My Wolf

Chapter 8 - Μαύρος Λύκος

Κοίταγα την πληγή μου. Ήταν πολλή βαθιά.

-Έμμα;

Τρόμαξα, τον κοίταξα και σύρθηκε κοντά μου.

-Εγώ στο έκανα αυτό μωρό μου;
Κοίταξε το τραύμα μου και βούρκωσε. Η έκφραση όμως "μωρό μου" ακόμα αντηχούσε μέσα μου.

-Τζον, δεν πρόκειται να σε αφήσω, σ' αγαπάω το καταλάβεις;
Και καταρχήν γιατί δεν μου το είπες απ' την αρχή;

-Και εγώ σ' αγαπώ και το ξέρεις, αλλά είμαι επικίνδυνος. Είδες τι σου έκανα... είπε κατσουφιασμένος και με πήρε μιά αγκαλιά.

-Δεν με νοιάζει Τζον, ήταν η κακιά στιγμή. Θέλω να μου πεις τα πάντα για 'σενα.

Με έσφιξε στα χέρια του και ένιωσα να ξανακολάνε τα σπασμένα κομμάτια. Γέμισε το κενό που δημιουργήθηκε τόσα χρόνια χώρια. Με σήκωσε και με άφησε στον καναπέ(πάλι).

-Κλασικά πράγματα, εγώ χτυπημένη ενώ εσύ με κουβαλάς... είπα και έπειτα γελάσαμε.

-Είπες πως θες να μάθεις για μένα;

-Ναι θέλω να μου τα πεις όλα. είπα και βολεύτηκα με ένα μαξιλάρι.

-Προέρχομαι από μία φυλή Ινδιάνων. Πριν έρθω εδώ έκανα μια τελετή που γίνεται για τους νέους λύκους. Ήξεραν πως οι κυνηγοί θα μας βρουν και εγώ είμουν ο νεότερος που είχε μείνει.

-Κυνηγοί;

-Ναι, οι κυνηγοί Λυκάνθρωπων.

-Ο...ο πατέρας μου;είναι και αυτός; είπα πιστεύοντας το αντίθετο.

-Δεν νομίζω. Φυσικά μπορεί να κάνω και λάθος. Ίσως με βοηθουσες και εσύ σε αυτό.

-Και ποτέ γίνεσαι λύκος;

-Όποτε θελήσω, εκτός αν θέλω να κυνηγήσω, ή στις πανσέληνους. Τότε μεταμόρφωνωμαι πιο βασανιστικά.

-Ναι λοιπόν, πρέπει να γυρίσω σπίτι πριν τον Ράιαν. Θα έχει βγεί να ψάξει τον λύκο...εμ, δηλαδή εσένα....ή τον λύκο τέλος πάντων.

Μου έδωσε ένα φιλί. Δεν ήθελα να φύγω, τώρα κατάλαβα πόσο τον αγαπάω. Τόσα χρόνια ήθελε να με προστατέψει...

Ήθελε να με πάει αυτός σπίτι και εγώ δέχτηκα.

-Τώρα Έμμα ξέρεις, ξέρεις τα πάντα για εμένα. μου είπε καθώς κατέβαινα από το αυτοκίνητο του.

Ανοίγω σιγά-σιγά την πόρτα και μπαίνω μέσα στο σπίτι, ευτυχώς ο Ράιαν δεν ήρθε ακόμα. Κατευθύνθηκα αμέσως προς το δωμάτιο μου. Η Ρόξι με κοιτάει και φεύγει. Γι'αυτό μου συμπεριφερόταν ετσι.

Πήγα στο μπάνιο και η μπλούζα μου είχε γεμίσει αίματα. Μπήκα στο ντουζ και έπειτα έβαλα μια καθαρή γάζα στο τραύμα μου.

Είχα ξαπλώσει και σκεφτόμουν την εικόνα του λύκου πάνω μου, από την άλλη τον Τζον πάνω μου.
Κοίταξα πότε είναι η επόμενη πανσέληνος...σε δύο εβδομάδες. Έχω χρόνο μέχρι τότε. Τσεκαρα επίσης στο διαδίκτυο για τους λυκάνθρωπους. Διάβασα πολλά πράγματα που φαινόντουσαν ότι δεν ίσχυαν.

Άκουσα την εξώπορτα να κλείνει με δύναμη. Ο μπαμπάς γύρισε. Άκουσα να ανεβαίνει τα σκαλιά. Άνοιξε την πόρτα του δωματίου μου και έκλεισα γρήγορα τον υπολογιστή μου.

-Σήμερα είμουν στο τσακ να πιάσω αυτόν τον λύκο αλλά μου ξέφυγε πάλι...

-Μην ανησυχείς μπαμπά, την άλλη φορά. μα τι λέω! Θεέ μου που έμπλεξα;

Η Ρόξι ανέβηκε στο κρεβάτι μου και κοιμηθήκαμε μαζί.

Ο μαύρος λύκος τρέχει στο δάσος και πίσω του τον κυνηγάει ο Ράιαν, ο πατέρας μου. Ακούγεται ένας πυροβολισμός και ο Τζον πέφτει κάτω. Πάω κοντά του. Νομίζω πέτυχε και εμένα(για κάποιο λόγο), έχω γεμίσει αίματα. Σοριάζομαι κάτω.

Ξύπνησα και δυσκολεύομουνα να αναπνεύσω. Ο Ράιαν έτρεξε στο δωμάτιο μου, όπως πάντα.

-Ένας εφιάλτης ήταν μόνο....ησύχασε γλυκιά μου.

Με καθησύχασε και μου έφερε λίγο νερό. Λυπάμαι που τον ταλαιπωρώ τόσα βράδια με τα όνειρα μου. Στην αρχή βασάνιζαν την μαμά μου, αλλά τώρα δεν είναι εδώ.

Είχε πάει ήδη μεσημέρι. Στο χέρι μου κρατούσα το κινητό μου με το δάχτυλο πάνω στην επαφή του Τζον. Δεν τολμούσα να τη πατήσω. Γιατί δεν πήρε αυτός; Λες να μετάνιωσε; Και μόνο σε αυτήν την σκέψη τρέμω.

Εκείνη την ώρα ένα μήνυμα στάλθηκε στο κινητό μου.