Chapter 16 - Γλειφιτζουρια

142 27 11
                                    

Κάθομαι σε μια από τις καρέκλες της τραπεζαρίας, που είναι δίπλα στο σαλόνι. Ο κ.Φίλ πήγε να μου φέρει τον καφέ, και όσο αυτός ήταν στη κουζίνα εγώ επεξεργαζομουν την χώρο. Δεν έχει αλλάξει πολύ. Το σαλόνι λίγο και τα χρώματα των τοίχων, αλλά ο μεγάλος καθρέφτης της κυρίας Τζέσικας δεν έχει αλλάξει θέση. Θυμάμαι από μικρή που ήταν όπως τώρα δίπλα από την πόρτα. Η αλήθεια είναι πως πάντα με τρόμαζε.

Ο κ. Φίλ ή ο Φίλ όπως μου είπε να τον φωνάζω έρχεται, μου φέρνει τον καφέ και κάθεται δίπλα μου.

-Ξέρεις Έμμα; αρχίζει να λέει και φοβάμαι ότι ξέρω την συνέχεια.
Εγώ...σαν πατέρας αγαπάω τον Τζον και ας μην είναι το πραγματικό μου παιδί. Και φαντάζομαι ότι και εσύ νοιώθεις το ίδιο;

-Ναι φυσικά, τι ερώτηση και αυτή. απάντησα ειλικρινά.

-Λοιπόν, τόσο καιρό καταφέρνει και ξεφεύγει από όλες τις απειλές και γενικά από τους κυνηγούς. Αλλά τώρα με εσένα, το ένστικτο του σαν λύκος τον κατευθύνουν στην πόλη....

-Ναι καταλαβένω... ψέλλισα και έσκυψα το κεφάλι.

-Ένα πράγμα θέλω να σου ζητήσω . Μόνο να... πάει να πει αλλά τον διακόπτω.

-Κοιτάξτε, αλήθεια καταλαβένω τι εννοείτε και τι θέλετε από εμένα. Δεν θέλω να κρατάω στα χέρια μου τις ζωές των κατοίκων της πόλης και φυσικά να βάζω σε κίνδυνο τον Τζον και την οικογένεια μου... Όταν μπορέσω θα φύγω...

Αφού είχα τελειώσει τον καφέ μου, σηκώθηκα από την καρέκλα και πήγα προς την πόρτα. Η Φιλία ήρθε μαζί μου. Εγώ αρχίζω να προχωράω και αυτός, εκεί στην πόρτα μου λέει λίγο πριν την κλείσει.

-Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Εγώ γύρισα να τον κοιτάξω αλλά έκλεισε ήδη την πόρτα. Συνέχισα να περπατάω. Αυτό ήταν. Να μου πεις τι να περιμένω, ο Τζον είναι λυκάνθρωπος, ο πατέρας του με μισεί και ο μπαμπάκας μου, θέλει να τον σκοτώσει. Γιατί η ζωή είναι τόσο δύσκολη και άδικη;;;

Όλο το υπόλοιπο βράδυ, είμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν το προφανές. Εκείνη την στιγμή μου έρχεται ένα μήνυμα. Ο Τζον είναι.

"Γίνεται να περάσω από εκεί;"

Θα το ήθελα πολύ αυτήν την στιγμή αλλά άμα είναι να φύγω, καλύτερα να αραιώνουμε τις επαφές μας. Έτσι και αλλιώς πρέπει να νομίζει πως είναι δική μου η απόφαση γιατί αν μάθει την αλήθεια και δεν θα με αφήσει να φύγω και θα μισεί τον ίδιο του τον πατέρα.

My WolfWhere stories live. Discover now