“Yarın gece çalışacağız. Bu sürede yapamadığın soruları işaretle,” diyerek göz kırptı. O çıktıktan sonra işaretlediğim soruların sayfalarını kıvırdım. Neredeyse her sayfada bir sorum vardı! Harry bana neden yardım ediyordu ki? Ya yine sulu şakalarından yapacak olursa? Ama ben anlardım. Anlardım yani. Geçen seferkini anladığıma göre bunu da anlardım. Değil mi?
Sabah uyandığımda hemen banyoya koştum. Çok fena sıkışmıştım. Kapıyı açtığımda Harry içerideydi. Hay aksi!
“HARRY!”
“KRISTEN!”
Aynı anda bağırmıştık. Harry şuanda belinde havluyla duruyordu. Şimdi ölecebilirim. Arkadan gelen sesle irkildim.
“Baba?!” Diye bağırdım sesli sesli. Harry’nin babamı görmemesi gerekiyordu. Size bahsetmemiştim değil mi? Bize ayrılan eve başkaları taşındı. Yönetimden insanlar. Biz de buraya taşındık. Ne güzel ama şimdi babam beni kesecek! Bu konularda çok hassastır.
“Niye bağırıyorsun Kristen? İçerde bir şey mi var?”
Kendimi kapıya siper etmiş Harry’nin saklanmasını bekliyordum.
“Baba aslında sen neden geldin?” Diye sordum konuyu başka yere çekmeye çalışarak.
“Tuvalete girecektim. Sen?”
“Ha ben de. Ben de girecektim. Hatta tam giriyordum. Sen gitsen ben girsem?”
“Olmaz. Hem neden kapının önünden çekilmiyorsun? Böylece ikimiz için de en iyisi olur.”
“Baba…”
Babam beni dinlemeyip içeriye daldığında ellerimle gözlerimi kapatmıştım. Şimdi bitiyordum…
(Harry’nin ağzından)
Kristen’ın babası içeri girdiğinde ben duş kabinine saklanmıştım. Beni görmemiş olacaktı ki kendi kendine şarkı söylemeye başladı. Tanrım gerçekten de sesi iğrençti. Kulaklarımı tıkadım ve çıkmasını bekledim.
15 dakika geçmesine rağmen hala saçını yapıyordu. Artık uykum gelmişti. Ama burnuma gelen bir tüy yüzünden şimdi hapşuracaktım. Tam hapşuruyordum ki Kristen’ın sesini duydum.
“Baba hadi!”
Muhtemelen babasının beni dövdüğünü düşünüyordu. Tüy burnuma gelmişti. Hapşurmuştum işte. Duş kabinine doğru gelen ayak sesleri sonumun habercisiydi. Kesinlikle bu adam beni dövecekti.
(Kristen’ın ağzından)
“Baba hadi!”
