Berdel

32.BÖLÜM

Sidar Ağa zorlukla yutkunurken ne yapacağını bilmiyordu.Karşısında silahını alıp evini basan ve basarken de karısının ismini yüksek sesle zikreden canından çok sevdiği kardeşi duruyodu.Syabend...Ah Syabend...Çoktan kaptırmıştı gönlünü Şilana,kabullenmekten her zaman kaçmıştı her zaman o benim yengem,abimin karısı diye düşünmüştü ama hiçbir zamanda istatislikleride aklından geçirmeyi ihmal etmemişti.Abim değil de ben...Sidar değilde Syabend...Adiceydi biliyordu ama gönüldü bu sözü geçmiyordu o tarafa.Ama şuan bi şansı vardı,Şilanı alıp gidecekti.Şilanı pislik abisinden kurtaracaktı.Yeğenine baba olmaya razıydı bile,bu kadının daha çok hor görülmesini istemiyordu.Yeni başlangıçları olacaktı,Şilan bebeği ve Syabend.Onun yaralarını hep yaptığı gibi saracaktı.Hep tutmuştu Şilana karşı kendini ama abisi bardağı taşıralı çok olmuştu.

"Sen naptığını zannediyorsun Syabend?"Sidar güçlükle sordu bu soruyu

"Şilanı senden kurtarıcam Sidar,sen onu haketmeyecek kadar şerefsizsin!"Sidarın alnındaki damarlar belirginleşirken Şilan ne yapacağını şaşırmıştı.İki kardeşi birbirine düşürmüştü nefret ediyodu kendinden.

"Sen mi hakediyosun lan piç herif."işte dananın kuyruğunun koptuğu andı,Syabendin dudakları yukarı kıvrılırken abisine alayla bakıyodu.

"Senin hiç haketmediğini göz önüne alırsak evet ben hakediyorum.Şılanı alıcam ve başka bi yaşam sürcez.Senin olmadığın bi yaşam,sizin iğrenç kurallarınızın olmadığı bi yaşam anladın mı Sidar Ağa"

"Kardeşiz biz Syabend.Abinim ben senin.Bas git kafanı topla öfkeni dindir sonra adam akıllı konuşuruz."Sidar Ağa bir defa daha abiliğini yapmıştı.

"Şilanı almadan bi yere gitmiyorum."demesiyle Şilan artık araya girmişti.

"Syabend,ben iyiyim.Biliyorum benim için endişeleniyorsun ama buna gerek yok.Kendi rızamla geldim.Yeğeninede çok iyi bakıcam.Sen şimdi kötü şeyler yaşadığımız için öfkelisin ama her şey yoluna giricek.Hadi gel sakin sakin kahve içelim abin sen ben.Bu tatsızlıkta burada bitsin olur mu."dediğinde Syabend derin derin Şilana baktı.Görmüyo muydu ona olan hislerini,yoksa görmemezlikten mi geliyodu?

"Şilan,sana hiçbir şey yapamaz.Gidelim buralardan.Yemin ederim seni çok mutlu ederim."demesiyle Sidar daha fazla kendini tutamamıştı.

"Sen kimin karısını alıp gidiyosun lan.Hadi gücün yetiyorsa götür.Hadi götür."demesiyle Şilan Sidarın  önüne geçerken

"Ne yapıyorsun Sidar,çocuğu niye alevlendiriyorsun şimdi bi dur artık."demesiyle Sidar hayretle Şilana bakarken

"Şimdi suçlu ben mi oldum Şilan"

"Susarsan ben halledicem,sen bana çöp muammelesi yaptığın için haklı olarak kardeşin de beni koruma içgüdüsüne giriyor."Sidar sinirle gülerken, "Bu kadar koruyorsan haklı buluyorsan onunla git o zaman"demesiyle Şilan  duraksarken sadece "Gitmemi mi istiyorsun Sidar?" dedi.

"Hayır!"

"O zaman boş boş artistlenmeyi bırak."demesiyle Sidar susmuştu.

"Syabend,sende gir içeri adam akıllı konuşup şu saçmalığa son verelim." söze Syabendden önce Sidar girdi.

"Hayır bu eve o girmeyecek,gidecek eskiden olduğu gibi şereflice düşünecek,bu eve özür dilemeye geldiğinde girecek.Şimdi defolup gitsin."demesiyle Şilan ne yapacağını şaşmıştı.

"Ne yapıyosun?O senin kardeşin,böyle davranmaya hakkın yok."

"Her zaman ki gibi ben hariç herkesi savunacaksın demi Şilan,ben hariç herkes haklı demi.Adam gelmiş silahla evimi basıyo karımı almaya çalışıyo ben evime almayınca haksız ben oluyorum demi."  derken Syabend Şilana yaklaştı.Şilanın tam önünde dururken Şilan kafasını Sidardan çekip Syabende döndürdü.

"Burada onunla kalmak zorunda değilsin,benimle gel.Yeni bi hayat kuralım.Ona muhtaç değilsin."demesiyle Sidar Ağadan günah  gitmişti.

Syabendi kendine döndürüp yüzüne sert bir yumruk geçirdiğinde Syabendin dengesini kuramayıp yere çakılması bir olmuştu.Tam ayaklanacakken Sidar Ağa buna müsade etmemiş Syabendin üzerine çıkıp onu yumruklamaya başlamıştı bile.

"Sen kimsin lan benim karımla yeni hayat hayallaeri kuruyorsun.Benim çocuğum sana mu diyecek baba hâ."demesiyle bir yumruk daha geçirirken Syabendin yüzü kanla dolmuştu.Şilan ağlaya ağlaya Sidarı çekiltirsede bi sonuca varamıyordu.Korumalar arkalarına dönmüş duymamazlıktan geliyordu kadının çaresiz bağırışlarını.Son çırpınışlarınıda yaparken Şilan takâti tükendi.

"Sidar bırak artık.Bırak.Bıraaak Allahın cezası bırak."desede sözünü geçiremiyordu.Sidar Ağa durmuş Syabendin üstünden kalkmıştı.Şilan yerde yatan vücuda hamle yaptığında onu kuvrakça yakalamış kolundan tutmuştu.

"İçeri geç !"sert sesiyle avluya inletirken Syabend ayağa kalkmaya çabalıyordu.Şilan gözyaşlarıyla Syabende bakarken Syabend acıyla kalkmayı başarmıştı sonunda.

"Sidar görmüyor musun ne halde.O senin kardeşin be adam hiç mi acımıyorsun.Bu kadar mı kalbin taştan senin."demesiyle Sidar bu sefer haykırdı.

"Benim onun gibi kardeşim yok bundan böyle.Geç içeri çabuk,canını yakmak istemiyorum daha fazla."demesiyle Şilan Syabende baka baka girdi içeri.Girmeden önce zar zor bağırabildi genç kadın "Syabend hastaneye git.Hastaneye g.."demeden kapıyı çekmişti Sidar Ağa.

İki kardeş düşman gibi bakarken birbirlerine Syabend ağzındaki kanı elinin kenarıyla sildi."Bu iş bitmedi burada Sidar Ağa!"

"Siktir git lan evimden"demesiyle Syabend bahçeden ağır adımlar eşliğinde çıkıyordu.Sidar elini kalbine götürdü.Kalbi sıkışıyordu,canı alev alev yanıyordu.Eve girdi.Şilan'ın bağırmalarını es geçerek sadece odasına ilerledi.

"Sana diyorum Sidar.Bana bak Sidar."demesine karşın kocası çoktan odaya çıkmıştı bile.Şilan salondaki koltuğa kendini atarken,merdivenden gelen ayak sesleriyle kalkmıştı yerinden.Sidar üstünü başını değiştirmiş çıkmaya hazırlanıyordu.Şilan yanına giderken Sidarın umrunda değildi.

"Nereye gidiyorsun.Allahın belası sana diyorum cevap ver.Beni bu koca evde tek bırakıp nereye gidiyorsun."demesiyle Sidar arkasına birden dönmüş avazınca bağırmıştı.

"Cehennemin dibine gidiyorum Şilan oldu mu"

"Sidar muhteşem bir yer seçimi tam sana layık"demesiyle Sidar kapıyı açıp gidiyorken arkasına bakmıyordu.

"Git bir daha da gelme.Duydun mu beni göt herif.Defol git."demssiyle arabasına binecek olan Sidar Şilana dönmüştü.

"Duydum merak etme götünü yırtmana gerek yok"diyip arabasına binince.Gaza köklenmişti,korumalar demir kapıyı açtıklarında Sidar çoktan uzaklaşmıştı buralardan.

Bahçenin içindeki korumaların onları dinlediğini görünce Şilan sinirden kudurmuş yalın ayak bahçeye çıkmıştı.Herkes Şilanın gelmesiyle kafalarını eğerken Şilan ortalarına geçmişti bile.

"Ne işiniz var sizin benim evimde,defol git dışarıya.Çabuk!!"

"Mümkün değil Sidar Ağanın kesin talimatı var"Şilan sinirle gülerken

"Öyle mii?Ama burada şimdi Sidar Ağa yok.Çıkın gidin dışarıda bekleyin."

"Hanımağam içeri geçmeniz gerekiyor."

"Görmeyeceğim sizi burada bana gözükmeyin"diyip içeri geçtiğinde sinirden kuduruyordu.Kapıyo kapatıp ağlamaya başladığında her şeyın boyle olmasından nefret ediyordu.Salondaki koltuğa otururken zar zor televızyonu açıp bir şeyler izlemeye başladı.Genç kadının gözleri uykuya çoktan teslim olmuştu bile....