Birden kapının yumruklanmasıyla korkudan koltuktan düştüm.
Ah, götüm.
Popomu ovalayarak ayağa kalktım. Acımıştı. Baya.
Hemen yerimden kalkıp kapıya gittiğimde içeriye bir şey itildi.
Telefonum.
Aşkım.
Canım.
Biberim.
Bebeğim.
En sevdiğim bokum.
Gel annene.
Yirmi asırdır aç vampir gibi telefona sarıldım ve hızla telefonumun her köşesini kontrol etmeye başladım.
Oh, iyiydi. Ancak belki yaşadığı kötü olay sonrasında psikoloğa götürmemiz çok iyi bir çözüm gibiydi. Evet, ilk işim bir psikoloğa götürmek olacaktı. Benden ayrı kalmak onda çok kötü bir etki yapmış olmalıydı.
Gelen mesajla titrediğinde hızla şifreyi girdim. Bir dakika lan.
Pars. Mal olan. Bu telefona dokunmuştu.
Hemen son girilenleri kontrol ettim. Telefon açılmamıştı bile.
İçimdeki rahatlamayla mesajı açtım. Gökçe'dendi.
Merhaba güzellik ;D
Öncelikle bu mesajı okurken saydırdığını biliyorum. Senden öncelikle yapmanı istediğim şey tarihi kontrol etmen.
09/03/2018.
İyi ki doğdun! İyi ki doğdun da senin gibi bir dostum oldu. Dosttan da ötesi diyebileceğim bir insan olduğun için teşekkürler Bade. Bu mesajı üç kolej adına atıyorum. Şu anda partin hazır ;)
Aslında seni oraya Aksel getirecekti ama beceremeyince Pars duruma müdahale etmiş. Zaten Aksel seni oraya kadar getirse bile anahtar onda değildi. Yani partiyi yüzümüze gözümüze bulaştırmış olacaktık. Her şey bir yana sen yokken parti yapmak cidden zormuş. Sanırım sensiz dekorasyon yapmak da eğlenceli değil :D Her neyse. Özge'nin zar zor karar verdiği kıyafetlerin koltuğun altında. Yanındaki kutuda makyaj malzemelerin var. Çıkınca yolu bulacağına eminim. Anahtar makyaj çantasında.
Telefon elimde kalakalmışken Pars'a bir sempati duymadan edemedim. Ay yerim ben bu çıcığı.
Hızla koltuğun altındaki kutuyu çıkarttım. İçine baktığımda Özge'ye bir kez daha minnetlik duymadan edemedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
