I Want Your Bite

This Isn't A Goodbye (Rouketi)

"Kanmu-chan ben bu yeri sevmedim." Dediğimde Kanmu iç geçirdi

"Tabiki de sevmezsin. Burayı kim sever ki?" Dil çıkardım. Çok değil yarım saat önce kendini parmaklayan pasiflere aç bakışlar atan başkasıydı zaten. Yatakta ondan uzağa kayıp sırtımı ona döndüm.

"Sen şovu pek sevmiş gibi görünüyordun ama." Dedim imalı imalı. Kıkırdayıp bana arkadan sarıldı ve başını boynuma gömdü. Boynuma küçük öpücükler bırakırken sıcak nefesi boynumu gıdıklıyor kalbimin sıkışmasına neden oluyordu.

"O zaman neden bana özel bir şov yapıyorsun?" Dedi sinsice. Boynuma kondurduğu küçük öpücükler derinleşirken gözlerimi kapadım ve kendimi anın büyüsüne bıraktım. Dişleri boynuma sürtündükçe kalbim kasılıyordu. Ona o kadar aşıktım ki bu beni günden güne öldürüyordu. Beni yatağa nazikçe yatırıp üstüme çıktı. Üzerime giydiğim kareli gömleği yavaş yavaş açarken her açtığı düğmede öpücükler konduruyordu vücuduma. Ellerimi saçlarına doladım ve onu yüz hizama geri çektim. İkimizde birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk. Kalbimde ki kasılmaların üstüne midemde tepinen fillerde eklenmişti. Bana dokunduğu her an beni ağlama derecesine getirip çıldırtıyordu. Sıcak nefesini dudaklarıma üflediğinde kıkırdadım.

"Bana öyle bir şey göstermeni istiyorum ki Kouga Rouketi sadece bana, bize özel bir şey olsun." Dediğinde ellerimi boynuna doladım ve kulağına fısıldadım

"Sana kendi cehennemi mi göstermeme izin ver Erain Kanmu." O an hiçbir şey yapmadan gözlerimin içine bakıp gülümsedi. Bu öyle bir gülümsemeydi ki yunan tanrılarını bile öldürürdü. Cennet'ten kopup onun yüzüne benim için yerleştirilmişti adeta. Dudaklarıyla dudaklarımı birleştirdi ve dudaklarımı çekiştirerek öpmeye başladı. Hiç bekletmeden dilini ağzımın içerisinde gezinmesine izin verdim. İkimizde kısık sesle inliyorduk. Elimi tişörtünün altına daldırdım ve karın kaslarında gezinmeye başladım. Dudakları dudaklarımın üstündeyken yukarı kıvrıldı. Bacaklarımı açtı ve dizini iki bacağımın arasına yerleştirerek beni öpmeye devam etti. Her dil darbesinde boğulduğumu hissediyordum. Güçlü kollarıyla bedenimi kavradı ve yatakta oturur pozisyona gelip yerlerimizi değiştirdi. Nefes almak için dudaklarımdan ayrıldığında fısıldadı

"İzin veriyorum." Kanmu her zaman böyleydi. Aktif olan o olsa bile benim yüz kızartıcı şeyler yapmama her zaman izin verirdi. Buraya ilk girdiğimiz anda nerede olduğumuzu anlamıştım. Madem en uzun süre seks yapan oyunu kazanacaktı, o zaman bizim kazanmamamız için hiçbir neden yoktu. Kanmu ile birbirimize dokunmayı ve hissetmeyi severdik. Hiçbir zaman aramızda bir sorun çıkmamıştı. Hiçbir zaman onunla kavga etmemiştik. Her iki tarafta büyük fedakarlıklar vermiş ve derin yaralar almıştı. Sürekli birlikte savaşmıştık. Her zaman birbirimizin yanındaydık ama artık ikimizde bıkmıştık. O yüzden artık ikimizde normal bir hayat istiyorduk. Aşkımız gibi masum işler yapmak, her gün 'ya ölürse?' korkusuyla yaşamamak istiyorduk. Birbirimize daha çok dokunmak ve gecenin sonunda ne olacağını düşünmeden rahatça hissetmek, telefonumuz her çaldığında tehlikeli işler için birbirimizden ayrılmamak istiyorduk. Kim bilir ben Akame ile çalışırken nasıl korkuyordu? Başka adamların bana dokunması düşüncesi onu nasıl delirtiyordu? Buna rağmen o kampa dek sesini hiç çıkarmamış ve susmuştu. Bana her zaman güvendiğini söylerdi. Ben ise onun aksine sürekli endişeliydim. Onun işi en tehlikelisiydi. O ölebilirdi. Her zaman bu tehlikeyle yaptı işini. Akame'ye minnet borcu olmayan Kanmu çeteye beni korumak için girmişti ve bu amaç uğruna bir sürü düşman edinmişti. Bir gün o acımasız pislikler onu benden alırsa ne yapardım? Ben onsuz nefes bile alamıyordum ki? Ardından bende öldürmez miydim kendimi?

Düşüncelerim doğrultusunda içime girmeye hazırlanan Kanmu'ya sıkıca sarıldım. Şaşırmış olmalıydı ki bir kaç saniye geç tepki verdi. Benim cılız bedenimi nazikçe kavradı ve saçıma öpücükler kondurmaya başladı