The Sniper

Zehan [ X ]

★ C H A P T E R T E N ★

The secret of life is
not to do what you like,
but to like what you do.

†††

NAGING smooth ang linggo para saakin dahil natapos ko na rin lahat ng dapat tapusin sa school. Nagkakabangaan parin kami ni black whale pero hindi na ganon katindi ang ginagawa niyang pangulo hindi katulad noong mga nakaraang araw. Minsan hindi ko nalang pinapansin at minsan nabibira ko dahil na rin sa pagdamay niya sa SC members. Hindi niya ako magalaw kaya ang mahina ang ginugulo niya para i- satisfied lang ang sarili sa pagbubully. Tsk! Namatay nga si Jack na #1 bully ay pumalit naman siya. Bahala siya, buhay niya naman iyan eh.

Noong Monday pala ay naging usap-usapan din sa buong Greenville ang pagpatay kay Francis Corgon, buong linggo ay inimbistigahan ang pagkamatay niya pero wala silang makuhang ebidensya dahil pati ang bala na bumaon sa kanyang noo ay natunaw sa utak ni Francis na naging dahilan rin para mabulok lahat ng organ niya sa katawan mas lalo na ang utak.

Iyon ang gamot na nilikha ko, isa sa mga dangerous bullet na ginawa ko. Kahit sino ay hindi makakaligtas dito dahil wala pang tatlong minuto ay patay kana.

Madami ang nagsabi na may tao talagang inisa-isa ang mga mayayaman na ito pero ang hindi nila alam lahat ng namamatay ay mga drug lord and courier pero hindi nilalabas ito ng nakakataas at iyon ang pinapainbistigahan ko kay Loki.

I need to know kung sino ang mga ito na humaharang para hindi iulat ng mga manunulat at reporters na mga drug lord ang mga ito. Malalagot sila saakin kapag nalaman ko kung sino sila.

"Ellie, are you with me?" Napatingin ako kay Loki when he asked me. He glance at me seriously while his right hand is in my left shoulder. "Kanina pa ako nagsasalita dito, you look problematic." He added. He's driving right now, papunta kami ngayon sa EHP dahil sa importanteng pagpupulong with investors.

"I was wondering kung hindi ba dumating ang mga taong pinapatay ko, magiging ganito parin kaya ako? A sniper? An assassin and a killer?" I seriously said at tumingin sa labas

"Are you serious?"

"Nah, I was just wondered."

Ayokong sabihin ang aking nararamdaman tungkol sa sinabi ko. Ilang araw narin when I think of that and every day I wondered about that. Wala akong makuha na sagot sa aking tanong sa sarili kundi ang nararamdaman kong kasiyahan kapag nakakapatay ako na parang nabuhay ako sa mundong ito para pumatay and eliminate all the toxic people in the world.

"Okay, hindi na ako magtatanong diyan. Ikaw lang naman makakasagot niyan, wag lang maapektuhan ang nasimulan mo na. Malayo na tayo, malapit na sa kanya."

I nod and smile

"Noted." He glance at me and smile

"WE'RE HERE." lumabas ako sa kotse ng tumigil ito sa entrance ng EHP, sumunod na rin naman ito saakin at binigay ang susi sa valet na nagaantay. Nauna akong pumasok sa loob at as usual nagyukuan ang mga employees namin saamin.

"Good morning, Ms. President and Mr. Vice President." Bati saamin ni Rhea ng sinalubong niya din kami. Tinignan ko naman ito mula ulo hangang paa at tinaasan ng kilay. She's wearing miniskirt na 4 inches ata from her tight, sobrang maikli. Pati ang suot niyang pangitaas ay kita ang kanyang cleavages with choker in her neck. Yan na ba ang dress code dito?