Kidnapped

« 25 »

'Je ouders?' bracht hij verbaasd uit. Ik knikte voorzichtig.

'Dat kan niet, sweetheart,' zuchtte hij. Met een pruillip en puppyogen keek ik hem aan.

'Waarom niet?' Hij keek me aan alsof ik dom was.

'Waarom niet? Ze zullen gelijk vragen gaan stellen waar je de afgelopen drie weken bent geweest en waarom je nooit contact hebt opgenomen met ze. Absoluut niet,' zei hij resoluut. De moed zakte me in mijn schoenen. Ik wilde gewoon aan mijn ouders vertellen dat ik oké was, zodat ze zich geen zorgen hoefde te maken.

'Ook niet misschien?' vroeg ik hem lief. Hij schudde zijn hoofd. Nu was ik degene die zuchtte. Achja, binnekort zou ik hier toch weg zijn. Hopelijk dan.

Opeens hoorden wij allebei iets beneden breken. Een vaas of zo? Carter stond op en ik volgde hem.

'Misschien heeft Ace iets laten-' Carter legde zijn vinger op mijn lippen als teken dat ik stil moest zijn. Stil liepen we de trap af. Waren er misschien inbrekers? Toen we beneden kwamen zagen we een gebroken glas in de keuken liggen. En ook Ace. Opeens werd ik van achter tegen een borst aan geduwd. Zijn arm zat stevig om mijn middel heen, zodat ik nergens heen kon. Ik voelde iets kouds tegen mijn slaap aan, de loop van een geweer. Mijn adem stokte in mijn keel. Carter keek me geschrokken en hulpeloos aan. Ace trok zijn pistool ook. Er waren in totaal vier mannen, eentje hield mij van achter vast en de andere drie omsingelden Carter en Ace.

Nog steeds niet wetende wat dit is, sprak opeens de man die mij vasthield: 'Geef ons het geld of ze gaat eraan.' Gelijk richtte Ace zijn pistool op de man achter mij, waardoor de andere drie hun wapens op Carter en Ace richtten. Dit zouden ze nooit overleven. Maar welk geld? En toen realiseerde ik me het, dit was de maffiagroep die mij wilde hebben. Ik was het zogenaamde zwaktepunt van Carter. En nu gebruikten ze mij om het geld te krijgen.

'Ik heb het geld nog niet, Carlos,' zei Carter. De man achter mij, ofwel Carlos, verstrakte zijn greep op mij en drukte het koele metaal nog dichter tegen mijn slaap aan. Ik vreesde voor mijn leven en het zweet brak me uit.

'Geen geld? Dan sterft ze. Jouw mooie, lekkere, meisje,' zei de man het meest rechts van Carter, terwijl hij over zijn lippen likte. Ik zag dat Ace en Carter gelijk woest werden over die opmerking. Tot nu toe wisten ze alleen dat ik het "zwaktepunt" van Carter was, maar niet van Ace, dus dat was een soort van voordeel.

'Nee, ik kan het voor je regelen,' zei Ace ineens. Iedereen in de kamer keek hem verbaasd aan, ik gok ook Carlos, die mij nog steeds vast had. 'Als je haar laat gaan regel ik het voor het einde van de maand.'

'Dus ze betekent ook wat voor jou,' constateerde de andere man, die ik nog niet had horen praten met zijn diepe stem.

'Goed om te weten,' mompelde de derde man.

'Als ik de €50.000,- niet voor het einde van de maand heb, weet ik jullie meisje te vinden,' zei Carlos,'en geloof me, ik zal niet twijfelen om haar eerst te martelen en misschien nog wat plezier met haar te hebben. En dan vermoord ik haar.' Ik schrok van zijn woorden. En €50.000,- wat een geld! Ik vroeg me af of Ace daar überhaupt wel aan kon komen. Vast wel, aangezien hij een maffiabaas is, waar ik soort van een crush op heb.

Carlos liet me los en verliet toen met de drie mannen het huis. Gelijk toen de deur dichtviel stormden de twee broers op me af om te checken of alles wel oké met me was. Carter trok me gelijk in een knuffel en wreef in mijn haar.

'Het spijt me dat je dat moest mee maken,' prevelde hij in mijn oor.

'Het is oké,' fluisterde ik terug. Hij trok zich terug uit de ietwat langdurige knuffel en toen zag ik Ace staan, jaloers. Maar ik moest bij hem wegblijven als ik zijn leven wilde redden.

'Wat is er, broer? Jaloers?' lokte Carter hem uit.

'Carter, niet doen,' probeerde ik hem te sussen terwijl ik mijn hand op zijn borst legde, hij negeerde het.

'Provoceer me niet, Carter,' waarschuwde Ace.
Carter gaf een duw tegen Ace' borst, hij wankelde achteruit.

'Wat ga je eraan doen?' zei Carter.

'Je verdient het om in elkaar geslagen te worden,' zei Carter. 'Je zoende míjn vriendin en had een geheime relatie met haar.'

'Ze is niet van jou,' brieste Ace. Dit gaat echt uit de hand lopen. Ace haalde uit naar Carter's rechterkaak. Woedend keek Carter hem aan en sloeg hem vol op zijn neus. Gelijk stroomde er bloed uit Ace' neus.

'Jongens, stop!' schreeuwde ik, maar ze negeerden me allebei.

Ace werd hierdoor nog kwader en verkocht Carter nu een klap tegen zijn linkerkaak. Carter duwde hem met volle kracht achteruit waardoor Ace op zijn kont landde. Hijgend keek Carter me aan.

'Als je hem verzorgt, vermoord ik hem,' dreigde hij. Geschrokken keek ik hem aan. Hoe kan hij zijn eigen broer zomaar in elkaar slaan? Er was echt veel mis met hem.

'Je komt nu met mij mee naar boven,' commandeerde Carter.

'En wat als ik dat niet wil?' bracht ik er tegen in.

'Het was geen vraag,' brieste hij.

A/N: Hoe vonden jullie dit hoofdstuk?