My Wolf

Chapter 20

Ήρθε η μέρα σήμερα που πρέπει να το ανακοινώσω. Σε όλους. Έτσι πρωί-πρωί, αφού έφαγα, είπα να το πω στη μαμά πρώτα.

-Έλα μαμά.

-Αγαπούλα μου, εσύ είσαι;;

-Δεν νομίζω να έχεις και άλλες κόρες...

-Τι κάνεις καλά είσαι;

-Ξέρεις, ήθελα, βασικά σκεφτόμουν να...έρθω να μείνω μαζί σου.

-Κάτσε, εδώ;; Μαζί μας;; Ω καρδούλα μου...

Λέει με συγκίνηση στην φωνή της. Ακολουθούν λίγα δευτερόλεπτα ησυχίας, μέχρι να συνηδιτοποιήσω την όλη κατάσταση.

-Εμ..ναι μαμά; Θα έρθω γιατί εδώ δεν αντέχω, μπούχτησα! Απλά θα κάνω και την πρακτική μου.

-Αχ, πόσο χαίρομαι για 'σενα...

Μετά από μερικά λεπτά συζήτησης και συνεννόησης για το πότε θα πάω, η κλήση μας τερματίστηκε.

Βάζω στοίχημα πως η μαμά νομίζει πως την προτιμάω ή ότι είναι καλύτερη από τον μπαμπά,
πράγμα που δεν ισχύει...

Τώρα που είπα μπαμπά, πρέπει να του το πω και αυτουνού. Φοβάμαι μην το πάρει άσχημα, πως δεν τον ανέχομαι άλλο ή κάτι τέτοιο...

Κατεβαίνω τις σκάλες μαζί με την Ρόξι. Ο Μπαμπάς βλέπει τηλεόραση.

-Γειά σου μπαμπάκα μου!! του λέω και τον αγκαλιάζω.

-Γειά σου αγάπη μου. Τι έγινε; μου λέει και με κοιτάει.

-Πρεπει να σου πω κάτι πολύ σημαντικό...

-Είσαι καλά;; Μήπως έπαθες κάτι;

-Όχι, απλά λέω.... ναπάωναμείνω στηνμαμά. του λέω γρήγορα και κάθομαι δίπλα του.

-Καλό είναι να σε δει λίγο. μου απαντά χαλαρά.

-Μόνιμα.

-ΜΌΝΙΜΑ;;; Εννοώ, μόνιμα;; ρωτάει και με κοιτάει ξαφνιασμένος.

-Ναι, απλά δεν μπορώ να μείνω εδώ...Δεν φταίς εσύ, απλά να... πάω να συνεχίσω αλλά με διακόπτει.

-Να πας παιδί μου, θα σου κάνει καλό. Μου λέει και στρέφεται προς την τηλεόραση.

  Είναι απογοητευμένος, το ξέρω. Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να αφήνω τον μπαμπά μόνο του. Γενικά είναι λίγο μελαγχολικός.

Καθώς βγαίνω έξω, βλέπω πως έχω ένα μήνυμα από τον Τζον.

<Τι κάνεις αγάπη μου;>

<Πρέπει να μιλήσουμε, έρχομαι από 'κει> Του στέλνω και μπαίνω στο αμάξι μου.

Μετά από λίγα λεπτά φτάνω έξω από την πόρτα του. Διστάζω να μπω μέσα, αλλά ο Τζον ανοίγει την πόρτα.