Başlangıç: 18.06.2007
Bitiş: 01.06.2024
*TAMAMLANDI.*
-
Serinin ilk kitabı.
Bir aydır merdiven altında uyanan Karsel, kuzeni İlge'nin gelmesiyle birlikte gizemli bir kutunun içine açılan bir kapı bulur. Ancak kutuyu açtıklarında karşılarına çıkan so...
Bu bölümü yazdığım zamanlar ilk defa defterimden yardım almadan yamıştım ve çok zorlanmıştım. 🙈 Ama adına yakışır bir bölüm oldu ve sanırım başardım. 😅
Kitaplarımı önce deftere yazmak gibi alışkanlığım var da... 😊
O zaman iyi okumalar...
🖤🖤🖤🖤🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir süre ses çıkarmadan ilerlediler. Urtol'un içeride olduğunu tahmin ettikleri yere girmelerine az kalmıştı. Rosela dikkat çekmesin diye bir süre sonra onlarla gelmemesini sağladılar, başka bir yol bulup yanlarına gelecekti. Herkes tedirgindi ve etrafı kontrol ederek ilerliyorlardı. Ses çıkarıp dikkat çekmemek için de gerek olmadıkça konuşmuyorlardı.
İlge bir yandan yakalanmamak için etrafı kontrol ederken bir yandan da ortamı inceliyordu. Oldukları yer mağaranın içine benziyordu. Aralıklı meşalelerle aydınlatıldığı için çok aydınlık değildi. Bu durum onlara avantaj sağlıyordu. Duvarlar koyu gri ve girintili çıkıntılıydı. Üzerindeki yosunlar olmasa rahat tırmanılabilir gibi gözüküyordu.
İlge burnundan derin bir nefes aldığında yoğun küf kokusuyla sarsılıp olduğu yerde durdu. İğrenç koku gözlerini yaşartmıştı. Suratını büzüştürerek, Aynı Urtol'un ruhu gibi, iğrenç! diye düşündü. Carlet'in meraklı bir şekilde ona baktığını görünce, beceriksiz bir gülümsemeyle karşılık verip yürümeye devam etti.
Rudi'nin eliyle dur işareti yaptığını gördüklerinde hepsi birden durdular. Rudi tedirgin bir şekilde etrafını kontrol ettikten sonra yanlarına yaklaştı. Sessiz ama kendini duyurabilmek için el ve mimiklerinden yardım alarak, "Çok yaklaştık," dedi. "Birbirimizden çok uzaklaşmadan ama ayrı bir şekilde yürüyelim. Böylece aramızdan biri yakalanırsa geri kalanlar devam edebilir."
Baş hareketleriyle onayladıktan sonra birbirlerinden ayrıldılar. Rudi en önde giderken İlge biraz uzağında Rudi'yi takip ediyordu. Carlet ve Xenia da farklı yönlerden ama Rudi ve İlge'yi gözden kaçırmayacak şekilde ilerliyorlardı.
Kısa bir süre ilerledikten sonra ayak sesleri duyup oldukları yerde durdular ve hızlı bir şekilde ilk buldukları taşın arkasına saklandılar. İlge taşın arkasından kendini göstermeden bakarken kafasına bir şey değdiğini hissederek irkildi. Kafasını sallamasıyla yanına konan böceği görünce, hayranlıkla incelemeye başladı.
Aslında böcek yerine kelebek demek daha doğru olurdu. Kanatları galaksiye benzeyen bir kelebek. Yıldızı temsil eden parıltıları altın sarısıydı ve göz yormayacak şekilde parlıyordu.
İlge kelebeği korkutmayacak şekilde eğilerek, "Çok güzelsin," diye fısıldadı. "Ayrıca çok uyumluyuz da. Bana şans getir olur mu?" Sonra Xenia'ya dönüp böceği işaret etti. "Bu nedir?"
