I Love Friday

Chapter 21

Samantha Point of View:

Its been a week ng mangyari ang bagay na hindi ko inaasahan sa aming dalawa ni Lemuel.. He kiss me passionately wala akong nagawa kundi tumugon sa mga halik na iyon. Tila may mga sariling mundo ang aming mga labi ng maglapat ito. Ngayon kasalukuyan akong nagtatago sa pader malapit sa hallway,nagmamatyag sa paligid upang hanapin si Lemuel.

Agad kong itinapal sa aking mukha ang isang halamang nasa aking tabi. Bigla kaseng dumaan ang lalaking kanina pa hinahanap ng aking mga mata. Nahihiya pa ako dahil sa nangyare. Nang makita kong nakalayo layo na ito at lumiko sa kabilang corridor dali dali na akong naglakad at binaybay ang cafeteria.

Tila may nangyaring digmaan ang loob ng cafeteria ng abutan ko.. Makalat at may kinukumpuning silya at mesa. Pero syempre hindi mawawala ang mga bungangang putak ng putak.

"Oppss.. Sorry." Infairness mainit yung kape. Ramdam ko ang init banda sa aking chest kase malamang dahil ako ang tinapunan.. Nakakairita talaga ang babaknitang ito. "Ano na naman ba ang kailangan mo Serafina?" Tanong ko sa impaktang nasa harapan ko. "Wala naman napadaan lang kase ako--" Agad kong itinapal sa kaniyang bibig ang aking hintuturo.."Kaso nakita kita at di ko sinasadyang matapunan ka. Eh gasgas na yang linya mo Serafina noong nakaraan mo pa yang sinsasabi no." Tinaasan niya akong kilay.. Tanga lang ang peg.

"Saan ka pupunta?" Hinablot nito ang aking kanang kamay.. Infairness nilubog niya talaga ang kaniyang mga kuko sa aking balat. "Pwede ba Serafina.. Ayoko ng gulo." Naglakad lakad ito at pinalibutan ako. "Yun naman pala eh! Edi dapat alam mo ang limitasyon mo.. Nakakairita ka kase kapag malapit ka sa aking soon to be baby." Yuck! As in Y.U.C.K.."Soon to be baby? Eh halos nalang ng mga lalaking gusto mo ganyan rin ang sinasabi mo.. Freshmen palang tayo yan na ang palagi mong bukambibig." Tumigil ito sa paglalakad at humarap sa akin.

Lumapit itong parang tanga at sinabing. "Sinabi ko ba yun? Teka teka bakit mo alam? Stalker kita no.. Sabi ko na nga ba Stalker kita eh." Sa totoo lang nakahithit ba ito ng isang box ng katol. Napapailing na lang sa mga nonsense na lumalabas sa kaniyang bibig.

"Hi nurse Cynthia." Masigla kong bati ng pumasok ako sa Clinic.. "Oh gosh! What happen to you Carolina?" Nagulat ako ng makita siyang may mga pasa. Tila isang lion ang dumagsa sa kaniya.. Ngumiti lang ito na halata namang plastic. "O-oh!" Pati pala si Josiah narito rin..

"Pasensya kana Sam..hindi siguro tayo makakapag-chitchat kase naman itong si Ms. Carolina nakipag-bakbakan kay Jemica." Automatic na umikot ang aking ulo pakaliwa kung nasaan si Nurse Cynthia.. "Si Jem po.. As in Jemica Brienne Samonte." Napatawa ito at ginulo ang aking buhok..

"Nakakatuwa ka talaga..excuse me." Tawa tawa nitong paalam sa akin.. Ako naman lumabas na nag clinic dahil wala rin naman pala akong mapapala dun.. "Bakit tila nagulat ka tungkol sa ginawa ng iyong kaibigan?" Napahinto ako at lumingon sa kaniya.. "Kaibigan? Ganiyan ba ang turing mo sa kaniya.. Josiah hindi kaba naawa sa sarili mo at bakit sa lahat ikaw pa ang sasaksak sa kaniya patalikod." Alam kong hindi niya yun na-gets dahil kahit ako hindi ko rin alam kung bakit yun lumabas sa aking bibig.."Itinutuwid ko lang kung ano ang sa tingin ko ay tama."

"Pwes kailangan mo nang mag-change court kase yang pinaglalaban mo ay taliwas sa alam kong tama." Sa muli kumunot na naman ang kaniyang noo.. "Hindi porket kaibigan ko Jem eh kailangan ko na siyang kampihan.. Wala akong pinapanigan sa inyong dalawa ang akin lang imuklat mo ang iyong mga mata at wag kang magpalinlang sa kaniya." Pagpapatuloy ko.. Yumuko siya at tumalikod..

"Pinaninindigan ko lang kung ano ang aking nawagang pasya.. " huli niyang sinabi bago pumasok sa Loob ng klinica.. Alam ko ang mga katagang binitawan niya.. Alam kong nasasaktan siyang makita ang kalagayan ni Jem pero kailangan niyang magkunwaring walang pakialam para maitaboy ito.. Yun ang nais niyang ipunto sa mga katagang iyon.. "Hay buhay pagibig.. Yan kase gagawa gawa ng decision sa mali pa napunta.. Buti na lang ako forever single na yata." Sigaw ko sa buong hallway.. Wala naman tao kaya free akong gawin ang gusto ko.. "So that means hindi na ako maaring kumatok dyan sa tulog mantika mong puso."

Hindi ko maigalaw ang buo kong katawan. Gusto ko nang tumakbo hindi pa ako handang harapin siya.. Pero wala na wala na akong magagawa dahil nandito na siya nakatayo sa harapan ko.. Abot langit ang ngiti at sabay sabing.."This is the way that I like you the most ang pamumula mo." Kasabay nito ang pagpisil niya sa aking pisngi.. Napangiti ako at sa di malamang dahilan napayakap ako sa kaniya.. Isang pulidong yakap na ninanais ng aking puso. Alam niyo naman sinusunod ko lang kung ano ang dikta ng aking isip at puso.. Kaya hayaan niyo na ako na kahit minsan maging masaya rin ako... Can I deserve this man? Hmm..maybe😂

Penelope Point of View:

May kausap si Kier nang datnan ko sa faculty.. Isang babaeng kinulang sa tela ang suot.. "Good Morning." Pagbigay bati ko. Pero hindi ko rin naman nakuha ang kanilang atensyon.

Nagtuloy tuloy na lamang ako sa aking table.. I open my laptop pero hindi dun ako nakatingin kundi sa babaeng patawa tawa pa habang kinakausap si Kier.. Nabaling naman ang aking mga mata kay Kier.. Ang cute niyang tumawa pero hindi ako natutuwa sa pinapakita niya.. Hindi ko maiwasang magselos lalo na't nakikita ko siyang masaya sa harapan ng iba.

"A-aray ko naman.." Tinignan ako ng babae ng mahulugan ko ng libro ang kaniyang binti.."Magdahan dahan ka nga.. Di naman maganda." At sa tingin mo maganda ka.."Penelope anong nangyari?" Ngayon ko lang siyang nakita ganyan ka sweet sa harapan ng iba.. Talagang sinipat niya pa ang binti ni Babae.

"N-natapik ko kase ang libro." Napayuko ako at lihim na napangiti. Dahil sa totoo sinadya ko ang bagay na iyon. "Be careful next time okay." Nagkatitigan kami ni Kier at biglang sumingit ang bakulaw.. "If you don't mind can you get me some water.. I'm so thirsty na kase eh." Agad na tinalima ni Kier ang utos ng babae. "Sure hold on a seconds."

Nabaling sa akin ang tingin ni bakulaw ng makalabas si Kier. "If you don't know me well--" Agad kong itinaas ang aking kanang kamay na siyang ikinatigil niya. "Okay! I'm not interested." Pinagpatuloy ko ang pagtitipa sa keyboard.. "How dare you? Hindi mo ba alam kung ano kaimpluwensya ang pamilya namin." Sa muli napatigil na naman ako at hinarap siya.

"Hindi ko alam kaya pwede ba tumahimik ka.." Nagpatuloy ulit ako..Malapit na akong matapos ng bigla niyang kinuha ang aking laptop.."Penelope Martinez,what a lossy name."

"I'm Isabela Antonette Wilson." Tinignan ko lang ang kaniyang palad na nakalahad sa aking harapan.. "So! Alam mo Isabela you don't need to introduce yourself.. Magkakilala na tayo since Elementary kaya wag kang umasta na parang ngayon lang tayo nagkaharap." Hinawi nito ang kaniyang buhok at tumingala.."Akalain mo yun laki na nang pinagbago natin sa isa't isa ano.. Parang kailan lang umiiyak pa tayo kapag nagkakahiwalay tayong dalawa.."

"Everything in this world was technically change except for atoms." Napatawa siya.."Your so mean talaga.. Kamusta ang buhay Vise Presidente.. Ay by the way may ichichika ako sayo.. Si Ryan ang lalaking natitipuhan ko"

"WHAT?" Bahagya siyang nagulat sa biglaan kong pagsigaw.."Please wag siya,Isabela I swear masasaktan ka lang.. Playboy at Fuckboy yang si Kier." Hindi pwedeng si Kier.. "Mas gusto ko nga yan eh! Mas challeging." Napa-face palm nalang ako..

Hindi nga kase talaga.. Akin siya eh! Akin siya! Akin lang siya!. Akin lang ang Pangulo ko. Ako at ako lang wala nang iba.