The King's Curse

35

Luna pov

Napabuntong-hininga ako habang nakaupo sa kama kanina kasi nagising ako na mabigat ang aking katawan at eto nga sinabihan ako ng mang-gagamot na kailangan ko munang magpahinga..

"Hey" umangat ang aking mukha at tinignan ko kung sino ang bumisita sakin walang iba kundi ang walang utang na loob na si adam! Pagkatapos ko kasi siyang iligtas ay eto na naman ikukulong niya ako at ang malala ni di man lang tinanggal ang putang posas na na nasa kamay ko akala ko pa naman ay pagkakatiwalaan na ako nito pero di pa pala. Nagsayang pa ako ng oras at sana hinayaan ko na lang itong mamatay at nang makaalis ako!

"Hey mo mukha mo! How can you put this fucking thing on me! Pagkatapos kitang iligtas kahapon ay ito pa ang igaganti mo?! Aba't ang kapal ng mukha mo! Wala kang utang na loob--" di ko an natapos ang aking sasabihin nang agad itong lumapit sakin at niyakap ako kaya ang ending ay hindi ako halos makagalaw nakaawang lang ang aking labi at nanlalaki ang aking mga mata.

"T-teka b-bakit mo a-ko niyayaka--"

"Thank you luna. Salamat dahil niligtas mo ko mula sa kapahamakan at salamat din at bumalik ka, i thought i would never hear your rant again pero mali ako dahil ngayon nayayakap na kita muli "napalunok ako teka nga bakit gustong gusto ko yung yakap niya? Baka nga inuuto lang ako nito at akala niya nakalimutan kong hanggang ngayon eh kinukulong niya pa din ako? At ang iniisip ko pa ay yung mangyayari bukas. Dahil bukas na ang ritual at sa napapansin ko buo na ang desisyon nito he will continue what he had plan kasi di naman ako nito ngayon i-poposas kung di ito takot na tumakas ako at hindi matupad ang gusto nitong mangyari bukas.

"Bitiwan mo ko! Ano ba yang pinagsasabi mong niligtas kita wala lang taalga akong choice noh kasi--".

"Sinabi ng lobo mo?" Untag nito kaya taas noo ko itong sinagot ng

"Oo! May angal ka? " tsk nungka ako aamin na niligtas ko ito tapos wala akong maibigay na tamang dahilan.. Basta magkamatayan na pero ang gunggong tumawa lang ng malakas bago nagsalita.

"Pero inamin sakin ng lobo mo na di ka niya pinilit na iligtas ako dahil ikaw ang kusang gumawa.. So what now my vixen are you starting to fall for me" sa sinabi nito ay nanlaki ang aking ulo at tinulak ito palayo sakin shit tiyak kinausap ito ng lobo ko nung wala akaong malay. Putek lagot ka talaga sakin lobo ka..! Kaya pala kanina pa ito tahimik at nakataas pa ang pader nito akala ko nagpapahinga lang ito dahil napagod pero mukhang nagtatago lang ito dahil may nagawang kasalanan bwesit tignan niya ang ginawa niya lumaki ang ulo ng walang hiyang lalake iniisip tuloy nito na hulog na hulog ako dito.. Like ewww..

"Mukha mo! Talaga naman na ang l-lobo ko ang dahilan hindi na kais kailangan na sabihin o pakiusapan ako ng aking lobo dahil alam ko naman na yon ang gusto niya inunahan ko lang siya saka kapag tumakas ako ay baka ako pagbintangan na pumatay sayo at ayokong habol habulin ako ng mga kawal mo kuno! Tapos di naman ako ang gumawa buti sana kung habulin nila ako dahil totoong ako ang gumawa! " nawala ang ngisi sa labi nito sa aking sinabi oh ayan assuming kasi ganiyan talaga ang nagagawa ng mga taong sobrang sobra ang tiwala sa sarili ano akala niya sakin madali lang mahuhulog sakaniya

"Ganon ba? " mahina nitong sambit kaya nakangising tumango ako pero agad iyon napawi nang ngumisi itong muli

"Being defensive is a good sign vixen. I can say that i am already halfway to your heart" defensive? Ako? Kailan? Hindi ako umiiwas sa mga pinagsasabi nito sadyang totoo naman ang sinasabi ko wala akong pakealam kung mamatay siya pero sadyang nagkaroon lang ako ng rason ng araw na yon

"Hindi kita gusto adam at kailanman di kita mamahalin! Hayy naku sana pala namatay ka na lang.. Kaysa ang mainis ako sayo ngayon pero teka speaking of niligtas " ngumiti ako na kinataka nito why not i'll use this opportunity to bargain maybutang na loob siya sakin kaya kailangan may premyo naman ako.