Maybe, you're the one || ChanDara

Chapter 30.

A/n: Imback! Huehue. Sorry for the long wait, back to school na kasi so what to expect? Busy na ho ulit ako. TuT Graduating nako sa high school so ang dami na agad ginagawa kaya slow updates muna ako ngayon. Busy rin ako sa pagrereview for UPCAT exam so sorry talagaaa! TuT At dahil weekend ngayon heres the update! So ayun, enjoy reading~!

- - - - - - - - - - - - - - - - - X O X O

Amanda's Point of view.

               " Are you ready honey? " i turn my back and saw my mom and dad standing infront of me. Hindi ko man lang naramdaman na pumasok sila dito. I force a smile and nodded. Its been a week since i've got discharged in the hospital. Okay na rin ako, magaling na ako tanging pesteng benda lang sa braso ko ang naiiwan. And now, were going to go back in the hospital again. But not for me, this time its for Tyrone. After one month of not seeing him, finally pinayagan na rin ako nila mommy. Oh well, i forced them. I badly want to see him right now, miss na miss ko na siya. Miss na miss ko na ang bestfriend ko.

        " You sure kaya mo na anak? " dad asked. I smile. Alam ko namang ayaw pa nila na papuntahin ako pero pinillit ko pa sila diba? Hindi ako makakapanatag pag hindi ko nakita si Tyrone, masyado na akong nagaalala sa kanya. And one month? I think thats enough, its too much actually. Feeling ko nga pinagdadamutan na nila ako sa kanya e.

     " Ofcourse dad. Im sure about this, i just really want to see him. I really miss him, a lot. " i said. They smile and niyaya na ako so bumaba na kame at sumakay sa kotse. I just put my earphones and listen to my phones music. After a span of time, nakarating narin kame. Excited akong bumaba at hindi na hinintay pa sila dad. Pumasok na ako sa loob at tinanong dun sa nurse kung anong room ni Tyrone.

   " Miss, what room si Tyrone Buenaventura? " i asked. Tinignan naman niya ako, yung kakaibang tingin. Alam na this. psh!

    " Who are you? " she asked. I smirk. I knew it, iniisip niya kung girlfriend ako ni Ty, oh so this girl has a crush on my bestfriend? I see.

    " Why would i going to answer your question? Who do you think you are? " medyo mataray kong pagkakasabe sa kanya, she raised her eyebrow at parang nainis sa sinabe ko. I grin, confirmed.

" Miss im her nurse. And i would like to tell you that his parents told me to take care of their son and dont let OTHER people visit him without informing them. So mind if you tell me who you are. " she said. Very well said. So shes Tyrone's personal nurse? Kaya naman pala e, at may bahid ng kalandian ang pagkakasabe niya sakin nung part na 'take care of their son' kaya naman mas lalong lumakas ang kutob ko. I smirk again. I dont care kung dumating na sila mommy.

" What if i told you that im his girlfriend? Sasabihin mo na ba? " i asked again. A shockedness cover her whole face. Nice one Mandy. Confirmed na may gusto siya kay Tyrone ko. Haha! She try to compose herself para siguro di ko mahalata, but busted dear. Huli ka na. Napa ngiti na naman ako, nakakatuwa talaga siya.

    " Ah, s-sorry mam. His room is in 235. Second floor. " she said. I smile sweetly and turn my back to her, paakyat na sana ako ng lumingon ulit ako sa pwesto niya at nginitian siya. I knew it, nakatingin na siya sakin.

  " By the way. Im his BESTFRIEND. " i said then walk. Alam kong nagulat siya sa sinabe ko kaya napagrin ako, letse ka Tyrone. Comatose ka na nga may nagkakagusto parin sayo? Buset. Gwapo mo hirap mo maging bestfriend. (>____<") Hahaha. Pag dating ko sa second floor agad kong hinanap ang 235 room, and nasa dulo siya. Pagdating ko sa tapat ng pinto, bubuksan ko na sana ng makaramdam ako ng sobrang kaba. After one month of not seeing him, atlas. Eto na ako makikita na ulit siya. I breath and dahang dahang binuksan yung pinto ng kwarto niya. And what i see once i open his door?

      " Tyrone .. " i whispered. He still has bruises, he has a neck brace, he has a tube that is connecting to that i dont know machine, he really look calm. Para siyang anghel na natutulog. Kahit na may mga pasa siya sa mukha, mababakas parin ang ka gwapuhan niya. I can't imagine that i will see him like this. Naramdaman ko ang pagka wala ng mga ngiti ko kanina at napalitan ng luha. Umiiyak na naman ako, feeling ko talaga ako ang may kasalanan kung bakit siya nagka ganto. Its really my fault.

      " T-yrone, k-kamusta na .. " wika ko. I know im stupid for talking to someone who's deeply sleeping. But i can't help, gusto kong malaman kung anong nararamdaman niya. Pero eto siya natutulog. At walang alam sa nangyayare sa paligid niya, eto siya mahimbing na natutulog habang may mga sugat at pasa sa buong katawan. Eto siya ngayon tanging isang aparato na lang ang bumubuhay. Naramdaman ko ang pag tulo ulit ng mga luha ko.

        " P-este ka talaga. Gumising ka na nga d-dyan .. Hinihintay ka nung nurse mo no. Ha..haha " i said between my sobs. I caress his hair, habang tinititigan ang napaka amo niyang mukha.

       " Gago ka naman kasi e. Bakit ka nagd-drive ng lasing? psh. Pero okay ka lang ba dyan ha T-y? Masaya ba dyan sa d-dreamland? " patuloy kong wika kahit alam kong hindi siya sasagot. Its really a shame for me to see him like this. Tanging itong aparato nalang na to ang bumubuhay sa kanya, at alam kong pag tinanggal yan maari siyang mamatay at mawala samin. I cry again. Nakakainis naman e. Bakit ganto, of all people why him? Hindi niya kasi worth tong nangyare sa kanya e. Hes too nice and good to get this kind of bullshit! He deserve better, better than this.

    " K-kwentuhan mo ko pag gising mo h-ha? Kung anong nangy-yare niya dyan .. " wika ko ulit at pilit na pinipigilan ang mga luha ko sa pag tulo habang hinihimas ang buhok niya at hawak ng mahigpit ang 'kamay niya. Dinantay ko ang ulo ko sa dibdib niya, tumitibok pa. Buhay pa siya. Lumalaban pa siya. Mas naiyak naman ako. Nanatiling nakapatong lang ang ulo ko sa dibdib niya.

  " Imiss you Ty. Imissyou bespren .. " i whisper at mas lalong naiyak. Hindi ko alam kung kelan siya gigising, but i won't hesitate to wait. I will wait for him, no matter how it takes. Hes my bestfriend, and i dont want to lose him. I've lost a bestfriend once, and i dont want that to happen again. Not this time, not Tyrone.

   " Iha, Ty's visiting hours is over. We need to go. " narinig kong sabe ni mommy, kahit ayaw ko pang umalis at kahit gusto ko pa siyang bantayan ang samahan dito wala naman akong magagawa dahil my limit lang daw ang pwedeng pagbisita sa kanya, kaya pinunasan ko na ang mga luha ko at tinignan si Ty and with my surprise ..

  A tear fall from his eyes.

       Patuloy ang pagdaloy ng luha niya sa mga mata niya, tama nga sila. When someone is suffering under a comatose its half unconcious and half alive. Maaaring gising nga ang kalahating katawan ni Tyrone kaya siya umiiyak ngayon, at malaki ang possibility na naririnig niya ako. Malaki ang possibiluty na gising siya at mabubuhay siya kahit gaano katagal pa ang lumipas. My lips curve a smile, my bestfriend is alive. Nalaban siya. I hug him so tight and mas lalo akong naiyak pero hindi nawala ang ngiti sa mga labi ko. You're really are a man Tyrone. Yes you are. After i hug him, tinignan ko siya. Hes really peaceful.

     " I'll be back Ty. Wake up soon. " i whisper to his ear before i left his room. Its a relief for me after seeing him, even that is in his worsts. Its okay, atleast i saw him again. I saw him fighting for his life. I smile again and left the hospital with a smile curve in my lips..

I'll wait for you Bespren..

- - - - - - - - - - - - - - - - - X O X O

A/n: Lame and short updateee. Bawe na lang next chapter. Sabaw utak ko ngayon! TuT May hangover pa sa first week of new academic year na MADUGO agadddd! -_____-" Lots of assignments and reportings agad. Uhmaygeee! :3 So wait for the next update. Papakiligin ko kayooo! <3

Vote and comment! KAMSA! :* <3 <3