THE IMMORTAL ✓

KABANATA 5

A/N: Wala na akong masabi... ah! ayun! 

Mahal ko kayo ! *muah*

KABANATA 5

MISAKI AKELDAMA

Nakaubob lang ako sa desk ko dito sa classroom. Mahigit isang linggo na ang nakakalipas simula nung TRAINING kung TRAINING nga ang matatawag doon. Medyo nagiimprove naman sila sa nagdaang mahigit isang lingo habang pinanonood ko sila. At mahigit isang lingo na rin ang nakakalipas simula ng iwasan nila ako pwera nalang syempre kay Yuki.

"Oi~ Misaki?" nag-hmm naman ako bilang sagot. Kahit hindi ko naman iangat ang mukha ko ay kilalang kilala ko na kung sino ang tumawag sakin. Prisensya at boses palang nya alam ko na.

"Ano pang ginagawa mo jan? May Physical Exersices tayo..." nagangat naman ako ng tingin at bumungad agad sakin yung dibdib nya na bakat na bakad sa fited nyang t-shirt. Tinignan ko naman sya sa mata.

"Hindi ka ba nahihirapang huminga?" malamig kong tanong sakanya.

"Hindi naman... bakit?" nagtataka nyang tanong sakin. Hindi ba nya nararamdaman ang sarili nya? Putik.

"Bakit? Nagtanong ka pa," kunot noong sabi sakanya. Nagsisimula na akong mairita sakanya.

"Ano! Ikaw nga jan ang nagtatanong tapos ikaw pa ang may ganang magreact ng ganyan?! Ha! Anong klase ka!"

"Huh?! *umusok ang ilong* Sa laki ng dibdib mo namumutok na yung t-shirt na suot mo," irritadong wika ko sakanya. Nagulat naman sya sabay yakap sa sarili nya at tingin sa paligid. Napatingin narin ako sa paligid at tsaka ko lang napansin na nanonood na ang mga estipidyante sa paligid namin.

"YAH!!! HINDI MO NA KAILANGAN SABIHIN!!! NAPAKA MO!!! NAPAKA MO!!! NAPAKA MO!!! NAPAKA MO!!! MISAKI!!!" sigaw nya sakin sabay tira ng mga suntok na pinababayaan ko lang na tumama sakin. I must say na solid ang mga suntok na tumatama sa iba't ibang parte ng katawan ko and I must say also na wala namang epekto yun. Mamaya maya ay tumigil din sya habang hinahabol ang hininga nya dahil sa sunod sunod na pagkakawala nya ng mga suntok.

"Tapos ka na?" walang gana kong tanong sakanya. Narinig ko pang nagsinghapan ang mga manonood na bumubulong bulong pa na parang hindi ko naririnig. Napangisi lang sya sakin sabay iling. Susuntukin na sana nya ako ng mahuli ko ang kamao nya. Nagulat naman sila lalo na si Yuki sa nangyari. Sa isang iglap ay nasa likod na nya ko habang hawak hawak ko ang kamao nya na nakapilipit.

"Argh! Ah!" daing nya. That's your punishment, Yuki.

"Change your clothes or I'm the one who change yours," wika ko sakanya. Tinulak naman nya ko sabay takbo palabas. Naramdaman ko naman na may nakatitig sakin kaya napalingon ako agad sa kung saan galing ang mga titig na yun. Napangisi na lang ako nang makita ko si Abbigail na nakatitig sakin, nagulat pa nga sya nang mahuli ko syang nakatitig sakin. Inirapan nya lang ako sabay titig sa...

"Heh... my... my... don't you even dare... Abigail... don't you even dare..." bulong ko. Huwag nya lang subukan.

"Oh? Nagaway na naman ba kayo, Misaki?" napatingin naman ako sa bagong pasok na professor. Si Makuto Iroshiho. Nagkibit balikat lang ako bilang sagot. Napailing naman sya at pinapunta na kami sa field.

Nahiga lang ako sa damuhan sa ilalim ng malaking puno ng acacia dito sa field. Naalala ko bigla na next week na nga pala ang big event dito sa LA na inaabangan ng mga Lycothropians. Todo ensayo na nga ang mga estupidyante dito. Napatingin naman ako kay Baozi na nasaunahan ko. Pah! Naguguton tuloy ako sa pangalan nya. Kamukha pa nung pisngi nya yun. Psh. I want to eat but the question is... where should I eat?