BADE SOYKAMER♦BBHSerisi1

♦7.Bölüm♦

İçeriden gelen müzik sesinin kesilmesi ile kapamakta olduğum gözlerimi açtım. 

''Pars?'' 

''Ne?'' Pars'ı ve konuşturduğu kibarlığını tebrik ediyoruz. 

''İçeriden ses niye gelmiyor?'' Homurdandı.

''Ben ne bileyim kızım? Senin doğum günün değil mi, bana ne?'' Sinirle ofladım.

''Çek o zaman kafanı.'' Cıkladı.

''Boşver ya bir şey değildir.'' Siren sesi gibi bir sesin gelmesiyle Pars ayağa kalktı. 

''Yürüsene Bade ne olduğuna bakalım.'' 

Gerizekalı bu çocuk. 

Kafeye girdiğimizde beni durdurup önden o girdi. Bir kaç dakika orada kaldıktan sonra sıkılıp arkasından girmeye çalışmamla hızla önüme geçti.

''Bade, yürü gidiyoruz.'' Kaşlarımı çattım.

''Ne saçmalıyorsun Pars ya? Çıksana bakmak istiyorum.'' Benden uzun olduğu için göremiyordum. Yanından geçmeme izin vermiyordu. 

Arka plandan Hakan'ın ''Durdursanıza lan şunu!'' diye bağırışını ve kendi sesimi duymamla daha fazla çırpındım. 

Beni tutmaya çalışsa da içeri girmeyi başardığımda bir videonun yansıtıldığını gördüm. 

O sırada DJ videoyu durdurdu. Ama tüm bakışlar benim üzerimdeydi. 

Asrın'ınkiler hariç. 

Kafenin ortasına elleri yumruk olmuş bir şekilde başını öne eğmişti ve orada öylece dikiliyordu.

''Ne oluyor?'' Hakan'ı Özge sakinleştirmeye çalışıyordu. Bu kız ne ara ayılmıştı? Hakan neden sinirliydi. 

Pars gene kolumdan çekti. 

''Gel gidelim güzelim.'' Başımı olumsuz anlamda salladım. 

''Hayır.'' 

''Bade-'' 

''Hayır dedim Pars!'' Bağırmamla Pars kolumdaki elini çekti. Bana sinirliyken bulaşmamasını gerektiğini duymuş olmalıydı. 

''Burada ne olduğunu birisi bana on saniye içinde açıklamazsa-'' Sözümü Asrın kesti. 

''Bade.'' Sesiyle sustum ve gözlerimi ona diktim. Bana acıyla bana bakarken kaşımı kaldırdım.

''Ne oldu Asrın?'' Bakışları nedeniyle bağırmak yerine yumuşakça konuştuğumda gözlerini sımsıkıca yumdu.

''Kardeşim gel biz gidelim.'' Akın'ın Asrın'ın kolundan çekiştirmesiyle kaşlarımı çattım.

''Ne oluyor dedim Asrın?'' Video açıldığında bakışlarım oraya döndü. 

Videonun başı bile çok tanıdık gelirken en sonunda hatırladım. 

Asrın ile ayrışılımız. 

''Ya Asrın!''

Sinirle kaşlarımı çatıp cırladığımda Asrın'ın yüzünü buruşturması gülme isteği getirse de trip atma yüz ifadesinde baktım ona. 

''Ne bağırınıyorsun kızım ya? Annemler duyacak şimdi.'' Dudağımı büktüm. 

''Bizi öğrenmelerinden basbayağı korkuyorsun işte.'' Gözlerini benden çekti. Bugün neden bu kadar soğuktu?

''Bade. Bu konuyu kapatsak mı?'' Şımarık Soykamer olmaktan çıkıp acı içinde olsa da gülümsedim ona. Cidden bir terslik vardı ve bana söylemiyordu.