Kidnapped

« 37 »

Tess p.o.v
Verward keek ik hem aan. Hij greep ruw een handvol van mijn haar en duwde mijn hele hoofd in het bad, onder water. Ik begon wild te spartelen en probeerde omhoog te komen, zodat ik naar adem kon happen. Volledig in paniek werd ik nog steeds onder water gehouden. Na ongeveer tien seconden trok hij me bij mijn haar weer uit het bad. Opgelucht dat ik eindelijk kon ademen. Er druppelde wat water van mijn gezicht af.

'What the fuck, probeer je me te verdrinken of zo!' riep ik naar de psychopaat. Gek genoeg keek hij me best wel schuldig aan.

'Ik zou je niet hoeven te straffen als jij je gewoon aan de regels hield,' zuchtte hij. Ik wilde net weer wat zeggen, maar hij duwde mijn hoofd al snel weer in het water. Weer begon ik tegen te werken, wat echt niet leek te helpen, hij was gewoon te sterk voor me. Ik werd er alleen maar moe van. Het leek deze keer alleen langer te duren en mijn longen hadden zuurstof nodig. Mijn hartslag begon al wat te vertragen. Ging hij me zo vermoorden?! Mijn longen brandden nu echt. Ik zat denk ik een halve minuut onder water, toen Carter eindelijk mijn hoofd uit het water trok. Mijn borst ging hevig op en neer door het gebrek aan zuurstof. Ik was zó boos op dit moment. Dus ik deed het enige wat me rechtvaardig leek.

Ik zei niks, keek hem gewoon in doodse stilte aan.

'Dus, lesje geleerd?' vroeg hij met een geamuseerde blik.

Ik reageerde niet en schopte hem toen vol in zijn kroonjuwelen. Hij zakte in elkaar en kermde van de pijn. Hij begon allemaal scheldwoorden te ratelen en ik wist dat het nu tijd was om me ergens te verstoppen, of misschien wel te ontsnappen? Maar dit was misschien een té voorspelbare zet, dus ik besloot het ontsnappen nog even uit te stellen.

Toch rende ik snel de badkamer uit en Carter's kamer uit, op zoek naar een verstop plek. Deze keer zou hij me misschien echt vermoorden, maar dan had hij me maar niet moeten straffen. Achterlijke idioot, hij liet me bijna verdrinken. En dan vraagt hij zich af waarom ik zo graag van hem weg wil.

Ik stond nu op de gang en ik hoorde dat Carter al weer op aan het staan was. Ik raakte in paniek toen ik me realiseerde dat ik de weg totaal niet wist in dit nieuwe huis. Er waren vier deuren op de gang, vluchtig rende ik naar de tweede deur. Toen ik in de kamer stond zag ik dat het een soort opslag kamer was en dat de deur niet op slot kon. Ik hoorde Carter's voetstappen op de gang en mijn hartslag versnelde. Ik zag ook dat er een luik zat en dat er een ladder onder het luik stond. Zou dat een soort zolder zijn? Snel opende ik het luik en beklom de gammele ladder. Ik had gelijk, het was een zolder met allemaal dozen en spinnenwebben.

'Ik hou wel van verstoppertje babe,' klonk Carter's gedempte stem vanuit de gang, 'weet wel dat je me alweer heel boos hebt gemaakt.' Ik slikte.

Ik sloot het luik weer en ging toen op de houten vloer zitten. De voetstappen van Carter gingen naar beneden, dus dat was goed. Hopelijk zat ik hier veilig. Ik stond op van de grond, toen iets mijn aandacht trok. Een fotolijstje. Ik pakte het van een doos af en bekeek het, twee kleine jongetjes met een man en vrouw. De kleine jongetjes leken op Ace en Carter. Ze zagen er schattig uit. Ik wilde het fotolijstje terug zetten op de doos, maar toen raakte mijn elleboog een voorwerp en viel met een hard geluid op de grond. Ik had een vaas omgestoten en hij had het sowieso gehoord.

Carter p.o.v
Kreunend lag ik op de grond, terwijl ik mijn zaakje vasthield. Nadat ik Tess had gestraft - en ik geef toe, zelfs ik vond deze straf wreed en zielig - had ze me in mijn edele delen geschopt. Daarna was ze uit de kamer gerend en heeft ze me hier achtergelaten. Het leek wel alsof ik haar gewoon niet gebroken kreeg, eigenlijk was dat ook niet echt mijn doel, ik wilde dat ze me gewoon gehoorzaamde en niet wegliep. Want eerlijk gezegd, ik hield ervan dat ze wilskracht had en dat vuur in haar ogen en dat ze tegen me in durfde te gaan. Niet veel mensen durfden dat. Behalve Ace dan. Ik vroeg me af hoe het mijn broer was in de gevangenis, ik heb hem daar aan zijn lot over gelaten. Voel ik me hier slecht over? Niet echt. Het enige wat hij me heeft bezorgd is ellende. Vooral met Tess, hij vond haar leuk en ze hadden een soort relatie. Ik ben eigenlijk wel blij dat hij opgesloten zat en dat hij niet bij mijn Tess kon komen. Terugkomend op Tess, ik was alweer woedend op haar, zoals altijd. Mijn edele delen waren een beetje hersteld, dus ik besloot op te staan en Tess te vinden.

Ik strompelde de gang op. Ik nam aan dat ze naar onder was gegaan. Met denderende voetstappen ging ik de trap af. Ik keek rond in de woonkamer en keuken, maar zag Tess niet. Ik zocht op nog wat plekken toen ik opeens een gedempt geluid van boven hoorde. Aha, Tess had haarzelf verraden. Met een grijns op mijn gezicht liep ik de trap weer op. Ik opende de eerste twee deuren en kwam er achter dat ze daar niet was. Toen kwam ik bij de opslag kamer en sloot de deur stilletjes. Ik keek onder het bureau, waar allemaal rommel op stond. In de kast zat ze ook niet. Toen dacht ik aan de zolder. Daar moest ze wel zijn!

Ik begon te klimmen op de ladder en opende het luik. De kamer was vrij donker, maar al snel zag ik Tess op de grond zitten. Ze keek me niet al te blij aan en dat was ik ook niet.

'Gevonden,' grijnsde ik toen ik voor haar ging staan.

'Laat me met rust,' zei ze zacht, maar niet zwak.

'En waarom zou ik dat doen? Ik vond je vorige actie niet zo leuk, sweetheart.'

'Ik die van jou ook niet toen je me bijna liet verdrinken!' riep ze naar me. Ze zag er zo sexy uit als ze boos was.

En toen had ik een goed idee. Ik wilde mijn woede op iemand anders uiten dan Tess. En ik wist zeker dat ze het niet goed zou vinden. Ik liep weer naar het luik toe en begon de trap af te dalen.

'Wacht, waar ga je naartoe?' vroeg Tess nieuwsgierig.

'Ben je bezorgd om me?' grapte ik. Ik hoorde haar zuchten. Ik stond nog steeds op de ladder.

'Nee, ik wil gewoon weten waar je opeens naartoe gaat,' vervolgde ze.

'Niks waar jij je knappe hoofdje druk om hoeft te maken.'

A/N: in de vorige A/N had ik het er over dat ik een weerwolven boek wilde maken met mates en Alpha's en zo, ik wil daarom eerst dit boek af schrijven en dan aan dat boek beginnen. Anders denk ik dat ik het weerwolven boek ga verwaarlozen. :)
Het volgende hoofdstuk is trouwens een stuk langer!