Berdel

10.BÖLÜM

Tam tamına aradan 16 gün geçmisti.Tam 16 günden beri ne Sidar yarattığı zindanına geliyordu, ne de Silan,Sidarın zindanından cıkabiliyordu.Bu 16 gün ikisi içinde iyi gecmemisti hos nasıl iyi gecebilirdi ki...Birisi calısma odasinin koltugunda sürünüyordu diğeri ise nefes almayı unutmustu.Sidar ağa bir hafta önce   ögrenmisti Mizginin Silana dediklerini ici öylesine acımıstı öylesine pisman olmustu ki sanki kalbini kor ateste bilenmis kızgın maşa deliyordu.Sidar ağa bir kalbinin olduğundan bile süpheliydi.Elleri kırılaydı da karısına vurmasaydı.Kac defa gitmeye calıştı yanına ama yapamadı ona emgel olan sey gururu muydu,pismanlıgı mıydi yoksa bu zamana kadar kimseden özür dilemeyen Sidar ağanın eğer onun yanına giderse özür dileyecek olması mıydı bilmiyordu.

Saat sabahın bilmem kaçıydı.Bugün karısını oradan çıkaracaktı.Iki büklüm yattıgı koltuktan ağır ağır kalktı,boy aynasına baktıgında takım elbisesinin her yeri kıvrışmıstı saçları dagilmıs gòzaltlari iyice cökmüstü o heybetli adam heybetinden ödün vermsede çökmüstü.Sahi kaç günden beri dogru düzgün  yiyordu ki yemek?Bir,iki,üc...hayır,ruhu ızdırapla geberdıgi andan beri  sadece bir kac bir sey atıştırıyordu sanki vucuduna iskence cektiriyordu yemek yemeyi bırakmıstı ama sigarayı gün gectikce daha da  arttîrmıştı.Günde istisnasız 2-3 paket iciyordu hatta bu bazı gunler 4'e bile çıkîyordu.Yani Sidar aga sigarayı icmiyor resmen sigarayı büküyordu...

Calısma odasından cıkıp karısının odasina geldiginde tam kapıyı acacakken yine aynısı oldu eli kapının kulbunda kalmıstı.Yapamayacaaktı icerdeki enkazı gormeye dayanamazdı hele ki o enkazın sahibide ta kendisiydi.Tam dönecegi sırada karsısında Cemil Ağayı görmeyi beklemiyordu.Cemil Aga oglunun bu haline acıyla baktı,kalbi buzdan ibaret olan oglunu sadece Mizginin abisinin ölümünde böyle görmüştü.

"Yanlışı yanlısla örtme oğul"haklıydı Cemil ağa,Sidar hicbir sey demeden kapıyı açtı.Iceriye girdiginde karısı ölüden farksız değildi.Tavana o güzel gözlerini dikmis bos bos bakıyordu.Kapıyi yavasca kapattığında Silanın haneleri,Sidarın kara gözleriyle buluştu.O gòzler o kadar bos bakıyordu ki Sidar ağzını açamıyordu.Silan olduğu yerde doğrulurken kocasınin nasıl cöktüğünü göruyordu ama bir türlü sebebini bulamıyordu.Sidar ona yaklaştığında ne yaptığinı merakla izliyordu bacağını kendine dogru cektiginde Sidar bosalan yataga tam karisinin  karsisina oturdu.Gözleri öylesine suçluluk duygusuyla kaplıydı ki Silan artik bunu görebiliyordu.

"Sana çok sey yaptım.Her genç kızın mutlu olması gereken günlerde ben senin canını acıttım,seni yaraladım.Bunlarin telafisi yok biliyorum ne yaparsam yapayım o güne dönemiyecegiz.Ben ògrendim Silan,Mizginin sana neler dedigini neden onu òldürmeye kalkıştığını öğrendim.Ve şimdi hayatımda hic yapmadıgım bir seyi yapacagım ben, senden özür dilerim.Bir özür bunları telafi etmez biliyorum ama sende sunu bil actıgım yaraların hepsini bir bir kapatacağım.Derdin ben olduysam merheminde ben olacağım.Bundan sonra bu kalp sadece senin icin atacak ve Allah sahidim olsun ki senin kalbini kendi kalbime mühürleyecegim..."Sidarın dedikleriyle Silan gòzyaşlarını daha fazla tutamamıştı.Koskocaman Sidar Aga ondan ozur dilemisti ama onun yüreği bir gram iyileşmemisti.

"Ben bu eve gelin olarak adımımı attığımda kendi kendime bir söz vermiştim.Ilk kendi duvarlarımı kırıp sana ulasacaktım.Ben kendimi çiğnedim hic benim yapmayacağım bir seyi yaptım beni dövdün,eziyet ettin yine sustum ne dersen yapmaya çalıştım ama görürüm ki değmezmis ve simdi sen karsıma gecmis yine aynı şeyleri yapmamı istersin,söylesene Sidar senin vicdanını rahatlatmak icin neden daha fazla kendimi çiğneyim?Üstelik birde benliğimden kırıntılar kalmışken."Silan sozlerine Sidarın gogsune bas parmagıyla vurarken devam etmisti "Artık ben hicbir sey yapmayacağım ağa,cok vicdan cekiyorsan bunun bedelini kendin ödeyeceksin.Çünkü sana tolerans gösteren artık Silan yok karşında eger o Silanı istiyorsan tekrardan cok calısman gerekecek"sözleriyle yataktan cıkmıstı.Tam ilerleyecegi sırada Sidar kolundan tutup dengesini bozmasını sağlamıstı Sidarın kucağına düşerken.Sidar kulağına eğilip "Hazır ol Silan,o kalbin benim icin atması yakındır"Karısinin yanaklarına bir buse kondurup odadan çıkmıştı.Silan hala olanların sokunu atlatamamısken en sonundaki busesiyle oldugu yere cakılı kalmıştı.Kendini toparladıktan sonra saate baktı 06.43'tü biraz acele etmesi gerekiyordu yoksa Allah muhafaza vakti kacirabilirdi.Banyoya gidip abdest aldıktan sonra sabah namazını kıldı namazını bitirdikten sonra her zaman yaptığı gibi yatağına kostu.Yatağında yayılırken 16 gününún nasil gectıgıni sorgulamadan edemedi.Sahi nasıl geçmişti?Hatırlamak bile istemedi genc kız.Ölü muammelesi görmüstú adeta yaşayan bir òlüydü Allahtan Syabend ve Mirsah vardî ki herkes uyuduktan sonra gece 3 e dogru onu ziyarete geliyorlardı.Her gece biri geliyordu,bazı geceler Syabend ellerinde posetlerle iceriye giriyordu yengesine abur cuburları dolduruyordu.Bu zindanda azıcık huzura ermisse bunun sebebi namazından ve o güzel insanlar dışında baska bir sey değildi.Onlara her zaman minnettardı.Canlarını hice sayıp onun yanına geliyorlardı.