8.BÖLÜM

20.4K 539 19
                                    

Sidarın arkasindan bakakalırkan yanima gelen korumayla kafamı ona dogru cevirdim.Bana iceri girmemi söylüyordu ve hayatimda en nefret ettigim seylerden bir tanesiydi bana ne yapacağımı soyleyen insanlar hicbir sey demeden iceriye girdim.Mutfaga vardıktan sonra Mirsahın sitemleri kulağıma doldu "Anne o kızı getirmesin vallahi bir kasik suda bogacağım meymenetsiz sırfıntı"

"Mirsah agzını toplayasın o senin kanındandır.Siz kardes sayılırsınız"

"Anne o kızla ben degil kardes kuzen olduguma utanıyorum ve olmadığı bir seyıde soyledigimi düşünmüyorum o kızin abi-"Mirsahın sòzlerini kesen beni farkeden Rojin hanimin oksurukleriydi.Kimden bahsediyorlardi ve en önemlisi bahsettigi kisinin hangi abisiyle ne alakasi vardi.

"Gel gelinim gel,aksam yemeğe misafirlerimiz geliyorda bizde Silanla onu konuşuyorduk"

"Ayıptır sormasi kim geliyor daye"

"Fatma ablamlar" iste o an Mirsahın agzini açmasıyla moralim yerle bir oldu "Hani su Mizgin vardı ya heh onlar geliyor malesef yenge" Rojin hanım Mirsahı bu sefer ikinci kez uyardı "Mirsah bir daha seni uyarmıcam haddini bil" Mirsah sesini cıkarmamıstı.

"Ev temiz zaten,siz ikiniz yemeğe girişin ben ne olur ne olmaz Fadimeye soyleyim temizlesin buyuk salonu hazırlasınlar"

"Anne,kızlı erkekli mi yenecek birde"Mirsahın ber seye karsi cikmasi Rojin hanımı hayli bir sekilde sinirlendirmisti öyle ki sinirden cehresi kıvrısmıstı.

"Sen ne vakittir benim soylediklerime bas kaldirir oldun Mirsah,bu evin hanımagası ben miyim sen misin?Ya kendine gel yada sen bilirsin seni nasil kendine getirecegimi"söyledikleriyle ben gerilirken Mirsah tarifini bilmedigim bir yüz ifadesiyle duvara bakıyordu.Rojin hanım mutfaktan cıktıktan sonra ne yapacağımı bilemiyordum Mirsahta aynî ben gibiydi lafını kimseden esirgemiyordu,"Goruyorsun deme yenge burada kız cocuklarının agzini acmaya hakki dahi yok hayir kendiside kiz cocugu oldu.O töre bu saygıızlık insanların hayatlarını,hayallerini bir hicmis gibi cigneyip eziyorlar.Biz sanki onlarin itaat etmesi gerekn koleleriyiz"Mirsahın bu sozlerine hak veriyordum ama onu kinlendiren bu kadar onemli olan sey neydi bilmiyordum ve merak etmeye baslamıstım.

"Biliyor musun bu gelecek olan guya teyzem varya iste onun oglu benim hayatımı kararttı.Sirf onunla diklestim diye beni okuldan aldı ve buna Syabend abimden baska agzını acan olmadı.Hepsinin tabi canına minnet onlar icin kiz cocugunun okuması bir leke bir utanc kaynağı"Mirsaha huzunle baktım ben liseyi bitirmistim  babam ve Cevset abim ne kadar okumami  istemesede Mirzan abim ikisinide karsısına alip beni okutmustu ve gecen sene okuldan mezun olmustum.Universiteye girmek istedigimi soyledigimde ise babam sınırımı asmamam gerektigini soyleyip hayallerimi bir cirpida silip atmiştı ve buna Mirzan abimin bile gucu yetmemisti.Onu o kadar iyi anlıyordum ki ama ne cevap verecegimi bilmiyordum.

"Mirsah bu topraklarda boyle malesef,töre aşiret onlar icin her seyden kiymetli canlarindan dahi benim icin oyle mi  tabikide hayır,koca bir hicten ibaret evet insanlar birbirlerine saygi gostermeli ama bu insanlatin ozgurluklerini kistlamamalı can alınmamalı bir insanin kaderini diger insanin dudaklari arasindaki  iki kelime belirlememeli ama ne kadar sitem edersek edelim bu degismicek bak bana bende asiretin kurbanıyım"o an Mirsah bana simsıkı sarildi belli ki bu kızla baya iyi anlasacaktık.

"Neyse yenge,hadi ne yapacagimizi kararlaştıralım.Simdi Berfin ablam olsa kuzu kapama yapardı biliyor musun Berfin ablamın eli o kadar maharetlidir ki onun yemeklerini yesen yemekle birlikte parmaklarınıda yersin"

"Desene bizimkiler yaşadı"dedigimle ikimizde kıkırdarken "Berfin kadar güzel yapabilir miyim bilmiyorum ama bende kuzu kapamayî becerebiliyorum istersen yapayım"

BerdelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin