Be Your Everything(KathQuen)

Chapter 16

(Carlos POV)

Nang makarating ako sa pwesto ni Claudia, hinawakan ko ang kamay niya at sinabing,

“Come on, Claudia. Hinahanap na tayo.” Hihilahin ko na sana siya ng tuluyan, kaso umepal yung kasayawan niya.

“Hey dude, back off! She’s still dancing with me!” Sabi nito.

“Hey! You’re the one who should back off! She’s my best friend, and no one dares to touch her, especially guys like you!” Sigaw  ko.

“Why you!.....” Susugod pa sana siya kaso napigilan na siya ng mga kaibigan niya.

“Is that you’re friend?” Tanong ko sa isang pumipigil dun sa lalaking nakasayawan ni Claudia.

“Yes sir.” Sagot naman nito.

“You should look after him, especially when drunk so that he can stop pestering others.” I said.

Tumungo naman ito habang yung nakasayawan ni Claudia ay inilalayo na ng iba pang kaibigan nito.

“I’m sorry sir. It won’t happen again.” Sabi nito.

“You better remember that.” Sabi ko habang inilalabas si Claudia sa bar. Pero nagpupumiglas siya.

“Carlos, ano ba?!” sabi niya ng makarating kami sa labas ng  bar.

“Anong ‘ano ba?!’ha?! Binabastos ka na, hindi ka pa umalis?! Nababaliw ka na ba?!” Sigaw ko sakanya.

“Siguro nga nababaliw na ako! Ano? May pakialam ka ba?!” Sagot niya ng pasigaw pero ng tumingin ako sakanya umiiyak na siya.

Huminga ako ng malalim at sinabing, “Ano bang problema mo?” sa mahinahong boses.

“Anong problema ko?! HUH?!” Sigaw niya, “IKAW! Ikaw lang naman!” Sabi niya.

“Anong ako? Bakit ako?” Tanong ko ng nagtataka.

“Hindi mo ba talaga alam?! O sadyang MANHID ka lang?! HUH?!” Sigaw nya habang naiyak, pinagtitinginan na tuloy kami dito, “Ikaw, hindi ko alam kung kalian, pano, bakit, pero mahal na kita!”Sigaw niya na unting-unting humina hanggang sa pumiyok na siya at humagulgol na lang.

‘Ano daw? Nagkamali ba ako ng dinig? O sinabi nya talagang mahal niya ako? Pero,’

Ayoko man gawin pero mas mabuti ng mag-move on kaagad siya kung hindi mas masasaktan lang siya, at alam naman niyang si Sophie ang mahal ko diba?

“Alam mong si Sophie ang mahal ko.” Sabi ko using my cold voice.

“Alam ko…. naman… yun eh. Pero wala na bang pag-asang mag-mahal ka ng iba?” Tanong niya sa isang medyo mahinahon na boses.

“Wala. Wala ng pag-asa.” Sabi ko, still with my cold voice.

Tumango siya habang umiiyak, at iniangat niya ang tingin niya saakin.

“Sana mahalin ka din niya.” Sabi niya habang namumuo nanaman ang luha sa mata niya at pagkatapos niya itong sabihin ay tumakbo siya palayo. Hahabulin ko sana siya ng may marinig akong sigaw, pero saglit lang. Hinanap ko ito, then sa isang deserted alley, nakita ko sina Riley at Sophie, Sophie’s pinned on the wall by Riley’s arms. And as I watched, Riley tries to kiss Sophie but then nag-pumiglas si Sophie kaya pinipilit niya ito. Kumukulo ang dugo ko.

“You!” sinugod ko si Riley at pinag-susuntok, loko ka! Huwag mong pilitin kung ayaw! Inaawat na ako ni Sophie, kaya binigyan ko ng isang malakas na suntok si Riley at tumayo na. Hinila ko si Sophie paalis doon, and on the way ay naka-salubong namin sina Chloe at Luis, at nag-explain si Sophie kina Luis at pina-uwi si Riley (nagalala pa siya!) at pinahanap si Claudia while ako nakatayo lang at hindi binibitawan ang kamay ni Sophie. Then after that, bumalik na kami sa hotel.