Kidnapped

« 8 »

Het is al een paar dagen later. Carter's blauwe plek is alweer weg. Ik zat nu op Carter's bed, ookal zei hij dat het ons bed was, ik noemde het gewoon zijn bed. Ik wilde hier zo graag weg. Ik wist niet eens hoelang ik hier al ben. Een week? Twee weken? Ik had geen idee.

Opeens hoorde ik twee stemmen op de gang. Carter en... Ace? Ace' stem was heel diep, dus die herkende ik wel. Ik liep naar de deur en hield mijn oor ertegenaan. De stemmen klonken gedempt, maar ik kon ze nog redelijk duidelijk horen.

'Ze bedreigden haar,' hoorde ik Ace zeggen. 'Ze denken dat ze mijn zwakke plek is.'

'Is dat zo?' vroeg Carter. 'Ik ben trouwens nog steeds pissed op je.'

'Ik deed niet eens wat, maar dat is niet belangrijk nu, we moeten haar beschermen,' hij pauzeerde even en beantwoorde toen Carter's eerste vraag. 'Nee! Ik bedoel... what the fuck, weet ik veel.' Heeft Ace het over mij? Nee, vast niet. Maar wie bedreigden haar dan?

'Ik laat haar niet gewond raken, ik hou van haar,' zei Carter vastberaden. Ze klonk wel heel belangrijk. Misschien hebben ze het over hun zusje of zo?

'Ik ook niet.' Dat zei Ace. Maar wie zouden dat meisje bedreigen? En toen klikte het... Ace zat bij de maffia, waarschijnlijk bedreigt een of andere maffia groep dat meisje om bij Ace te komen. Arm meisje.

'Moeten we het nu al aan haar vertellen?' vroeg Ace.

'Hoe sneller hoe beter denk ik,' antwoordde Carter.

Fuck, als ze nu binnenkomen weten ze dat ik ze heb afgeluisterd. Ik probeerde zo snel en stil mogelijk - wat echt heel moeilijk was -  op het bed te gaan zitten en er casual uit te zien. Ik zette snel de tv aan en deed alsof ik tv keek. Een van de twee klopte op de deur. Ik nam aan Carter, want het was een zacht klopje. En toen ging de deur open.

Ik keek ze afwachtend aan. Ace ging links van me op het bed zitten en Carter rechts.

'Gaan jullie nog wat zeggen?' vroeg ik. Ookal wist ik precies wat ze gingen zeggen. Maar wacht, waarom zouden ze dit vertellen aan mij als het over een ander meisje gaat? Ik ben het meisje, denk ik.

Ace schraapte zijn keel. Ik draaide me naar hem toe. 'Je weet dat ik in de maffia zit, toch?' Ja, en nu ga je me vermoorden. Ik knikte. Hij intimideerde me echt.

'En ze willen geld, als ik het ze niet geef gaan ze achter jou aan,' hij keek me even intens aan met zijn blauwe ogen. 'Natuurlijk ga ik het geld wel betalen, maar wie zegt dat ze dan niet nog eens achter jou gaan. En dat laat ik... -ik bedoel wij, niet gebeuren.' Hij zij eerst ik en toen wij? Ik knikte.

'Dus we gaan extra goed op je letten, zodat je niks over komt.'

'Dus jullie zijn nu mijn eigen body guards hè?' Ik rolde met mijn ogen.

'Rol niet met je ogen,' commandeerde Ace. Ik draaide me naar hem toe en rolde met mijn ogen. Opeens was ik niet meer bang voor hem. Hij pakte m'n kaak vast, zodat ik hem wel moest aankijken.

'Je kan me niet vertellen wat ik wel en niet mag doen,' zei ik fel.

'Jawel,' grijnsde hij. 'Dat kan ik wel.' Carter kwam tussen ons voordat het weer uit de hand liep. Ik zuchtte en zei: 'Kan ik niet gewoon naar huis gaan?'

'Ze zullen je zo weer vinden,' bracht Ace

'En trouwens, je bent van mij en je moet hier blijven,' zei Carter terwijl hij me op zijn schoot trok met mijn gezicht naar hem toe en vasthield bij mijn middel. Ik hoorde Ace grommen? Is hij een hond of zo?! Wat dacht Carter wel niet?!

'Ik ben niet van jou en laat me los,' antwoordde ik boos, terwijl ik uit zijn grip probeerde te komen. Hij hield me nog strakker vast. Ik sloeg tegen zijn borst en Ace lachte. Ik draaide me om naar hem en gaf hem een dodelijke blik waardoor hij alleen nog maar harder ging lachen. Carter had zijn grip op me inmiddels al wat losser gemaakt en ik maakte gebruik van de mogelijkheid en rende naar beneden en sloot mezelf op op de wc. En ik liet de tranen lopen, ik wilde zo graag terug naar mijn familie en vrienden. Waarom kon hij me gewoon niet laten gaan? Hoelang zouden ze al aan het zoeken zijn? Hebben ze het al opgegeven?

A/N: Hi! Het is alweer een maand geleden dat ik heb ge-update, maar ik was druk bezig met pww en morgen zijn mijn laatste proefwerken, thank god! Ik vond dit wel een beetje een kort hoofdstuk maar ja :)