Kidnapped

« 23 »

Hij keek me nog steeds heel boos aan. Ja, dit was mijn einde. Ik had hem ook niet weg moeten duwen, nu weet hij zeker dat ik niet echt wat voor hem voel.

'Waarom duwde je me weg?!' siste hij terwijl hij zijn gezicht dicht bij die van mij hield. Hij zat tenslotte nog steeds op mijn heupen, wat ik alles behalve plezant vond, maar ja. En hij had ook nog steeds zijn shirt uit.

'Ik-ik schrok gewoon even van je,' legde ik stotterend uit.

'Je schrok van me?' Het klonkt niet echt als een vraag, meer als een bevestiging, alsof hij me niet geloofde. Wat ik wel snap, aangezien ik niet goed ben in liegen. Om hem niet nog argwanender te maken pakte ik zijn gezicht vast en begon hem weer te zoenen. Na een paar tellen rukte hij zich los van me. Geschrokken keek ik hem aan.

'Ik weet al wat er hier aan de hand is, Tess,' constateerde hij. Nou, ik weet zeker dat ik het hier niet meer levend uit maak nu. Hij pakte mijn gezicht teder vast in zijn handen, wat me wel verbaasde.

'Lieg niet tegen me, sweetheart.' Het vuur stond haast in zijn ogen. Zoekend naar woorden keek ik hem aan. Hoe moet ik me hier uitpraten? Hij heeft me allang door. Ik wist dat dit geen goed plan was.

'Ik lieg niet,' zei ik met een harde stem. Mijn hart klopte in mijn keel.

'Ik weet dat jij en Ace stiekem een relatie hebben.' Het zweet brak me uit. Wist hij ook van het andere deel, waarbij Ace me uit deze ellende helpt? Ik kan nu twee dingen doen; of het weer ontkennen, of hier niet meer over liegen. Moeilijke keuze als je met een psychopaat moet dealen. Ik koos voor optie twee.

'Je hebt gelijk, Carter,' prevelde ik, 'het spijt me.' Ik zag de jaloezie haast in zijn ogen.

'Waarom? Waarom doe je alsof je me opeens leuk vindt en kus je me terwijl je een relatie met mijn broer hebt.'

Hier komt een erge leugen. 'De waarheid is, Carter,' begon ik, 'is dat ik jullie allebei leuk vindt. Ik weet niet wie ik moet kiezen.'

'Meen je dit nou serieus? What the fuck is er mis met jou, je moet duidelijk voor mij gaan. Ik heb je gekidnapt, ik heb voor je gezorgd en jij bent van mij, niet van Ace.' Hij was woedend en heel jaloers.

'Carter, ik weet het niet,' bracht ik uit. Ik weet ook niet waar ik mezelf nu weer heb in geholpen.

'Tess, je bent fucking van mij, ik laat mijn broer je echt niet afpakken. Je blijft bij mij en je verbreekt die relatie met hem.' Hij hing nog steeds boven me met zijn gezicht. In shock keek ik hem aan. Ik wil mijn relatie, of wat ik ook heb met Ace, niet verbreken.

'Even voor de duidelijkheid: ik ben van niemand. Maar wat als ik die relatie niet wil verbreken?' Misschien was dit een slechte vraag om te stellen. Hij kwam nog dichter bij me, als dat al mogelijk was.

'Je. Bent. Van. Mij. En. Dan. Vermoord. Ik. Hem.' Mijn ogen werden zo groot als schoteltjes.

'Je bent bereid om je eigen broer te vermoorden omdat ik geen keuze tussen jullie kan maken?' zei ik in shock, 'wat is er mis met jou?!'

Boos en geschrokken keek ik hem aan. Er zijn zoveel dingen mis met hem. Met al mijn kracht duwde ik hem van me af. Ik maakte aanstalten om naar de deur te lopen alleen natuurlijk moest hij er weer voor gaan staan.

'Ik mag toch hopen dat je nu weggaat om Ace op te zoeken en te vertellen dat het over is tussen jullie.' Hoe kan deze man zo wreed zijn? Het lijkt eerder alsof Carter de gangleader is in plaats van Ace. In het begin was Carter nog een soort van aardig, maar nu, nu niet meer.

'Nee, ik wil nu even alleen zijn,' zei ik. Hij bleef gewoon voor de deur staan.

'Ga aan de kant,' zei ik geïrriteerd toen Carter na een halve minuut nog steeds voor de deur stond.

'Oké, dan maar op deze manier.' Ik hief mijn knie op en hij belandde in Carter zijn edele delen. Oeps. Had hij maar aan de kant moeten gaan. Hij zakte in een en mompelde wat scheldwoorden. Ik opende de deur en liep naar de keuken. Ik loog niet toen ik zei dat ik even alleen wou zijn. Dit was een domme zet, zeggen tegen Carter dat ik ze allebei leuk vind. Nu wordt hij alleen nog maar beschermender en irritanter over mij. Toen ik aan een barkruk in de keuken zat, kwam Ace binnen. Wat een timing. Hij wilde me een kus op mijn lippen geven, maar ik trok mijn hoofd terug.

'Wat? Carter is boven. Volgens mij hoorde ik net de douche aan gaan,' zei Ace. Ik schudde mijn hoofd.

'Carter is erachter gekomen dat ik loog over dat ik hem leuk vind. Om hem niet argwanend te maken over waarom ik hem zoende en zo, heb ik gezegd dat ik jullie allebei leuk vind en dat ik eigenlijk een beetje wilde kijken wie ik leuker vond.'

Ace' mond viel open. 'Wat?! En nu dan?'

'Ik denk dat..,' prevelde ik, 'dat wat dit ook is tussen ons, we moeten beëindigen.'

'Wat? Nee Tess, ik geef niet op met jou,' bracht hij uit. Ik schudde mijn hoofd.

'Het moet nu zo zijn, Ace. Maar dat betekent niet dat dit voor altijd moet eindigen, als we uit deze ellende zijn kunnen we weer samen zijn, maar nu nog niet, hij dreigde dat hij je zou vermoorden als ik het niet zou uitmaken. En je weet dat hij het zou doen.'

Verdrietig keek hij me aan en knikte toen. Gelukkig begreep hij dat we nu niet samen konden zijn. Er viel even een stilte maar toen begon hij met praten.

'Ik stel voor dat jij nu de komende tijd zijn vertrouwen wint en ik me op afstand houd. Daarna, als hij je genoeg vertrouwt, ontsnappen we samen. Ja?'

'Deal, dit is ons nieuwe plan. En dit keer gaat het lukken,' zei ik standvastig.

A/N: Na een hele lange tijd weer een update. I'm sorry, maar deze updates zijn gewoon niet heel regelmatig. Maar had net zin om te schrijven dus dit rolde eruit. Het is een moeilijke tijd nu met dit corona virus, dus stay safe everyone!