Beyaz Çikolata

1.bölüm - Başlangıç

Genç kız sokak lambasının aydınlattığı ıssız sokakta adımlarını izliyordu. Yüreğindeki sızıya rağmen yüzünde buruk bir tebessüm oluştu. Acının gülümsemesi olur muydu? Oluyordu... Saatin kaç olduğundan ve nereye gittiğinden adımları kadar habersizdi. Özgürdü o. Akşam ezanından önce evde ol diyen bir annesinin olmasını isterdi ama yoktu! Bu saate kadar nerdeydin diyen bir babasının olmasını da çok isterdi oysa bunlar ona bi hayalden farksızdı. Yüzünde acımasızca bir gülümseme oluştu. Hayattaki en büyük acımasızlığı kendisine yapıyordu o. En büyük haksızlığı da ... Adaletsizdi ona göre bu dünya .Hayatı bir tahterevalliye benzetmişti o. O tombul çocuk hiçbir zaman havada kalmanın heyecanını yaşayamamıştı mesela .Çocuğun tek suçu kilosuydu belki ama bu bi suç bile değildi aslında.
Genç kadın arkadan gelen ses ile adımlarını durdurdu.
"Bakarmısınız!" Sakin ve yavaş bir şekilde arkasını döndü. 'Evet' dermişçesine adamın gözlerinin içine baktı.Karşısında 45 yaşlarında 1.80 boyunda beyaz saçlı bi adam vardı. Yavaşça gözlerini adamın gözlerine çıkardı. O an adamın gözlerinde bi şaşkınlık olsa da kendini hemen toparladı , ama geç kalmıştı çünkü kız adamın yüzünde beliren şaşkınlığı görmüştü . Çoğu zaman çatık olan siyah adeta çizilmişçesine güzel olan kaşlarını çattı. "Buralarda bir adres arıyordum da yardımcı olabilirmisiniz ?" Genç kız yavaş bir şekilde adama yaklaştı ve aradığınız adresi bana söylemeyi lütfederseniz neden olmasın, dedi. Adam kaçamak bir nefes verdi . "Buralarda 'sessiz' adında bir yurt olacaktı ama sanırım bulamıyoruz."Kız bir an afalladı ama kendini toparlaması bir kaç saniyesini almıştı. "Bulamıyoruz derken?" Adam bir kaç metre gerisinde olan arabayı göstererek arkadaşım arabada beni bekliyor , dedi.
"Burdan dümdüz devam ettiğinizde karşınıza çıkan berberin sokağından sağa dönünce görüceksiniz." "Çok teşekkürler . İsterseniz sizi gidiceğiniz yere kadar bırakabilirim saat epey geç oldu buralar tekin bir yere benzemiyor."Bir an genç kız gözlerini kıssa da karşısındaki adama belli etmemek adına hemen gözlerini eski haline döndürdü."Hayır ama yine de sağolun ." "Peki iyi akşamlar." Gözlerini arabada duran adamı görmek için arabaya doğru çevirse de arabanın camları siyah içeriyi göstermeyen türden olduğu için görememişti. Bi an karşısındaki adamı unuttuğunu farkadip gözlerini ona çevirdi. "Size de ." Adam arkasını döüp lüks arabaya doğru yaklaşırken genç kız dayanamayarak oraya neden gidiyorsunuz,dedi. Adam arkasını bile dönmeden' kızımı almaya ' demesi üzerine yoluna devam etti ve arabaya bindi.
Genç kız bavulunu eline alarak ana caddeye çıkmaya başladı. Ana caddeye çıktığında rüzgar ve yanından geçen arabaların esintisi saçlarının her telini arkaya savururken yürüdüğü yol ona düşünceler sunuyordu . Bu düşünceler tıpkı kendisi gibi çağresiz ve nereye gideceğini bilmediği düşüncelerdi ve bir o kadar da ucu açıktı.

Genç kızın bakış açısı:

İlerde 5-6 yaşlarında iki tane çocuk vardı . Birinin erkek birinin kız olduğu bu çocuklar elinde peçeteyle kaldırıma oturmuş dalgın bir şekilde yolu izliyodu. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Yanlarına giderek arlarında olan boşluğa, bavulumu arkada bırakarak oturdum. İkisi de gözlerini üzerime dikti. Gözlerinde olan o ifadeye hayran kaldım o an , ikisinin de gözleinde umutlu bir bakış belirdi. İkisi de bana ellerindeki peçeterden birer tane uzatarak abla peçete almaz mısın , dedi. Cebimde olan bi kaç bozukluktan 3 lirayı çıkararak ikiye bölüştürdüm ve peçeteyi uzattıkları ellerine bıraktım . Peçeteleri almadığımı gördüklerinde kız çocuğu abla peçeteleri neden almadın ,dedi. Boynuma asılı duran orta büyüklükteki çantayı çıkararak içinden peçeteyi çıkardım ve benim zaten bi peçetem var , dedim. Bu sefer erkek çocuğu o zaman nie para verdin bize diyince buruk bir şekilde tebessüm ettim . Belki de sadece peçeteye değil de o parayı size vermeye ihtiyacım vardır , dedikten sonra ayaklarımı yola doğru uzattım. Ben tam karşıya doğru bakarken yanımdan gelen bir fren sesi ve sert bir çarpma sesiyle gözlerimi sağa doğru çevirdim. Küçük kız korkmuşçasına gözlerime baktı ve hemen başını sağa çevirdi . Beş altı metre ötemizde büyük lüks bir araba ve arkasına ona çarpmış bir diğer arabayı görünce yavaşça ayağa kalktım . Bu günün hayatımı değiştireceğinden bi haber ...