Chapter 40

29 0 0

ni aeeeeri

ni aeeeeri

A/n: At dahil si Park Chanyeol naman ang bidang lalaki dito, gusto ko lang batiin ng HAPPY 1000 DAYS WITH EXO MGA EXO L! ❤ Hwaaa! Exo Fighting! ^___^ Hahaha. Ot12 tayo forever guys! :)))) hihi.

Amanda's P.o.v

" Mam, mam. Gising po! " napamulat ako ng maramdaman kong may gumigising sakin. Pagmulat ko, nakita ko yung nurse na nagaassist ata kay Tyrone. Nginitian naman niya ako.

" Pasensya na po mam ha. Aayusin na po kasi namin si sir. Naabutan po kasi kitang natutulog dito at ..mukang may party po kayong pinuntahan kagabe. " sabe niya sakin. Bigla naman akong nahiya. Hindi pa nga pala ako bihis. Nakaramdam ako ng sakit ng ulo at hapdi ng mata at sugat ko sa tuhod. Shit. Ano ba to? Andami namang masakit sakin. Nakakaawa ka talaga Mandy.

" Hala mam! May sugat po kayo! Halika po gamutin natin! " sabe nung nurse ng makita niya yung sugat ko sa tuhod at sinumulan na niyang gamutin.

" Sayang po ang kutis niyo mam. Nagalusan. Ingat po kayo sa susunod ha? " sabe nung nurse. Ngumiti na lang ako. Nahihilo talaga ako. At sumasakit ang ulo ko, lalo na pag naalala ko yung mga pangyayare kagabe. Hays. Asan na kaya si Kent? Ofcourse, magkasama sila ni Hayley. Punyeta. Edi magsama sila. Bitter na kung bitter, pero masakit talaga sakin eh.

" Mam, kaano ano niyo po si sir Tyrone? " biglang tanong sakin nung nurse. Tinignan ko siya.

" Bestfriend ko siya. " sagot ko. Tumango lang siya, after nya gamutin yung sugat ko pinahiram niya ako ng damit. Pumasok ako sa CR ng kwarto ni Tyrone dito sa hospital at tinignan ang sarili ko sa salamin. Eyebags. Pugtong mata. Lagpas lagpas na lipsticks. Nagkalat na eyeliner. Sabog na buhok. Grabe, mukha akong zombie. Naghilamos ako at inayos ang sarili ko. After nun lumabas na ako, nagulat ako ng biglang nawala si Tyrone sa higaan niya.

" Nasan si Tyrone!? " tanong ko dun sa nurse. " Ah, binaba na po siya mam. Discharged na po siya. Sa ibang bansa daw po kasi itutuloy yung gamutan niya. "

Parang bigla na naman akong sinaksak ng kutsilyo sa narinig ko. What? Sa ibang bansa? Automatic akong tumakbo palabas ng hospital. Shit! Si Tyrone! Bakit kailangan pang dalhin don si Tyrone!? Pagbaba ko ng hospital, nakita ko si Tyrone na sinasakay sa kotse agad akong tumakbo papunta sa kanya.

" Tyrone! " tawag ko. Nilingon ako ng mama ni Tyrone. Pagdating ko sa tapat ng kotse nila, bigla akong sinampal ng mama niya. Isang malakas na sampal. Nakakabingi.

" Matagal ko ng gustong gawin yan sayo! Kung hindi dahil sayo, hindi sana to nangyare kay Tyrone! Anong klaseng bestfriend ka ba ha!? Ano!? " napahagulgol na lang ako sa mga narinig ko. Sobra sobra na to. Patong patong na sakit yung nararamdaman ko. Umalis na yung kotse na sinakyan nila Tyrone at naiwan ako ditong umiiyak na naman. Si Tyrone siya na lang ang meron ako. Bakit iniwan niya rin ako? Patuloy ako sa pag iyak ng maramdaman ko ang pagka hilo, and then everything went black.

*********

Dahan dahan kong minulat yung mga mata ko. Puti lahat, iginala ko yung mata ko at nakita ko si Mommy na natutulog dito sa gilid ko. I called for her. Nasa hospital pala ako. Medyo nagbublur pa yung vision ko then maya maya naging malinaw den.

" Mom.. " i called her. Few minutes nagising rin siya at agad na niyakap ako. " AMANDA! " she yelled then hug me so tight. I heard her sobs. Mom is crying. Ayoko ng nakikitang naiyak si mommy. Nasasaktan ako.

" San ka ba nagpunta ha? You make me so worried! " she said between her sobs. I feel my eyes is watering again. Shit! Nonstop tears? Pagod na ko, tama na. Hindi lang ako umimek at nanatiling umiiyak. Sobrang bigat ng pakiramdam ko. Una dahil kay Kent at sa kaibigan ko na niloko ako tas ngayon naman nawala si Tyrone at dadalhin sa ibang bansa. Why? Why life is so fucking cruel? Ano pa ba? Kulang pa ba? Pwedeng pakibuhos na lahat? Sagad na ko e. Tama na oh, ayoko na. Hanggang kelan ba ko iiyak? Kelan ba ko sasaya? Yung totoo na. Lalo akong naiyak. She caress my back.

" Don't worry anak. Everything will be fine. " she said. After a few minutes ng maka recover ako sa pagiyak kumalas na ako sa yakap ni mommy sakin thenna I look at her. I sigh.

" Mom, I want to go to US. " a shockedness cover her whole face. Buo na ang desisyon ko, kailangan ko to. Kailangan kong umalis dito sa lugar na to na maraming sakit na dinulot sakin. Sawa na ko dito, puro masasakit na pangyayare ang naranasan ko dito. Ayoko na dito.

" I thought, you don't want to go there? " she asked. I shooked my head.

" I need to Mom. " I said. She smile and hug me so tight. Tama to, para makalimot ako.

A/n: Short update again. :)))))) Comment and Vote! <3