Maybe, you're the one || ChanDara

Epilogue: MAYBE, YOU'RE THE ONE BOOK 1 ENDING.

A/n: This is it. Last chapter na which is Epilogue. ^^ Kyaaaah~! THANKYOU SO MUCH SA LAHAT NG SUMUPORTA NG BOOK 1! Grabe. For the 2nd time, I finished a story again. Ang saya saya! (>^ω^<) Guys, ipopost ko po ang Prologue ng Book 2 bukas IF magagawa ko. :) Once again, thankyou for supporting He's The One. Lots of loveeee~! HWAITING! SARANGHAJAAA! ♥♥

╰E P I L O G U E╮

AMANDA'S P.O.V

" Are you ready princess? " I look at my dad, smile then nod. Wala ng urungan to, at buong buo na ang desisyon ko. Besides, I know that this will help. Hindi naman ako aalis dahil maraming masamang nangyare sakin sa lugar na to, aalis ako para sa mas magandang future ko. Hindi to para sa ibang tao, para sa sarili ko to. Pinaandar na ni Daddy yung kotse papuntang airport. It's my flight. Papunta na talaga akong US. Yes, all by myself. Besides, nakaayos na naman lahat don bago pa ako lumipad. Sa bahay ako ng tita at pinsan ko titira. Nakasakay lang ako dito sa kotse. Tahimik na nakatingin sa labas ng bintana ng kotse nato. Itong mga dinadaanan namin. Lahat ng to, may alala ako. Napatingin ako sa tapat ng school namin ng tumigil ang sasakyan. Traffic. Sa eskwelahan na to kung san nagumpisa ang lahat. Kung san nakilala ko ang first love ko, naging top student ako, nakilala ko ang mga tunay kong kaibigan, nanalo akong Miss Academy, at kung san nakilala ko rin siya. Ang hindi ko inakalang mamahalin ko ng sobra.

• Flashback •

" What the?! " napasigaw ako ng bigla nilang kunin yung blindfold at itakip sa mata ko. Narinig ko pa ang giggles at hagikgikan nila. Jusko talaga tong mga to! -___-" San ba nila ako dadalhin? tsk. Lumakad lang ako habang inaalalayan nila. Palapit ng palapit, pakaba ako ng pakaba. Nararamdaman ko na yung ingay, feeling ko ang daming tao. Tumigil kame sa paglalakad at kinuha yung mga kahon na nasa kamay ko maya maya pa naramdaman kong nawala na sila sa tabi ko. Kasabay nun ang pagtahimik ng paligid at pagtunog ng kanta ..

Play song ALL OF ME by John Legend.

Dahan dahan kong tinanggal ang blindfold na nasa mata ko. Pagkamulat ko, nasa gymnasium na ako. Sa harap ng madaming tao or should i say student buddies. Nilibot ko yung paningin ko, rose petals sa sahig, may design na gymnasium may mga pusong nakalawit at kung ano ano pang gimik. Napatingin ako sa gawing kanan ko at don ko nakita ang parents ko, kasama ang barkada. I feel my eyes watering, naiiyak na ako. At pagharap ko sa unahan, andon na ang hinihintay ko. Yung taong unexpected kong nakilala at naka close, yung taong akala ko dati wala lang. Yung taong hindi ko inaasahang magiging mahalaga sakin. Yung taong madalas kong awayin at dk makasundo. Yung taong di ko alam na mamahalin ko.

Cause all of me, loves all of you ..

" Kent .. " i muttered. Bumaba siya ng stage at dahan dahang lumapit sakin. Naiiyak na talaga ako. After all what happen in me, in us. Still andito parin siya. Andito parin kameng dalawa. Walang nagbago sa nararamdaman ko sa kanya, siya parin ang Kent na minahal ko non. Pagkatapos ng lahat lahat ng pinagdaaanan namin, akalain mo nga namang kame parin pala. I gave him smile ng makalapit siya sakin. I miss him a lot.

" Read the last letter Baby .. " he said. Feels like im melting everytime he calls me baby. I smile again. How i fucking love this guy. Kinuha ko yung natirang box sakin na violet at binasa yung last letter niya ..