan si Darcy. If you love us, you will do it." utos ni Mamá. Hindi ko inasahan na ganito ang nais niyang gawin ko, ang kalimutan ang taong mahal ko?

It's not easy and will never be easy.

"Hindi magiging madali 'yun, Ma." nag-angat ako ng tingin sa kaniya, naka-pamaywang lamang ito sa'king harapan. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa kaniyang isipan ngayon at bakit gusto niyang kalimutan ko si Darcy.

"If you really love me, hahayaan mo ako maging masaya. Sino ba namang magulang ang gustong tanggalan ng kaligayahan ng kanilang anak?" giit ko, hindi ko gustong kalimutan si Darcy. Pero hindi ko rin gusto mawalay muli sa akin ang mga magulang ko, naguguluhan na ako.

"Ako lang naman yung magulang na gustong ilayo ang anak sa kaligayahan na akala mo'y totoo. Wala siyang maidudulot na maganda sa'yo!" pagpapaliwanag ni Mama, at ngayo'y naka-cross-arms naman siya.

"Bakit hindi mo nalang ako sundin, a true mother knows what's best! Wake up! In the end, hindi pa rin sa'yo si Darcy. Remember, you just took advantage of her being brokenhearted. She doesn't really love you, it's all fake love!" pangungumbinsi niya.

No, mahal ako ni Darcy. Hindi ko hahayaan na magmanifest sa'king isipan ang mga sinasabi sa akin ni Mama. It's all lies and accusations. Hindi ko alam kung ano ang pumapasok sa isipan ni Mama at bakit pa niya kailangan siraan si Darcy sa akin. Are they connected?

"Paano mo nalaman 'yun, Mama?" I tried to divert our topic. I will never lose the person I love. I repeat, never.

Halos hindi ko na makilala si Mama, simula nang inutusan niya ako na layuan ko na si Darcy. Akala ko magiging masaya na ako dahil kasama ko na sila pero parang sa dulo ay nasasakal lamang ako.

"It's not important, Steve. Forget it!" what does she mean? Kung gusto niyang kalimutan ko si Darcy, hindi ko gagawin 'yun. I'll fight for her.

Pero, paano naman kapag ipinaglaban ko si Darcy. I might lose my parents. Naguguluhan na ako, kahit hindi ako sang-ayon sa desisyon ni Mama na ipaglayo kami ni Darcy. I still don't wanna lose them. Iilang araw pa lamang kaming nagkakasama and we still get to know each other.

Maybe, I can convince them na h'wag kami ipaglayo ni Darcy. Papatunayan ko na walang masamang balak si Darcy sa akin. Lahat ng mga sinabi nila tungkol kay Darcy are a hundred percent accusations.

"Why are you smiling?" puno ng pagtataka si Mama, magkasalubong ang kilay nito.

"Nothing." bahagya akong ngumiti at marahang lumingon ako ng ilang saglit sa'king likuran upang alisin ang ngiti ko. Matapos kong lumingon sa'king likod, tila pormal ko namang hinarap ang aking sarili kay Mama kasabay nito ang pagseryoso ng aking mukha.

"What's wrong with you? Akala mo ba nagbago na ang isip ko? No way. Lalayuan mo si Darcy, once and for all." napansin naman ni Mama ang ka-weirdohan na aking ginawa.

Napailing nalang ako sa'king pagkatalo laban sa diskusyon namin ni Mama. I can't. I can't lose Darcy. I will not lose my parents and the one I love. I have to do something.

"Where are you going?" bawa't pagkilos ko, sinusundan ni Mama ng tingin ito. It made me feel uncomfortable, ako'y napatigil sa isang gilid.

"I need to go somewhere." tugon ko, sabay huminga ako ng malalim. I looked after my watch, may importante akong pupuntahan. Ipinakita ko ang aking seryosong mukha kay Mama to convince her na kailangan ko na talaga umalis. Nangangamba ako na baka hindi ako payagan nito.

"Bye, Ma. I need to go. Sasabihan ko nalang si Papa na may pupuntahan ako." nakakaaliw kong ni-ngitian si Mama bago ako umalis.

She sighed in defeat, pumalatak pa ito.

"Mag-iingat ka!" pahabol ni Mama, narinig ko ang kaniyang boses, mabuti'y hindi pa ako gaanong nakakalayo mula sa bahay, kaya itinigil ko muna ang pagpapatakbo ng aking sasakyan. Mabilis ko siyang dinungaw sa bintana since hindi ito nakaelevate.

Masigla ko siyang kinawayan mula sa malayo.

Mabuti'y nakahanda na ang aking tuxedo para sa gaganaping Society Ball.

Kailangan ko na magtungo sa Eastside upang mag-check-in sa Hotel. Ilang araw na lamang at magaganap na ang Society Ball. It will be the biggest event happening in this Month, especially on Eastside.

———

I spent my entire two hours on this bathtub. Nababalot ang kalahati ng aking katawan sa bula and I find it comfortable kaya hindi ko magawang umahon dito. Plus, nakakarelax ang view ng buong Eastside Bay mula sa aking bathtub. Watching those waves waving and the sun set. It's truly surreal.

Pilit kong inaalis ang mga negatibong bagay na nag-iinfiltrate sa'king isipan ngayon. I am here to prepare, relax and wait for the big event. Not to think negative things.

Hindi ko hahayaan na makapasok sa akin ang mga negatibong bagay. Ayokong sirain ang araw ko ngayon. Ayaw ko din makasira ng araw ng iba kaya't heto ako ngayon, imbes na natutulog. Ako'y nagbabad at nagrerelax sa bathtub.

I'm still making up my mind right now. Hindi ko pa din alam kung anong gagawin ko para hindi ko mawalay si Darcy at ang mga magulang ko.

Gusto ko munang kalimutan ang mundo kahit pansamantala lamang. Mabuti'y dala ko ngayon ang red wine na mula pa sa Italy. Mature na ito. Panigurado, mas masarap na ito at much enjoyable to drink.

Hawak ko ang aking red wine glass, marahan kong ibinuhos ang wine rito. Hindi ko dinamihan ang wine dahil ayokong malasing ng sobra. Mamaya'y hindi ko na malaman, tumalon na pala ako mula sa balcony. Ayoko dumating sa point na 'yon.

Natigil ako sa pagsimsim ng wine nang marinig kong nagvibrate ang aking phone ngunit nakapatong ito sa tabi ng lavatory.

I'm still undecided kung kukunin ko ba ito o hindi. Dahil, wala akong gana na bumangon rito. Hindi ko na ito kinuha. Itinuloy ko na lamang ang pagsimsim ko sa wine.

Narealize ko na parang ngayon lang ako napagod ng ganito. I feel drained and weak. Am I losing someone, again? Huli ko na naramdaman ito nang mawala ang adoptive family ko. Am I really losing someone important again?

—

End of Chapter Thirty-Nine.

[A/N]

Ilang Chapters nalang, Finale na. What do you think will happen there?